Ένα σημαντικό ποσοστό των ανθρώπων με μακρά Covid δεν επιστρέφουν στη δουλειά ακόμα και ένα χρόνο μετά την αρχική λοίμωξη, δείχνει ανάλυση ασφαλιστικού ταμείου στις ΗΠΑ, η οποία μάλιστα προειδοποιεί για ενδεχόμενη πτώση της παραγωγικότητας και επιπτώσεις στην οικονομία.
Η έκθεση του Πολιτειακού Ασφαλιστικού Ταμείου της Νέας Υόρκης, ενός από τα μεγαλύτερα ταμεία του Δημοσίου στις ΗΠΑ, δείχνει ότι το 71% των ασθενών στους οποίους καταβλήθηκε αποζημίωση για αναρρωτική άδεια λόγω long Covid παρέμεναν σε θεραπεία ή αδυνατούσαν να εργαστούν για τουλάχιστον έξι μήνες.
Περισσότερο από ένα χρόνο μετά την αρχική λοίμωξη, το 18% των ασθενών με long Covid δεν είχαν επιστρέψει ακόμα στην εργασία τους, με συχνότερα συμπτώματα την κόπωση, την δύσπνοια και τη δυσκολία συγκέντρωσης. Από αυτούς, περισσότεροι από τα τρία τέταρτα είχαν ηλικία κάτω των 60 ετών.
«Η long Covid έβλαψε το εργατικό δυναμικό» γράφουν οι συντάκτες της ανάλυσης.
Τα ευρήματα «αναδεικνύουν την long Covid ως υποτιμημένη αλλά σημαντική αιτία για τις πολυάριθμες ακάλυπτες θέσεις εργασίας και το φθίνον ποσοστό συμμετοχής των εργαζομένων στην οικονομία, και προαναγγέλλουν μια πιθανή μείωση της παραγωγικότητας καθώς οι εργοδότες νιώθουν τις πιέσεις ενός ολοένα και πιο άρρωστου εργατικού δυναμικού».
Σε παρόμοια ανησυχητικά ευρήματα είχε καταλήξει και πρόσφατη ανάλυση στη Βρετανία.
Συντηρητική εκτίμηση
Για να λάβουν αποζημίωση οι εργαζόμενοι πρέπει να προσκομίσουν θετικό τεστ κοροναϊού και να πείσουν το ταμείο ότι ήταν πιθανό να μολύνθηκαν στο χώρο εργασίας.
Από τον Ιανουάριο του 2020 έως τον Μάρτιο του 2022, το ταμείο ικανοποίησε τα αιτήματα 3.139 ασθενών, από τους οποίους το ένα τρίτο ικανοποιούσε τον ορισμό που δίνει το ταμείο στη μακρά Covid.
Συγκεκριμένα, ως long Covid θεωρήθηκαν περιστατικά που χρειάστηκαν ιατρική φροντίδα ή απουσίασαν από την εργασία τους για τουλάχιστον 60 ημέρες.
«Είναι μια πολύ συντηρητική εκτίμηση» σχολίασε στους New York Times o διευθύνων σύμβουλος του ταμείου Γκόραβ Βάσιστ. «Δεν καταγράφει τους ανθρώπους που μπορεί αν επέστρεψαν στην εργασία χωρίς να ζητήσουν ιατρική φροντίδα και μπορεί ακόμα να υποφέρουν [από μακρά Covid]» επισήμανε.
Σημαντικό ήταν επίσης το εύρημα ότι αποζημιώσεις που δόθηκαν στους 977 ασθενείς της long Covid αντιστοιχούν στα 17 από τα 20 εκατομμύρια δολάρια που δόθηκαν από το ταμείο σε ασθενείς του κοροναϊού.
Για τους ασθενείς, όμως, το κόστος δεν είναι μόνο οικονομικό. «Όσο περισσότερο χρόνο παραμένεις εκτός εργασίας, τόσο πιο δύσκολο είναι να επιστρέψεις, και αυτό στιγματίζει τους ασθενείς» επισήμανε ο Βάσιστ.
«Μπορεί να φέρει μεγάλη αναστάτωση στην οικογενειακή και επαγγελματική ζωή τους».
Ο αριθμός των ασθενών που αδυνατεί να επιστρέψει στην εργασία λόγω επίμονων συμπτωμάτων «δεν είναι ασήμαντος» σχολίασε στους NY Times η Κέιτι Μπαχ του Brookings Institution, της οποίας οι έρευνες υποδεικνύουν ότι περίπου μισό εκατομμύρια Αμερικανοί απέχουν από την εργασία λόγω μακράς Covid.
Η ανάλυση του ταμείου μπορεί να υποτιμά το πρόβλημα, επισήμανε, καθώς εξέτασε μόνο τους εργαζομένους που εκτέθηκαν στον ιό στον εργασιακό χώρο και γνώριζαν πως δικαιούνταν αποζημίωση.
Το θετικό πάντως είναι ότι, μετά το πρώτο πανδημικό κύμα το 2020, το ποσοστό των ασθενών του κοροναϊού που ζήτησε αποζημίωση για long Covid μειώθηκε.
Η μείωση αυτή συνέπεσε με την άφιξη των εμβολίων, τα οποία σύμφωνα με ορισμένες μελέτες μειώνουν τον κίνδυνο μακράς Covid.
