Το Θέατρο του Νέου Κόσμου ανεβάζει στην Κεντρική Σκηνή του την παράσταση «Μπιλ & Λου» σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Αγιοπετρίτη -Μπογδάνου, με πρωταγωνιστές τους Στέλιο Ιακωβίδη, Βασίλη Μαυρογεωργίου και Λυδία Τζανουδάκη.

Βασισμένο σε μια αληθινή ιστορία φιλίας που επαναδιαπραγματεύεται το «μαζί».

Ο Αίας είναι παράσταση που γεννιέται μπροστά στους θεατές

Η Λου, μια τετραπέρατη μα παραμελημένη οκτάχρονη από την Αυστραλία, είναι διαρκώς απορημένη: «Πώς μπορεί κάποιος που γεννιέται να είναι ατύχημα;», «Οι γοργόνες κάνουν απολέπιση;», «Σ’ έχουν κοροϊδέψει ποτέ;».

Ο Μπιλ, ένας άθεος Εβραίος από τη Νέα Υόρκη, υπέρβαρος και με σύνδρομο Άσπεργκερ, είναι διαρκώς μπερδεμένος. Ο Μπιλ και η Λου, χωριστά αλλά μαζί, είναι ένα απροσδόκητο «μπερδαπορημένο» ντουέτο, που η μοναξιά του ενός λειαίνει τη μοναξιά του άλλου.

Για λίγες παραστάσεις

Μετά από δύο sold-out χρονιές στο Skrow Theater, η παράσταση του Δημήτρη Αγιοπετρίτη – Μπογδάνου, επιστρέφει στο Θέατρο του Νέου Κόσμου για λίγες παραστάσεις. Βασισμένο στην αληθινή και ξεκαρδιστικά σπαρακτική ιστορία — που στο παρελθόν μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο με καλλιτεχνικές και εμπορικές αξιώσεις — η οποία αφηγείται τη σχέση δύο μοναχικών αγνώστων, που ζουν σε «καραντίνα» από την αγάπη και που εντελώς απροσδόκητα καταφέρνουν και χτίζουν μια αδιάρρηκτη εικοσαετή φιλία, ανταλλάσσοντας τους κόσμους τους, τις αγωνίες, τα όνειρα και τις σοκολατένιες «παρηγοριές» τους, δι’ αλληλογραφίας.

Με σαρκοβόρο χιούμορ και αφοπλιστική ωμότητα, η ιστορία θίγει την παιδική παραμέληση, την ψυχική ανισορροπία, τη σχολική βία, τη μοναξιά, την κατάθλιψη, την εξάρτηση, την αυτοεκτίμηση και την κοινωνική απομόνωση, αναδεικνύοντας τη φιλία, τη συμπαράσταση και τον σεβασμό σε όπλα κατά της ματαιότητας και μοναδικά αγαθά για την επιβίωση και την ατομική ελευθερία.

Το θεατρικό ανέβασμα, εμπνευσμένο από την ιστορία αυτή, απορροφά άφοβα τη βαριά θεματολογία και τη διαχειρίζεται ευρηματικά συνδυάζοντας υποκριτική δεινότητα και γκροτέσκα αισθητική με τρόπο που από τη μια καυτηριάζει τη συναισθηματική «δυσλεξία» της κοινωνίας και από την άλλη την αντικρούει αναδεικνύοντας την ενσυναίσθηση ως «γλωσσάρι» ουσιαστικής επαφής.

Η αγαπημένη σκηνή μου…

Οι συντελεστές της παράστασης μιλούν στα «Νέα» για το ποια είναι η αγαπημένη τους σκηνή από το έργο και μοιράζονται τις σκέψεις τους για την παράσταση.

Λυδία Τζανουδάκη: «Αγαπάω τόσο ολόκληρη την παράσταση που μου είναι δύσκολο να απομονώσω αγαπημένες σκηνές, ωστόσο θα μοιραστώ δύο ώστε να μην αποκαλύψω πολλά! Σίγουρα ξεχωρίζω τη σκηνή που στέκομαι δίπλα στον Τομ κατά τη διάρκεια μιας τελετής ενώ ακούγεται το συρτάκι του Ζορμπά. Αφενός αγαπώ αυτή τη σκηνή γιατί είναι η πρώτη φορά σε όλη τη διάρκεια της παράστασης, που συναντιέται το βλέμμα μου με το βλέμμα του Βασίλη, αφετέρου πρέπει να διατηρήσω το βλέμμα μου πάνω του και κάθε φορά δίνω μια μάχη να μη με πιάσει νευρικό γέλιο! Μια άλλη σκηνή που απολαμβάνω πολύ είναι όταν ο Μπιλ συναντιέται με τη Λέσλι (δηλαδή τον Βασίλη ). Ο τρόπος που επικοινωνούν αυτοί οι δυο ρολόι είναι τόσο αστείος ενώ ταυτόχρονα έχει μια τρυφερότητα και μια ανθρωπιά που σου ζεσταίνει την καρδιά. Εγώ δε συμμετέχω σε αυτή τη σκηνή, αλλά περιμένω με αγωνία τις ατάκες τους, γιατί ενώ ξέρω τι θα ακολουθήσει, ανυπομονώ να ακούσω κάθε φορά τα γέλια και τις αντιδράσεις του κοινού!»

Βασίλης Μαυρογεωργίου: «Στη συγκεκριμένη παράσταση υποδύομαι 22 διαφορετικούς ρόλους που εμπλέκονται στη ζωή του Μπιλ και της Λου επομένως μου είναι πολύ δύσκολο να επιλέξω μία μόνο σκηνή γιατί δεν θέλω να αφήσω κανέναν παραπονεμένο! Παρ’ όλα αυτά αν πρέπει οπωσδήποτε, θα έλεγα όλες τις σκηνές που υποδύομαι την εκκεντρική μητέρα της Λου, Τζόαν Τζάκι Γουότερλου! Κάθε φορά που φοράω αυτήν την τεράστια περούκα με ρόλεϊ, τα μεγάλα γυαλιά με έντονο σχήμα πεταλούδα και κρατάω αγκαλιά από τη μία ένα μπουκάλι μαγειρικό Μπράντυ και από την άλλη την πίπα για το τσιγάρο της, κρατιέμαι να μη με πιάσουν τα γέλια, ιδίως όταν το κοινό ξεκαρδίζεται στη θέα αυτής της γυναίκας η οποία ξέχασα να αναφέρω ότι κυκλοφορεί και με μία ταριχευμένη αλεπού στους ώμους της. Η Τζόαν Τζάκι Γουότερλου είναι γνωστή στα μαγαζιά της γειτονιάς διότι “δανείζεται” αρκετά πράγματα χωρίς την άδειά τους. Οι περιπέτειες της Λου με την μαμά της καταφέρνουν να είναι ξεκαρδιστικές όσο ξεκάθαρο κι αν είναι ότι δεν πρόκειται για ένα… ιδανικό πρότυπο μητέρας! Δεν σας λέω περισσότερα για να τα ανακαλύψετε μόνοι σας!»

Δημήτρης Αγιοπετρίτης – Μπογδάνος: «Το φινάλε αυτής της αληθινής ιστορίας είναι ένα πραγματικό χαστούκι από μέλι. Ακόμα και 9 χρόνια μετά την πρώτη μας παράσταση, αυτή η σκηνή με συγκινεί και με παρασύρει κάθε βραδιά, γιατί συμπυκνώνει τον κύκλο της ζωής, με τα όμορφα και τα δύσκολα, σε ένα σφηνάκι βάλσαμο».

Τελευταία Νέα