Αναζήτηση
Ένα από τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της ευρωπαϊκής ταυτότητας, αλλά και του δυτικού πολιτισμού γενικότερα, είναι ο απόλυτος σεβασμός όλων των θρησκευτικών πεποιθήσεων και η εγγύηση της θρησκευτικής ελευθερίας. Η αρχή αυτή αποτελεί εκ των ων ουκ άνευ παράγοντα, όχι μόνο για την εδραίωση της ειρηνικής έννομης τάξης και της κοινωνικής ευρυθμίας στο εσωτερικό των πολιτισμένων κρατών, αλλά και για την καλλιέργεια αρμονικών σχέσεων μεταξύ των κρατών. Γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους όλα τα πολιτισμένα κράτη καλλιεργούν με κάθε δυνατό τρόπο και μέσο την αντίληψη περί σεβασμού των θρησκευτικών πεποιθήσεων και των θρησκευτικών συμβόλων.
Αναμφίβολα, ουδείς πραγματικά φιλελεύθερος και πολιτισμένος άνθρωπος δύναται να ανεχθεί –πόσο μάλλον να επιδοκιμάσει- το θέαμα της προσβολής ή/και της καταστροφής θρησκευτικών συμβόλων, ιερών κειμένων, λατρευτικών χώρων κ.λπ. Επομένως, σύμπας ο προοδευμένος Κόσμος δεν μπορεί παρά να επικρίνει δριμύτατα και να καταδικάσει την επαίσχυντη πράξη του επικεφαλής του ακροδεξιού κόμματος της Δανίας Rasmus Paludan, ο οποίος ταξίδεψε από τη Δανία στη Σουηδία, για να κάψει το Κοράνι έξω από την τουρκική πρεσβεία στη Στοκχόλμη και να εκφράσει την εντονότατη «αποδοκιμασία» –ποίων ακριβώς άραγε;- αφενός προς το πρόσωπο του Τ. Ερντογάν και αφετέρου προς το Τουρκικό Κράτος συλλήβδην.
Αυτό, όμως, που επιβάλλεται να προσεχθεί ακόμα περισσότερο -επειδή ακριβώς αποκαλύπτει το τι υποκρύπτεται πίσω από το συγκεκριμένο θλιβερό γεγονός- είναι ότι πριν καν σβήσει η φωτιά που έκαιγε το Κοράνι, ο πρόεδρος της Τουρκίας το «αξιοποίησε» προς ίδιον όφελος. Το εν λόγω συμβάν αποτέλεσε πρώτη είδηση στα τουρκικά Μ.Μ.Ε. και αμέσως ο Τ. Ερντογάν δήλωσε δημοσίως ότι «η Σουηδία θα πάθει σοκ» με την αντίδραση της Τουρκίας. Σε ανάλογο πνεύμα ήταν και οι δηλώσεις του Μ. Τσαβούσογλου.
Ως εδώ, βεβαίως, θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει την τουρκική αυτήν αντίδραση ως εύλογη και αναμενόμενη, κυρίως εάν λάβουμε υπ’ όψιν ότι η Τουρκία διανύει προεκλογική περίοδο και ότι τα δημοσκοπικά ευρήματα κάθε άλλο παρά ευοίωνα είναι για τον Τ. Ερντογάν και το κόμμα του… Το παράδοξο, ωστόσο, είναι ότι σχεδόν ταυτοχρόνως ο Τ. Ερντογάν έσπευσε να αποδείξει για μία ακόμα φορά και με τον πλέον επίσημο τρόπο τη μισαλλοδοξία του και τον θρησκευτικό του φανατισμό, δηλώνοντας υπερήφανος για τη βεβήλωση της Αγίας Σοφίας και για τη μετατροπή της σε μουσουλμανικό τέμενος. Την επόμενη μόλις ημέρα του θλιβερού επεισοδίου της Στοκχόλμης, ο Τούρκος πρόεδρος στο πλαίσιο «εκδήλωσης» απήγγειλε «ποίημα» ανθελληνικού και αντιχριστιανικού παραληρήματος, με το οποίο δήλωνε υπερήφανος για τη «δεύτερη άλωση» που πέτυχε με τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε μουσουλμανικό τέμενος. Για τον λόγο αυτόν, άλλωστε, παραδέχθηκε με περισσή αλαζονεία ότι αισθάνεται ως ο «νέος πορθητής»…
Αυτό που επιβάλλεται να προσεχθεί αναφορικά με τα δύο χρονικώς παράλληλα περιστατικά δεν είναι αυτή καθ’ αυτήν η προβοκατόρικη ενέργεια του Δανού εθνικιστή ούτε η παγιωμένη πλέον ακραία αναθεωρητική συμπεριφορά του Τ. Ερντογάν και η εκτροπή του από κάθε έννοια λογικής και πολιτικού πολιτισμού. Για οιονδήποτε στοιχειωδώς νοήμονα άνθρωπο είναι προφανές ότι πρόκειται για δύο αλληλένδετα γεγονότα, εκ των οποίων το πρώτο χρονικώς, επί τη βάση οργανωμένου (ρωσοτουρκικού;) σχεδίου, δημιούργησε τις κατάλληλες συνθήκες για την εκδήλωση του δευτέρου.
Το πραγματικά σοβαρό, ενδεχομένως και ανησυχητικό για τη δική μας αντίληψη των πραγμάτων, είναι ότι ορισμένα μέλη της πολιτικής «ελίτ των Αθηνών» έσπευσαν να καταδικάσουν μόνον το θλιβερό περιστατικό της Σουηδίας και να προδικάσουν τη «δικαιολογημένη» αντίδραση της Τουρκίας. Κατά τον τρόπο αυτόν, όμως, υπηρετείται η τουρκική (και όχι μόνο…) αντι-νατοϊκή και ανθελληνική προπαγάνδα, αφού έτσι η Τουρκία παρουσιάζεται ότι αντιδρά σε προκλήσεις και όχι ότι προκαλεί η ίδια «θεούς και δαίμονες»! Επομένως, σύμφωνα πάντοτε με τη στρεβλή και επικίνδυνη αυτήν θεώρηση των γεγονότων, «δικαίως» η Τουρκία θα εμμείνει στο βέτο κατά της ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ και «εύλογα» θα υποδαυλίσει την ένταση με την Ελλάδα…
Ορισμένα γεγονότα, φαινομενικώς «αυθόρμητα» και «ανοργάνωτα», υποκρύπτουν πολύ προσεκτικό σχεδιασμό και εγκυμονούν σοβαρότατους κινδύνους για όποιον δεν το αντιλαμβάνεται αυτό. Καλό θα είναι, επομένως, να αναλύονται με περισσότερη προσοχή και περίσκεψη…
