Στα τουρκικά καθημερινά σίριαλ, τις σαπουνόπερες της γειτονικής χώρας, ο απλός φτωχός λαός καταπιέζεται κατά κανόνα από κάποιον πλούσιο και εγωιστή δυνάστη.

Θέλει να τον διώξει, αλλά πάντα κάτι συμβαίνει και στο τέλος δεν τα καταφέρνει. Και περιμένει και εύχεται ότι την επόμενη φορά όλα θα είναι διαφορετικά.

Η τραγωδία των δίδυμων σεισμών στην Τουρκία με τους περίπου 30.000 νεκρούς μέχρι αυτή τη στιγμή, αποδεικνύει ότι η ζωή γράφει τα πιο δραματικά σενάρια.

Ο κακός Ερντογάν

Γιατί και σε αυτή την ιστορία, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αποδείχτηκε πιο κακός από τους τηλεοπτικούς «συναδέλφους» του.

Αντί να παραδεχτεί τα λάθη του, τις κατασκευαστικές αλχημείες που πλούτισαν τη «Συμμορία των 5» φίλων του και έθαψαν τους χιλιάδες Τούρκους συμπολίτες του στα συντρίμμια, έκανε ότι κάνει πάντα.

Φτάνοντας με ένα γυαλιστερό μαύρο σεντάν στην πόλη Πάζαρτζικ της επαρχίας των φτωχών, την Καχραμάνμαρας, ξεκαθάρισε ότι για όλα φταίει ο σεισμός και η οργή της φύσης.

«Ήταν σχέδιο της μοίρας» είπε και όχι των κτιρίων με τις ανεπαρκείς αντισεισμικές προδιαγραφές, καλώντας τους ούτε λίγο ούτε πολύ να αποδεχτούν το κακό που τους βρήκε και να πάνε παρακάτω.

Για να τα καταφέρουν μάλιστα τους υποσχέθηκε περίπου 500 ευρώ στον καθένα, δεσμεύτηκε επιπλέον ότι αν κάποιος από αυτούς θέλει ξενοδοχείο κι όχι τέντα, ο ίδιος προσωπικά θα του την παρέχει, και τους είπε ότι σε ένα χρόνο η χώρα τους θα έχει ανοικοδομηθεί πλήρως, θα είναι δυνατή και ζηλευτή στα πέρατα της γης.

Πειθήνιοι για την ενότητα

Όπως έγραψε στους Financial Times η Ελίφ Σαφάκ, η πολυβραβευμένη συγγραφέας με την τουρκική καταγωγή και έδρα το Λονδίνο, ο Τούρκος πρόεδρος, επιτιθέμενος στους επικριτές του για να πνίξει τις φωνές τους, έχει την απαίτηση από όλους μας στο όνομα της «εθνικής ενότητας» να είμαστε ήσυχοι, πειθήνιοι και ευγνώμονες.

Ναι, παραδέχτηκε ότι έγιναν λάθη, συνεχίζει η ίδια, αλλά τα έριξε όλα στις καιρικές συνθήκες, τονίζοντας ότι ήταν μια καταστροφή που δεν θα μπορούσε να προβλεφθεί.

Αυτό είναι λάθος, υπογραμμίζει η ίδια στην βρετανική εφημερίδα, γιατί οπουδήποτε στον κόσμο ο ισχυρός σεισμός των 7.8 Ρίχτερ θα έριχνε κτίρια και θα σκότωνε ανθρώπους, όχι όμως στην έκταση και στο μέγεθος που το έκανε στην Τουρκία.

Εξάλλου και στην πατρίδα της, σημειώνει στη συνέχεια, υπάρχουν στρατιές από επιστήμονες και μηχανικούς, πολλοί εκ των οποίων χρόνια τώρα παρακαλούσαν τους αξιωματούχους να δώσουν σημασία στον κίνδυνο που κρεμόταν πάνω από το κεφάλι τους.

Ανεπίδεκτοι μαθήσεως

Οι φωνές τους όμως δεν ακούστηκαν ποτέ από το κυβερνών κόμμα της Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), που ολοφάνερα δεν έμαθε τίποτα από τον προηγούμενο σεισμό στον Ιζμίτ το 1999 με τους 17.000 νεκρούς.

Αυτόν τον σεισμό που οδήγησε σε ήττα το προηγούμενο καθεστώς των κεμαλιστών και άνοιξε το δρόμο προς την εξουσία για τους ίδιους.

Όχι μόνο δεν τους άκουσαν, αλλά τους κατηγόρησαν για τρομολαγνεία, γι’ αυτό και έδιναν όλα αυτά τα χρόνια αθρόα «κατασκευαστικές αμνηστίες» σε κτίρια σε όλη τη χώρα που δεν κάλυπταν τα αντισεισμικά στάνταρντ.

Κάπως έτσι έφαγαν και τα λεφτά από τον περιβόητο φόρο του σεισμού, καταλήγει η ίδια, για να υπενθυμίζει τον συσχετισμό της έλλειψης δημοκρατίας στην Τουρκία και του μεγέθους της καταστροφής στις 10 επαρχίες της.

Όσο μεγαλύτερη είναι η απουσία της πρώτης, τόσο σφοδρότερη η ένταση της δεύτερης.

Ο Άρχοντας των Μυγών

Στο βιβλίο του «Ο Άρχοντας των Μυγών» ο Ουίλιαμ Γκόλντινγκ έγραφε ότι τα ανθρώπινα όντα από τη φύση τους είναι άγρια και εγωιστικά και σε περιπτώσεις συμφοράς αυτό θα είναι ακόμη πιο εμφανές.

Η περίπτωση του Ερντογάν είναι ενδεικτική του παραπάνω. Απλώς ο Τούρκος πρόεδρος εκτός από εγωιστής πρόεδρος είναι και κακός ηθοποιός.