Αναζήτηση
Τα μέλη της ΕΜΑΚ και του ΕΚΑΒ που επιχείρησαν στην Τουρκία, μετά τον πρόσφατο καταστροφικό σεισμό, ευχαρίστησε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ο κ. Μητσοτάκης επισκέφθηκε τις εγκαταστάσεις της ΕΜΑΚ στην Ελευσίνα, λίγο πριν αναχωρήσει για το Μόναχο, και είχε την ευκαιρία να μιλήσει με τα στελέχη της μονάδας αλλά και να μάθει λεπτομέρειες για τη δράση τους στο πεδίου του σεισμού.
«Αυτό το οποίο κάνατε σε αυτή τη συγκυρία, δεν είχε μόνο αξία ανθρώπινη, αλλά ήταν και μία πολύ ουσιαστική προβολή της αλληλεγγύης μεταξύ των δύο λαών μας, σε συνθήκες γεωπολιτικά δύσκολες» υπογράμμισε ο πρωθυπουργός, σημειώνοντας ότι η ΕΜΑΚ έστειλε το δικό της μήνυμα.
Παράλληλα, ο κ. Μητσοτάκης αναφέρθηκε και στο κλίμα που συνάντησε η ελληνική αποστολή στην Τουρκία.
«Αισθανθήκατε την αγάπη των απλών Τούρκων, οι οποίοι βρέθηκαν μπροστά σε μία φυσική καταστροφή και είδαν πρώτοι να καταφθάνουν Έλληνες με την ελληνική σημαία, να διακινδυνεύουν τη δική τους ζωή για να σώσουν τους συνανθρώπους τους. Κι αυτό νομίζω ότι είναι ένα πολύ ισχυρό μήνυμα αλληλεγγύης μεταξύ των δύο λαών, το οποίο θα μας συνοδεύει για πολύ καιρό ακόμα» πρόσθεσε.
Κλείνοντας την τοποθέτησή του ο πρωθυπουργός χρησιμοποίησε τα λόγια του Καζαντζάκη: «είμαστε άνθρωποι μόνο όταν πραγματικά αισθανόμαστε τον πόνο του άλλου».
Αναλυτικά όσα είπε ο κ. Μητσοτάκης:
«Κύριε Υπουργέ, κύριε Υφυπουργέ, κύριε Αρχηγέ, αγαπητά στελέχη της ΕΜΑΚ, του ΕΚΑΒ, θα ήθελα πραγματικά από καρδιάς να σάς πω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ γι΄ αυτήν την πολύ σπουδαία αποστολή την οποία επιτελείτε διαχρονικά.
Και να σας πω, επίσης, ένα μεγάλο ευχαριστώ για ό,τι κάνατε σε αυτόν τον τελευταίο καταστροφικό σεισμό στην Τουρκία, όπου βρεθήκατε πρώτοι, επιχειρήσατε υπό συνθήκες που για μας τους κοινούς θνητούς είναι περίπου αδιανόητες. Προσπαθώ να σκεφτώ τι πρέπει εσείς να αισθάνεστε όταν μπαίνετε μέσα στα χαλάσματα, με την απειλή ενός νέου σεισμού πάντα να κρέμεται πάνω από το κεφάλι σας, για να σώσετε ανθρώπους που χωρίς τη δική σας παρουσία είναι βέβαιον ότι θα κατέληγαν.
Και πιστεύω ότι αυτό το οποίο κάνατε σε αυτή τη συγκυρία, δεν είχε μόνο αξία ανθρώπινη, αλλά ήταν και μία πολύ ουσιαστική προβολή της αλληλεγγύης μεταξύ των δύο λαών μας, σε συνθήκες γεωπολιτικά δύσκολες.
Είναι κάτι το οποίο νομίζω ότι και εσείς το αντιλαμβάνεστε, αλλά πιστεύω ότι αισθανθήκατε μεγάλη ικανοποίηση και συγκίνηση από την αγάπη την οποία εισπράξατε. Την αγάπη των απλών Τούρκων, οι οποίοι βρέθηκαν μπροστά σε μία φυσική καταστροφή και είδαν πρώτοι να καταφθάνουν Έλληνες με την ελληνική σημαία, να διακινδυνεύουν τη δική τους ζωή για να σώσουν τους συνανθρώπους τους.
Κι αυτό νομίζω ότι είναι ένα πολύ ισχυρό μήνυμα αλληλεγγύης μεταξύ των δύο λαών, το οποίο θα μας συνοδεύει για πολύ καιρό ακόμα.
Επιτελέσατε, λοιπόν, μία διπλή εθνική αποστολή και γι’ αυτό σας είμαι προσωπικά -αλλά πιστεύω διερμηνεύω τα αισθήματα όλων των Ελληνίδων και όλων των Ελλήνων- βαθιά υπόχρεοι.
Και πιστεύω ότι αισθανόμαστε, κ. Υπουργέ και κ. Αρχηγέ, μεγάλη ασφάλεια γνωρίζοντας ότι έχουμε πια ένα εξειδικευμένο προσωπικό, το οποίο μπορεί να ανταποκριθεί και στις πιο ακραίες συνθήκες και στις πιο δύσκολες φυσικές καταστροφές, με τις οποίες γνωρίζουμε εκ των πραγμάτων ότι θα είμαστε αντιμέτωποι.
Και δικό μας χρέος, το χρέος της Πολιτείας, είναι να σας υποστηρίξουμε με κάθε τρόπο στο έργο σας. Με τον καλύτερο δυνατό εξοπλισμό, με έναν κεντρικό σχεδιασμό ο οποίος θα αναβαθμίζει συνέχεια την Πολιτική Προστασία.
Και μέσα από μία διαδικασία, βέβαια, εκπαίδευσης και ολόκληρης της κοινωνίας μας για το τι σημαίνει να ζούμε πια με τις φυσικές καταστροφές. Όπως ξέρετε, έχουμε πια ένα ξεχωριστό επιχειρησιακό πρόγραμμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την πολιτική προστασία, με σημαντικά χρηματοδοτικά εργαλεία για το επόμενο διάστημα. Αλλά παίζουμε πια και ένα πρωταγωνιστικό ρόλο στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας, όπως μας αρμόζει, διότι έχουμε την τεχνογνωσία να μπορούμε αυτό να το κάνουμε.
Θέλω, λοιπόν, και πάλι να σας πω από καρδιάς ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ και να θυμηθούμε όλοι μας τα τελευταία λόγια του Καζαντζάκη, ότι «είμαστε άνθρωποι μόνο όταν πραγματικά αισθανόμαστε τον πόνο του άλλου»».
