Στον Τύρναβο αναβιώνει σήμερα το τολμηρό παραδοσιακό έθιμο «Μπουρανί», που οι ρίζες του χάνονται στον χρόνο. Ωστόσο, οι παρουσιαστές της ΕΡΤ έμειναν άφωνοι κατά τη διάρκεια της απευθείας σύνδεσης με τις βωμολοχίες που ακούστηκαν από τους καλεσμένους.
Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Γαϊτανάκι Μπουρανί Τυρνάβου, Βασίλης Τσόλας, και ένα μέλος του Συλλόγου κλήθηκαν να μιλήσουν για τη γιορτή του… φαλλού και τα πράγματα «ξέφυγαν».
«Σήμερα για μας είναι η αλλαγή του χρόνου. Σήμερα γεννιόμαστε, λέμε καλή χρονιά. Οπότε, σήμερα ευχόμαστε: καλή Σαρακοστή κι από κ@λο και από μ@@νί για να είμαστε ολοκληρωμένοι» ανέφερε ο κύριος Τσόλας, με τη δημοσιογράφο Χριστίνα Βίδου να ξεσπά σε γέλια και να σημειώνει: «Μην τα λέτε έτσι απότομα. Να απομακρυνθούν τα παιδιά, παρακαλώ».
«Είναι η γιορτή της γονιμότητας, ένα έθιμο που έρχεται από τα Διονυσιακά τελετουργικά. Κάποιος που έχει ταμπού δεν έρχεται σε αυτή την πόλη τη σήμερον ημέρα, γιατί τη σήμερον ημέρα τα μ@@ν@@ παίρνουν αέρα», εξήγησε στη συνέχεια μέλος του πολιτιστικού συλλόγου της πόλης.
«Χριστίνα, δεν μπορώ να το σταματήσω. Είναι η αρχή αυτή», πρόσθεσε με χιούμορ η ρεπόρτερ της ΕΡΤ.
Δείτε το απόσπασμα
Πώς ξεκίνησε το «Μπουρανί» και τι συμβολίζει
Το «Μπουρανί» στον Τύρναβο κλείνει κάθε χρόνο τον κύκλο των Καρναβαλικών εκδηλώσεων. Τεράστιοι φαλλοί γεμίζουν την πόλη, το τσίπουρο και το κρασί ρέουν άφθονα, ενώ όποιος έχει ταμπού καλύτερα να μην βρεθεί εκεί.
Οι ρίζες του εθίμου χάνονται στο χρόνο αλλά τα πρώτα στοιχεία για την τέλεσή του εμφανίζονται το 1898. Για την προέλευσή του υπάρχουν δυο εκδοχές.
Η πρώτη αναφέρει ότι οι ρίζες του βρίσκονται στα αρχαία χρόνια και σε γιορτές όπως τα Διονύσια, τα Αφροδίσια και τα Θεσμοφόρια. Τότε, το ποτό έρρεε άφθονο και οι «άσεμνες» πράξεις και συνευρέσεις εξυμνούνταν κατά τη διάρκεια των Βακχικών τελετών.
Η δεύτερη εκδοχή αναφέρει ότι το έθιμο καθιερώθηκε από Αρβανίτες όταν εγκαταστάθηκαν, από τον Σουλτάνο, στον Τύρναβο, κάπου στα 1770 και διατηρεί μέχρι και σήμερα τμήματα της μορφής που είχε και τότε.
Κάθε χρόνο, την Καθαρά Δευτέρα στον Τύρναβο, οι Τυρναβίτες πηγαίνουν στο ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία, σε μορφή πομπής, στρώνουν στο έδαφος διάφορα φαγητά και μια φιάλη σε σχήμα φαλλού με κρασί.
Την περίοδο της Τουρκοκρατίας αυτός που μεθούσε περισσότερο «στεφόταν» από τους κατοίκους, «Βασιλιά της Αποκριάς» και είτε περιφερόταν στους ώμους των κατοίκων, στην πλατεία, και τον «έλουζαν» με κοσμητικά επίθετα και χειρονομίες είτε τον έβαζαν ανάποδα πάνω σε ένα γαϊδούρι και τον περιέφεραν στην πόλη ενώ εκείνος κρατούσε την ουρά του γαϊδουριού.