Ο Ernest McPherson περιπλανιέται στη λίμνη Meadow Lake, στο Saskatchewan, του Καναδά, για να κρατήσει τόσο τον εαυτό του όσο και τους άλλους ζεστούς μια κρύα χειμωνιάτικη νύχτα. Ελέγχει είκοσι ανθρώπους σε διαφορετικές τοποθεσίες, όπως σοκάκια, ερειπωμένα κτήρια ή οχήματα.
Ο 54χρονος άστεγος αισθάνεται υποχρεωμένος να προσέχει τους άλλους με τον ίδιο τρόπο που ένας «φύλακας άγγελος» τον πρόσεξε τον περασμένο χειμώνα. «Περπατάω τριγύρω, φροντίζω να μένουν ξύπνιοι και να μένουν ζωντανοί» δήλωσε ο McPherson. Η λίμνη Μέντοου έχει πληθυσμό 5.300 κατοίκων και δεν διαθέτει καταφύγια αστέγων ή κάποιο μέρος για να μείνουν ζεστά οι ευάλωτοι άνθρωποι.
Σύμφωνα με το CBC, ο McPherson συχνά τους παρέχει ζεστά ρούχα ή τους πηγαίνει στο 7-Eleven ή σε ένα λόμπι ΑΤΜ για μια σύντομη ανάπαυλα από το κρύο.
Δείτε το βίντεο
Χαίρομαι που τους βρίσκω ζωντανούς
«Είναι σαν να μην υπάρχουν στον κόσμο και κανείς δεν τους θέλει» δήλωσε ο McPherson. «Χαίρονται πραγματικά όταν με βλέπουν να περνάω και χαίρομαι πραγματικά που τους βρίσκω ζωντανούς γιατί δεν αργεί να παγώσει κανείς εδώ έξω».
Τον περασμένο χειμώνα, ο ίδιος παραλίγο να πεθάνει από το κρύο σε χιονοθύελλα με -38°C. «Έχασα τον προσανατολισμό και τον χρόνο… έτσι κάθισα για ένα λεπτό και σκέφτηκα να ξεκουραστώ για ένα λεπτό. Με πήρε ο ύπνος» δήλωσε ο McPherson.
«Εκείνο το βράδυ είχα έναν φύλακα άγγελο. Ήρθε και με κλώτσησε στο πόδι». Ο λόγος που δεν πέθανε κανείς πέρυσι είναι ότι ο McPherson και μια ομάδα αστέγων κατέλαβαν παράνομα ένα άδειο ξενοδοχείο στο κέντρο της πόλης. Ο McPherson, ο οποίος βουτάει στα σκουπίδια για να βγάλει χρήματα από την ανακύκλωση, συγκέντρωσε 300 δολάρια από φίλους για να αγοράσει ένα τροχόσπιτο.
«Θα ήμουν νεκρή αν δεν υπήρχε ο Έρνι»
«Αυτή τη στιγμή είναι σαν παγοθήκη εκεί μέσα» είπε, στεκόμενος στην πόρτα του τροχόσπιτου. «Μέχρι να υπάρξει καταφύγιο, θα είμαι εδώ και θα περιπολώ κάθε βράδυ».
Ο Natanis Bundschuh, διευθυντής του τοπικού συσσιτίου όπου ο McPherson τρώει το μεσημεριανό του γεύμα, είναι επίσης εκτελεστικός διευθυντής μιας μη κερδοσκοπικής χριστιανικής οργάνωσης, της Meadow Lake Outreach Ministries.
Λειτουργεί μόνο από τις 8 π.μ. έως τις 4 μ.μ., από Δευτέρα έως Παρασκευή, αλλά προσφέρει δωρεάν ρούχα και 100 ζεστά γεύματα κάθε μέρα. Μια κρύα νύχτα, ο McPherson ξεπάγωσε μια γυναίκα, θυμάται ο Bundschuh. «Θα ήμουν νεκρή αν δεν υπήρχε ο Έρνι» είπε κατόπιν αυτή.
Ο McPherson έλαβε το Platinum Jubilee Medal της Βασίλισσας για τη δημόσια υπηρεσία του, αναφέρει το CBC. Ζήτησε από τον Bundschuh να τον οδηγήσει στο ξενοδοχείο στο κέντρο του Σασκατούν, το οποίο απείχε 250 χιλιόμετρα από το Meadow Lake.
Η Πόρτα της Ελπίδας
«Είναι φοβερό να βλέπεις κάποιον από την κοινότητά μας να λαμβάνει μια τέτοια τιμή για το γεγονός ότι υπερβαίνει τον εαυτό του και φροντίζει για ανθρώπους για τους οποίους δεν χρειάζεται να νοιάζεται, αλλά το κάνει» δήλωσε ο Bundschuh. Η ιστορία του βοήθησε να παρακινηθεί η δράση της κοινότητας. Το Meadow Outreach Ministries άνοιξε ένα κέντρο υποδοχής, με το όνομα Door of Hope (Η Πόρτα της Ελπιδας), το οποίο είναι ανοιχτό 20 ώρες την ημέρα. Δεν υπάρχουν κρεβάτια, αλλά οι άνθρωποι μπορούν να κοιμηθούν σε καρέκλες ή στο πάτωμα.
«Είναι μεγάλη τιμή να αναγνωρίζομαι για όλα όσα έχω κάνει για να βοηθήσω τους άστεγους στο Meadow Lake» δήλωσε ο McPherson.
«Είμαι τόσο χαρούμενος που βρίσκομαι εδώ σήμερα, που μιλάω γι’ αυτούς, που αναγνωρίζομαι».
Ο Kirt Prete, ιδιοκτήτης της αντιπροσωπείας αυτοκινήτων PineRidge Ford, δώρισε 20.000 δολάρια σε μετρητά αφού μίσθωσε μια παλιά εκκλησία στον συνασπισμό για 1 δολάριο. Ο Al MacFarlane της Meadow Lake Properties δώρισε 20.000 δολάρια σε υλικά και εργασία.
Η πόλη επιτρέπει επίσης στο καταφύγιο να έχει δωρεά κρεβάτια από παλιά γηροκομεία. «Έχχω λάβει υποστήριξη από μεγάλους κυβερνητικούς οργανισμούς είναι: «Εσείς είστε στο σωστό δρόμο, έχετε κάνει καλά πράγματα, έχετε την υποστήριξη των επιχειρήσεων, έχετε την υποστήριξη της πόλης, απλά πρέπει να συνεχίσετε»» δήλωσε ο Bob Steeg, πρόεδρος της Meadow Lake Home Plate Coalition Corp.
*Με στοιχεία από upworthy.com