Κάποτε πολεμούσαν για το πετρέλαιο, σήμερα σκοτώνονται για το λίθιο.
Καθώς οι οικονομίες βρίσκονται στην πράσινη μετάβαση μέσα στην ενεργειακή κρίση, και η μία μετά την άλλη χώρες ανακοινώνουν στενά χρονοδιαγράμματα για την κατάργηση των οχημάτων με ρυπογόνους κινητήρες εσωτερικής καύσης, η μαζική παραγωγή ηλεκτρικών αυτοκινήτων αντιμετωπίζει ένα τεράστιο πρόβλημα, την έλλειψη του «λευκού χρυσού» που απαιτείται για την κατασκευή μπαταριών ηλεκτροκίνησης.
Τη λύση μάλλον δίνει το Ιράν, όπου βρέθηκε ένα τεράστιο κοίτασμα στα βόρεια της χώρας, το οποίο εκτιμάται πως φτάνει τους 8,5 εκατ. τόνους λιθίου.
Ο «λευκός χρυσός» στο Ιράν
Συχνά αποκαλούμενο και ως «λευκός χρυσός», το λίθιο είναι βασικό υλικό για τις μπαταρίες ηλεκτρονικών συσκευών και ηλεκτρικών αυτοκινήτων.
Η τιμή του εκτοξεύθηκε το 2022 λόγω της υψηλότερης ζήτησης για εξοπλισμό ηλεκτρικών αυτοκινήτων, του «εμφράγματος» στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα και του υψηλού πληθωρισμού διεθνώς.
Το τελευταίο διάστημα, όμως, υπάρχει διόρθωση στην αγορά εν μέσω πτώσης στις πωλήσεις των ηλεκτρικών αυτοκινήτων και χαμηλής επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Κίνα, η οποία είναι και η μεγαλύτερη αγορά για τον κλάδο της ηλεκτροκίνησης.
Η διοχέτευση τόσο μεγάλης ποσότητας λιθίου στη διεθνή αγορά ενδέχεται να επιταχύνει περαιτέρω τις πτωτικές τάσεις στην τιμή.
Αν το κοίτασμα του Ιράν επιβεβαιωθεί θα πρόκειται για το δεύτερο μεγαλύτερο στον κόσμο μετά την Χιλή, όπου υπάρχουν 9,2 εκατ. τόνοι λιθίου.
Το κινεζικό κυνήγι του θησαυρού
Γενικά, η Λατινική Αμερική είναι πλούσια σε «λευκό χρυσό», αφού το 60% των παγκόσμιων αποθεμάτων βρίσκονται στο τρίγωνο που σχηματίζουν η Χιλή, η Αργεντινή και η Βολιβία.
«Η Λατινική Αμερική είναι το επίκεντρο του αγώνα για τα ορυκτά», δήλωσε στο «Foreign Policy» ο Ράιαν Μπεγκτ, διευθυντής του Προγράμματος της Αμερικής στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών.
«Πρόκειται για κάθε ορυκτό που χρειάζεται για την τροφοδοσία της σύγχρονης υποδομής, την Πράσινη Υποδομή που θα χρειαστούν άπαντες».
Τα παραπάνω, όπως είναι λογικό και επόμενο, έχουν πυροδοτήσει έναν παγκόσμιο αγώνα για την αξιοποίηση του πλούτου της περιοχής, έναν αγώνα στον οποίο οι κινεζικές εταιρίες έχουν σαφές προβάδισμα.
Τις τελευταίες δεκαετίες το Πεκίνο αύξησε γοργά το εμπόριο και τις επενδύσεις του στην περιοχή, εδραιώνοντας τους οικονομικούς δεσμούς και την επιρροή του εκεί, ενώ η προσοχή των Ηνωμένων Πολιτειών χανόταν δεξιά και αριστερά.
Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειες
Γι’ αυτό σήμερα ένας αυξανόμενος αριθμός κινεζικών έργων στη Λατινική Αμερική επικεντρώνεται, πλέον, στον τομέα της καθαρής Ενέργειας, που οι αναλυτές χαρακτηρίζουν τμήμα μία ευρύτερης στροφής, καθώς η Κίνα περιορίζει το μεγάλο δανεισμό της και προσηλώνεται σε αυτό που θεωρεί το σημαντικότερο βραβείο.
«Όλοι γνωρίζουν ότι οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας θα αποκτήσουν, τελικά, το απαιτούμενο momentum για να τρέξουν πιο γρήγορα και να κυριαρχήσουν στον επενδυτικό ορίζοντα», σημειώνει η Ρεμπέκα Ρέι, διεθνής εμπειρογνώμονας σε θέματα Ανάπτυξης στο Global Development Policy Center του Πανεπιστημίου της Βοστώνης.
«Και αυτό αρχίζει να φαίνεται στη σχέση Κίνας –Λατινικής Αμερικής, εκεί όπου οι μεγάλες δυνατότητες γίνονται απτή πραγματικότητα».
Όπως οι Ισπανοί κατακτητές τον 16ο αιώνα βρήκαν φορτία γεμάτα ασήμι στο Ποτοσί της Βολιβίας, οι Κινέζοι επενδυτές σήμερα πιστεύουν ότι έχουν βρει τη δική τους αστείρευτη πηγή χρυσού.
Ο γρίφος της Βολιβίας
Κινεζικές εταιρίες κέρδισαν, τον περασμένο μήνα, μία προσφορά για την ανάπτυξη δύο εργοστασίων λιθίου στη Βολιβία, ξεπερνώντας τις αντίστοιχες των αμερικανικών και ρωσικών εταιριών.
Με επικεφαλής τον κινεζικό γίγαντα Ενέργειας Contemporary Amperex Technology, η κοινοπραξία στοιχηματίζει πολλά στον τεράστιο ορυκτό πλούτο της Βολιβίας, που εκτιμάται ότι «φιλοξενεί» τους μεγαλύτερους πόρους λιθίου σε όλο κόσμο, παρά τις προκλήσεις εξόρυξης και τα πολιτικά εμπόδια που έχουν φρενάρει μέχρι σήμερα την ανάπτυξη της σχετικής βιομηχανίας.
Το θέμα είναι ότι η εξόρυξη του λίθιου της Βολιβίας ούτε τόσο εύκολη είναι ούτε τόσο οικονομικά αποδοτική, όσο η ανάλογη διαδικασία που αφορά τα κοιτάσματα των γειτονικών χωρών.
Σε κάθε περίπτωση η Κίνα δεν βάζει όλα τα «αυγά» της σε ένα καλάθι, και στην Αργεντινή έχει ήδη αγοράσει την Lithea Inc. και τα δικαιώματα της σε δύο λίμνες αλατιού μέσω της Ganfeng Lithium, που κατέβαλε το ποσό των 962 εκατ. δολαρίων, ενώ η Zijin Mining διοχέτευσε 380 εκατ. δολάρια στην ίδια χώρα για την κατασκευή ενός εργοστασίου ανθρακικού λιθίου.