Αναζήτηση
Τα περίφημα ETR 470, που κυκλοφορούν στις ελληνικές ράγες, είναι τα τρένα που η Ελβετία προ 20ετίας ονόμαζε «Pannenzug», που σημαίνει «τρένο της βλάβης».
Αν και οι αμαξοστοιχίες ETR 470 εξυπηρετούσαν μόνο το 1% της σιδηροδρομικής κίνησης στην Ελβετία, «το 50% των παραπόνων των πολιτών ήταν γι’ αυτά τα τρένα» παραδέχεται ο πρώην επικεφαλής των ελβετικών Γραμμών, Benedikt Weibel.
Οι φωτιές στα βαγόνια
Στις 11 Απριλίου του 2006 ένα Pendolino ETR 470 που ταξίδευε νότια από την Στουτγάρδη, έπιασε φωτιά μέσα σε σήραγγα. Οι επιβάτες του τρένου κατάφεραν να απομακρυνθούν με τη βοήθεια ενός δεύτερου σιδηροδρομικού υπαλλήλου που έτυχε να ταξιδεύει με αυτό το τρένο. Το περιστατικό οδήγησε τα συνδικάτα να απαιτούν την υποχρεωτική παρουσία δύο ειδικά εκπαιδευμένων εργαζόμενων στα τρένα.
Μια άλλη φωτιά ξέσπασε σε ένα ETR 470 τον Μάιο του 2011, μόλις πέντε λεπτά πριν εισέλθει στη σήραγγα Gotthard μήκους 15 χιλιομέτρων, ενώ το 2012, ένα ETR 470 έπιασε φωτιά στον κεντρικό σταθμό της Ζυρίχης.
«Θύμιζε περισσότερο σέικερ παρά τρένο»
Δεν ήταν όμως τα μοναδικά προβλήματα. Πανικός προκλήθηκε στον σιδηροδρομικό σταθμό της Λουκέρνης το 2012 όταν αμαξοστοιχία άρχισε να κινείται αριστερά δεξιά.
«Περισσότερο σε σέικερ παρά σε τρένο νόμιζαν πως βρίσκονταν μερικοί επιβάτες του Eurocity που πραγματοποιούσε δρομολόγιο Λουκέρνη – Μιλάνο. Λίγο πριν τη αναχώρηση της αμαξοστοιχίας ETR 470, γνωστό και ως τρένο των βλαβών, άρχισε να κουνιέται απότομα δεξιά αριστερά» έγραφαν τότε Μέσα της εποχής συνοδευόμενα από το βίντεο με την κίνηση της αμαξοστοιχίας που τρομοκράτησε τους επιβάτες.
Χρειάστηκαν μερικές συνεδριάσεις για να αποφασιστεί τελικά η απόσυρση των συρμών.
Ελβετία και Γερμανία «τελειώνουν» τα «τρένα των βλαβών»
«Ήρθε το τέλος για το τρένο των βλαβών. Οι ελβετικές σιδηροδρομικές γραμμές θα αποσύρουν σταδιακά τα τρένα ETR 470 έως το τέλος του 2014».
Μερικά χρόνια νωρίτερα, τα ETR 470 πετάχτηκαν σε αχρηστία και από τη Γερμανία όπου εκτελούσαν το δρομολόγιο Μιλάνο – Στουτγκάρδη.
«Τα τρένα αυτά αποσύρθηκαν από την κυκλοφορία στη Γερμανία γιατί το σύστημα ανάκλησης παρουσίαζε κατ’ επανάληψη προβλήματα σε ένα συγκεκριμένο σημείο της διαδρομής».
Όταν Βάλτερ Φίνκμπονερ, πρώην γραμματέας του Δ.Σ. της Cisalpino AG, της θυγατρικής των ιταλικών και των ελβετικών σιδηροδρόμων που τη δεκαετία του 1990 είχε προμηθευτεί τις καινούργιες τότε αμαξοστοιχίες ETR-470, ερωτήθηκε πριν από έναν χρόνο για τα τρένα απάντησε: «Το μόνο πράγμα που μπορώ να πω είναι καλή τύχη. Αγοράστε δοκιμασμένα τρένα ή νέα τρένα. Δεν υπάρχει τίποτα δωρεάν στη ζωή».
Η απάντηση της Hellenic Train
Η απάντηση της Hellenic Train είναι πως δεν υπάρχει η δυνατότητα για τρένα υψηλών προδιαγραφών στην Ελλάδα διότι εδώ δεν υπάρχουν τα συστήματα.
Σύμφωνα με τις δύο συμβάσεις, επιδοτείται το Intercity, το δρομολόγιο Αθήνα – Θεσσαλονίκη αλλά και πολλές άλλες γραμμές.
Το δρομολόγιο αυτό, ονομάστηκε άγονη γραμμή και δίναμε χρήματα στου Ιταλούς ώστε να γίνονται τα δρομολόγια Αθήνα – Θεσσαλονίκη.
Η σύμβαση αυτή προβλέπει πως θα δοθούν στους Ιταλούς από την Ελλάδα, 750 εκ. ευρώ μέσα σε 15 χρόνια, και υπόσχονται πως θα κάνουν επενδύσεις 600 -750 εκ. ενώ μέχρι στιγμής έχουν δώσει 27,5 εκ. στη μητρική εταιρία για να φέρουν τα παλιά τρένα.
