Αναζήτηση
Θα μπορούσαν να συμφωνήσουν όλοι: ο Μίτσελ δεν είναι ο καλύτερος προπονητής του κόσμου. Υπάρχουν υπέρτεροί του και ασφαλώς τεχνικοί που διαθέτουν αυτό που συνήθως λέμε «βαρύ όνομα». Ο Μίτσελ ποντάρει όμως στην αύρα του. Τη δίψα του να πετύχει με τον Ολυμπιακό. Το πάθος του να βγει ξανά μπροστά και να πανηγυρίσει έναν τίτλο που καιρό τώρα φαινόταν μακριά. Καταφέρνει να αλλάξει την εικόνα και ας δούμε τι ακριβώς έχει προκύψει το τελευταίο διάστημα.
Ο Ισπανός προπονητής αρέσκεται να μιλά με στοιχεία. Το έκανε και πρόσφατα, θέλοντας να πείσει πως ο Ολυμπιακός επί των ημερών του έχει ανέβει… πίστα και βελτίωσε θεαματικά τους αριθμούς του.
Δεν είναι ψέμα αυτό. Μετά το ντέρμπι με την ΑΕΚ, οι Ερυθρόλευκοι έχουν την καλύτερη επίθεση με 53 γκολ έναντι 51 της Ενωσης, ενώ η διαφορά τους είναι +39 γκολ και η ΑΕΚ έχει +37. Ολο αυτό το σκηνικό διαμορφώθηκε με τα τελευταία αποτελέσματα, καθόσον ο Ολυμπιακός έχει υιοθετήσει ένα στυλ ποδοσφαίρου που μοιάζει σήμα-κατατεθέν του: επίθεση και το βλέμμα μόνο στην επίθεση.
Όχι χωρίς προσοχή στα μετόπισθεν, αλλά σίγουρα στον Ρέντη έχουν μάθει να κυριαρχούν στο χορτάρι. Κάπως έτσι ήρθαν «εξάρες» με αντιπάλους της λεγόμενης δεύτερης ταχύτητας (Παναιτωλικός, Λεβαδειακός) και ευρύ σκορ στο ντέρμπι με την ΑΕΚ (3-1). Αν μάλιστα δεν δεχόταν κόκκινη κάρτα ο Μπιέλ στο 70’, με τον Ολυμπιακό να είναι ήδη 3-0 μπροστά στο σκορ, ουδείς μπορεί να πει τι θα συνέβαινε ή αν σημείωναν κι άλλα γκολ οι άσοι του Μίτσελ. Του τεχνικού που θέλει την ομάδα του να βγαίνει μπροστά και να παίζει σωστά τις αντεπιθέσεις εκτός έδρας. 
Είναι ένα σύστημα που του αρέσει, ειδικά με ισχυρά σύνολα απέναντί του. Το ήθελε στο ραντεβού με την ΑΕΚ. Περίμενε τους γηπεδούχους , κάποιες φορές, ο Ισπανός κόουτς. Δεν του βγήκε όπως θα ήθελε στο πρώτο ημίχρονο, αλλά στο δεύτερο 45λεπτο όλα πήγαν πρίμα! Μάλιστα, δεν είναι μυστικό πως ο Μίτσελ στο πρόσωπο του συμπατριώτη του, του Σέρτζι Κανός, έχει βρει έναν παίκτη ιδανικό για την ανάπτυξη παιχνιδιού που θέλει.
Ο Κανός με τη γνωστή σβελτάδα στο χορτάρι και τις γρήγορες κινήσεις, απειλεί σε κάθε ματς. Εχει παίξει σε έξι αγώνες και μετρά τέσσερα γκολ. Δεν είναι λίγα αυτά σε 353’ συμμετοχής. Επιασε τον Ελ Αραμπί που ναι, δεν είναι βασικός πλέον, αλλά ξέρει τον τρόπο να σημαδεύει σωστά και ξεπέρασε τον Μασούρα που έχει τρία γκολ στο πρωτάθλημα.
Ο Κανός βρήκε δίχτυα με τον Παναιτωλικό, με τον Λεβαδειακό είχε δύο γκολ και με την ΑΕΚ πέτυχε το τρίτο γκολ πιάνοντας ταχύτατα το σουτ. Ισως δεν …γεμίζει το μάτι σε αρκετούς, αλλά τα γκολ του τα βάζει.
Κυρίως αυτό που μετρά σχετίζεται με το γεγονός πως ο Κανός βρίσκεται πάντα μέσα στις φάσεις. Θυμάται κάποιος τι συνέβη στο (πρόσφατο) ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό; Είχε ωραίες προσπάθειες, σε κάποιες φάσεις ο Ισπανός κυνηγός ήταν άστοχος και σε άλλες άτυχος. Ένα γκολ να είχε βάλει τότε, τα πάντα θα ήταν αλλιώς σε σχέση με τη διαφορά που έχει ο Ολυμπιακός με τον πρωτοπόρο Παναθηναϊκό.
Σίγουρα, όμως, αυτή η χειμερινή άφιξη στον Ρέντη, βοηθά και δίνει τον τόνο για το επιθετικό και …ισπανικό στυλ της ομάδας του Μίτσελ.
