Σε ένα όνειρο από εκείνα που λίγοι Ελληνες ποδοσφαιριστές θα μπορούσαν να ζήσουν, έφτασε πολύ κοντά ο Μίμης Παπαϊωάννου, ο οποίος πέθανε χθες το πρωί βυθίζοντας στο πένθος το ελληνικό ποδόσφαιρο και κυρίως την ΑΕΚ.
Ο Μίμαρος, αυτό το απίθανο ταλέντο, έφτασε μια ανάσα από τη μεταγραφή του στην σπουδαία Ρεάλ Μαδρίτης εκείνης της εποχής. Το 1965, λοιπόν, ο Παπαϊωάννου, μόλις στα 22 του χρόνια, βρέθηκε κοντά σε μια μεγάλη μεταγραφή. Οι Μαδριλένοι τον παρακολουθούσαν από κοντά και αναγνώρισαν το ταλέντο του, αλλά σε ένα φιλικό των δύο ομάδων στη Νέα Φιλαδέλφεια, τον Μάιο του 1965, αποφάσισαν να τον αποκτήσουν.
Τότε ο Παπαϊωάννου είχε σημειώσει δύο γκολ θαμπώνοντας ακόμη και τους σπουδαίους ποδοσφαιριστές των «Μερένγκες».
«Στο δείπνο που έκανε η ΑΕΚ στην αποστολή της Ρεάλ, ήλθε ο Πούσκας και με γύρευε. Όταν πλησίασε στο τραπέζι μου, ίδρωσα. Τον κοιτούσα στα μάτια και δεν πίστευα ότι ο μεγάλος Φέρεντς Πούσκας μιλούσε σε μένα. Μου είπε ότι είμαι καλός παίκτης, ότι θα με πάρουν και μου έδωσε δύο συμβουλές. Η πρώτη να είμαι ήρεμος, να τρώω και να κοιμάμαι καλά. Η δεύτερη να μάθω να παίζω χωρίς την μπάλα. Από τότε είχαν οι άνθρωποι κατά νου το ποδόσφαιρο που παίζει τώρα, πενήντα χρόνια μετά, η Μπαρτσελόνα. Κίνηση χωρίς την μπάλα. Και σκέφτηκα εγώ ο πονηρός: Αν δεν την έχω εγώ την μπάλα, ποιος άλλος αξίζει να την έχει;», είχε πει σε συνέντευξη που παραχώρησε πριν μερικά χρόνια στην «Καθημερινή».
Τον Οκτώβριο του 1965 η Ρεάλ κατέθεσε μία μυθική πρόταση για τα δεδομένα της εποχής. Συγκεκριμένα, προσέφερε περίπου 4.000.000 δραχμές (τα ΜΜΕ της εποχής έκαναν λόγο για 4.500.00 δραχμές) στους διοικούντες την Ένωση και 750.000 δραχμές στον ποδοσφαιριστή. Όμως, έλαβε την αρνητική απάντηση των ανθρώπων της ΑΕΚ, οι οποίοι δεν ήταν διατεθειμένοι να παραχωρήσουν τον καλύτερο ποδοσφαιριστή τους, ειδικά απ’ την στιγμή που υπήρχαν έντονες αντιδράσεις από τους φιλάθλους της ομάδας.
Ο Παπαϊωάννου έβλεπε μια ευκαιρία ζωής για την καριέρα του ενώ και τα λεφτά ήταν ασύλληπτα για τον ίδιο και για την ελληνική πραγματικότητα. Προσπάθησε να πείσει την ομάδα να τον αφήσει και είχε πει στη συνέντευξη στην Καθημερινή: «Είχα έναν ξάδελφο από τη Θεσσαλονίκη που μιλούσε καλά ισπανικά. Γράψαμε μια επιστολή και τη στείλαμε στη Ρεάλ, λέγοντας πως αν με ήθελε, μπορούσα να πάω στην Ισπανία, να μην παίξω ένα χρόνο και να κάνω δελτίο μετά. Το επέτρεπαν αυτό οι κανονισμοί. Η Ρεάλ μου απάντησε ότι αρχή της ήταν να μη χαλάει τις σχέσεις της με τις ομάδες. Αν με έδινε η ΑΕΚ, καλώς. Αν όχι, δεν θα προχωρούσε η μεταγραφή, όπως δεν προχώρησε. Δεν το μετάνιωσα πάντως».
Η μεταγραφή δεν έγινε ποτέ και ο Μίμης εκνευρισμένος αποφασίζει να κόψει το ποδόσφαιρο και να ασχοληθεί με το τραγούδι πηγαίνοντας μάλιστα περιοδεία με τον Στέλιο Καζαντζίδη και την Μαρινέλλα.