Αναζήτηση
Σαν σήμερα στις 18 Μαρτίου του 1990, εξαφανίζεται ο 17χρονος τσιγγάνος Γιάννης Τσατσάνης με το προσωνύμιο «Μαρσελίνο».
Ο Μαρσελίνο ήταν ποδοσφαιριστής της ομάδας «Κεραυνός» Αγίας Βαρβάρας και μόλις 17 χρονών όταν απήχθη. Οι ικανότητές του Γιάννη Τσατσάνη στο ποδόσφαιρο και οι εμφανίσεις του με την ομάδα του Κεραυνού Αγίας Βαρβάρας του είχαν προσδώσει το προσωνύμιο «Μαραντόνα».
Από τον Μαρσελίνο στον Μυλωνά
Στόχος των απαγωγέων ήταν να εισπράξουν από την οικογένεια του νεαρού, που ήταν εύποροι εισαγωγείς ηλεκτρικών ειδών, λύτρα ύψους 150 εκατ. δραχμών. Τελικά οι απαγωγείς τον σκότωσαν και είναι ασύλληπτο ότι στη κηδεία του «Μαρσελίνο» ένας από τους δράστες σήκωσε το φέρετρο στον ώμο, ένας άλλος ρωτούσε παντού για να μάθει δήθεν ότι νοιαζόταν και ένας τρίτος έτρωγε με τους γονείς του θύματος και καταριόταν τους απαγωγείς.
«Βρήκαμε αυτούς που έκλεψαν το κασετόφωνο σου» λένε στο Μαρσελίνο
Στις 18 Μαρτίου του 1990 ο Μαρσελίνο έπινε τον καφέ του στην καφετέρια «Τροπικάνα». Οι φίλοι του Κώστας Σπινιάρης και Δημήτρης Αγαπητός, τον πλησίασαν και του είπαν ότι δήθεν γνωρίζουν ποιοι είχαν κλέψει το ραδιοκασετόφωνο από το αυτοκίνητό του και προθυμοποιούνται να τον οδηγήσουν σ’ αυτούς.
Ήταν ο «Μαραντόνα του Αιγάλεω». Ο ποδοσφαιριστής του Κεραυνού Αγίας Βαρβάρας, μόλις 17 ετών, που έπεσε νεκρός από τους απαγωγείς του.
Ο 17χρονος θα τους ακολουθήσει. Πήγαν όλοι μαζί στη Νίκαια και εκεί άλλαξαν αυτοκίνητα πηγαίνοντας στο Σχιστό και συγκεκριμένα στα Πυροβολεία. Έκαναν όμως μια στάση και ξαφνικά οι Σταμάτης Γρυπαίος, Δημήτρης Σκαφτούρος και Γιάννης Λαζάρου ορμάνε πάνω στον Μαρσελίνο. Υποτίθεται, πως οι δύο «φίλοι» του δεν ήταν στο σχέδιο, οπότε υποκρίνονται τους φοβισμένους ενώ τρέχουν να φύγουν όταν πέφτει ένας πυροβολισμός στον αέρα για εκφοβισμό.
«Για να τον ξαναδείς θα πρέπει να δώσεις 150 εκατομμύρια δραχμές»
Ο Γρυπαίος ξεκίνησε να τηλεφωνεί στο σπίτι του Μαρσελίνο ζητώντας λύτρα για την απαγωγή. Κάνει τηλεφωνήματα από διαφορετικά σημεία της Αθήνας για να μην δώσει στόχο, προσποιείται τον ξένο, ενώ παίζει από ένα κασετόφωνο την ηχογραφημένη φωνή του Μαρσελίνο.
Στις 20 Μαρτίου ο Γρυπαίος τηλεφωνεί στον πατέρα του Μαρσελίνο, τον Γιώργο Τσατσάνη και του μιλάει σε τρεις γλώσσες… Ελληνικά, αγγλικά και ιταλικά: «Ο Μαρσελίνο είναι καλά, αλλά για να τον ξαναδείς θα πρέπει να μας δώσεις 150 εκατομμύρια δραχμές».
Ο ξάδερφός του ενημέρωνε τους απαγωγείς
Ο πατέρας του προσπαθεί να μαζέψει τα χρήματα, καταφέρνει να βρει 30 εκατομμύρια δραχμές και παράλληλα κατήγγειλε στην αστυνομία την απαγωγή του.
Ο πατέρας του Μαρσελίνο φώναζε στο δικαστήριο «θάνατος στους εκτελεστές»
Στις επαφές του με την αστυνομία είναι μαζί και ο ανιψιός του και ξάδερφος του Μαρσελίνο, Βασίλης Βασιλείου, ο οποίος είναι κι αυτός στο σχέδιο και ενημερώνει τους απαγωγείς για κάθε κίνηση του πατέρα του.
Γιατί τον σκότωσαν
Οι απαγωγείς φοβούνται ότι μετά από τόσες μέρες θα έχει γνωρίσει ο Μαρσελίνο τις φωνές των Σπινάρη και Αγαπητού, των «φίλων» του, που ήταν και συμπαίκτες στον Κεραυνό, οπότε αποφασίζουν να τον σκοτώσουν. Κανείς όμως δεν φαίνεται διατεθειμένος να το κάνει. Το πήρε πάνω του ο Γρυπαίος, πυροβολώντας δυο φορές τον Μαρσελίνο: Μία στο κεφάλι και μία στον αυχένα.
Σα να μην συνέβαινε όμως τίποτα συνέχισαν να τηλεφωνούν ζητώντας τα λύτρα.
Θαμμένο σε μια στάνη το πτώμα του
Ακριβώς τρεις μήνες μετά την απαγωγή το πτώμα του «Μαρσελίνο» βρέθηκε θαμμένο σε μια στάνη στα Σκούρτα Βοιωτίας σε προχωρημένη αποσύνθεση, ενώ το κεφάλι εντοπίστηκε 50 μέτρα μακριά από τη σορό.
Η αστυνομία γρήγορα θα εντοπίσει τους απαγωγείς, που θα συλληφθούν και θα οδηγηθούν στη φυλακή.
Η δίκη
Το Δεκέμβριο του 1991 οι απαγωγείς καταδικάστηκαν από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών σε πολύ βαριές ποινές και οδηγήθηκαν στη φυλακή, πλην της Θεοφανίας Μεσμερλή (μιας κοπέλας που γνώριζε αλλά δεν συμμετείχε) , της οποίας η ποινή, για παρασιώπηση εγκλήματος, ήταν εξαγοράσιμη.
Γρυπαίος και Σπινάρης καταδικάστηκαν σε θάνατο, ο πρώτος ως φυσικός και ο δεύτερος ως ηθικός αυτουργός της δολοφονίας. Ο Αγαπητός σε ισόβια και επιπλέον κάθειρξη 17 ετών και οι άλλοι τέσσερις σε κάθειρξη 10 – 15,5 ετών.
Φωτογραφίες από την δίκη
Μετά από τέσσερις αναβολές, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο έγινε τον Ιανουάριο του 1999. Στο εδώλιο κάθισαν μόνο ο Αγαπητός και ο Πετράκης, καθώς η έφεση του Γρυπαίου απορρίφθηκε ως απαράδεκτη, ενώ ο Σπινάρης δεν ¬άσκησε καν έφεση, από φόβο όπως ισχυρίστηκε. Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο καταδίκασε τον Αγαπητό σε ισόβια και επιπλέον κάθειρξη 17 ετών και τον Πετράκη σε κάθειρξη 10 ετών για απλή συνέργεια στην αρπαγή του «Μαρσελίνο».
Στο Εφετείο. Ο Δ. Αγαπητός και ο Ι. Πετράκης που είχαν καταδικαστεί σε ισόβια
και 10 χρόνια αντίστοιχα, ισχυρίζονται ότι δολοφόνος του Μαρσελίνο είναι ο
εξάδελφός του
Χρειάστηκε η παρουσία ισχυρής αστυνομικής δύναμης για να φύγουν από τη δικαστική αίθουσα χωρίς να τους επιτεθούν οι συγγενείς του θύματός τους για να τους λιντσάρουν, όπως έγινε στην έναρξη της διαδικασίας.
Ο Σπινάρης το 2005, παραβίασε την άδεια του από τις φυλακές Αλικαρνασσού και το έσκασε στην Τουρκία. Συνελήφθη όμως ξανά ένα χρόνο μετά για εμπόριο ναρκωτικών και το 2015 εκδόθηκε πίσω στην Ελλάδα.
