Μπορεί τα δύο μεγαλύτερα κόμματα να τήρησαν για 15 μέρες το πένθος – όχι απόλυτα- για τους 57 νεκρούς αλλά με την έναρξη της εβδομάδας μπήκαν σε άτσαλους επικοινωνιακούς ρυθμούς «σκληρού ροκ».
Την οργή, απογοήτευση, ανασφάλεια που νιώθουν οι πολίτες όλων των αποχρώσεων, τις ευθύνες που καταλογίζουν διαχρονικά- προφανώς με μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης στην κυβέρνηση της ΝΔ- και την αποστασιοποίησή της από τις παρατάξεις που κυβέρνησαν όπως καταγράφονται σε όλες τις δημοσκοπήσεις δεν την βλέπουν ή μάλλον την διαβάζουν ανάποδα.
Μπορεί να θέλουν με το σκληρό ροκ να συσπειρώσουν όσους απομακρύνθηκαν, αλλά μάλλον επιτυγχάνουν το αντίθετο. Διώχνουν κι άλλους. Την κρίσιμη μάζα που έφυγε γιατί θέλει να δείξει στα κόμματα ότι πρέπει να αλλάξουν και να αντιμετωπίσουν τα θέματα με σοβαρότητα και υπευθυνότητα.
Αν παρατηρήσει κανείς τις δημοσκοπήσεις της περασμένης εβδομάδας, πέρα από τα ποιοτικά στοιχεία, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ έχασαν το καθένα περίπου από 10% επί του ποσοστού που δήλωνε ότι θα τα ψηφίσει στις προηγούμενες δημοσκοπήσεις.
Ίσως, η συσπείρωση του κομματικού ακροατηρίου να αποτελεί το ζητούμενο για τις εκλογές αλλά η κοινωνία θα μετρήσει διαφορετικά. Κι ίσως αυτό το κομβικό στοιχείο να αποτελέσει θρυαλλίδα.
Αφενός η κυβερνώσα παράταξη που επιχειρώντας να στηρίξει το αφήγημα του τραγικού ανθρώπινου λάθους έβαλε τον όρο τηλεδιοίκηση για να περιγράψει τον πίνακα χάραξης πορείας στον σταθμό της Λάρισας. Οι σιδηροδρομικοί που γνωρίζουν τι είναι τηλεδιοίκηση και πως λειτουργούσε φυσικά αρνούνται ότι υπήρχε. Ναι, αν το δει κανείς από την οπτική ότι γίνεται εξ’ αποστάσεως χειρισμός της πορείας του τρένου για μερικά χιλιόμετρα σε επιστημονικούς όρους μπορεί να πει ότι είναι ένα είδος τηλεδιοίκησης. Αλλά όχι η τηλεδιοίκηση που παρακολουθεί τα τρένα στη συνολική διαδρομή τους. Η τηλεδιοίκηση που υπήρχε πριν από την πυρκαγιά του 2019 λειτουργούσε με πολλά προβλήματα και κόκκινα λαμπάκια, έχουν πει και επαναλαμβάνουν συνεχώς οι σιδηροδρομικοί, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ το ξεχνά και το αποφεύγει στο δημόσιο λόγο του.
O υφυπουργός Μιχ. Παπαδόπουλος με σταθμάρχη που δηλώνει ότι δεν υπάρχει τηλεδιοίκηση
Η κυβέρνηση άλλαξε τη ρητορική της και μίλησε τελικά για τοπικό κέντρο τηλεδιοίκησης ώστε να μην έχει μεγαλύτερο πρόβλημα, αλλά έπεσε στην παγίδα της επικοινωνιακής επίσκεψης του Αλέξη Τσίπρα στο υπό ανακατασκευή Κέντρο Τηλεδιοίκησης. Ναι, αυτό λειτουργούσε έως το 2019, αλλά δεν λειτουργούσε πραγματικά και σταθερά, όπως έχουν δηλώσει οι σιδηρδρομικοί. Και διαχωρίζω τους σιδηροδρομικούς οι οποίοι καθημερινά είναι στο πεδίο και γνωρίζουν από την διοίκηση του ΟΣΕ. Δηλαδή, και πάλι δεν υπήρχε ασφάλεια. Το ζήτημα είναι αν θα μπορούσε να λειτουργεί με επισκευές 20.000 ευρώ και αν θα παρείχε ασφάλεια. Ουδείς έχει απαντήσει γιατί δεν επισκευάστηκε και ουδείς έχει απαντήσει εάν επισκευαζόταν, εάν θα παρείχε ασφάλεια. Εδώ είναι η ουσία και όχι οι επικοινωνιακές επισκέψεις.
Ωστόσο, είναι βέβαιο ότι εάν λειτουργούσε πλήρως, όπως αποκαλύπτει το in.gr, τότε 1000% θα υπήρχε ασφάλεια αφού υπάρχουν πολλαπλές δικλείδες ασφαλείας.
O Αλέξης Τσίπρας στο «γιαπί» κέντρο τηλεδιοίκησης στη Λάρισα
Και αν είναι έτσι γιατί οι σύμβουλοι του πρόεδρου του ΣΥΡΙΖΑ του έστειλαν έναν συνταξιούχο, στέλεχος του κόμματος του, από την Ξάνθη όπως καταγγέλει η ΝΔ και δεν έχει διαψευσθεί, αντί να πάει να συνομιλήσει με τους σταθμάρχες της Λάρισσας. Οι άνθρωποι λένε την αλήθεια, ακόμη και εάν έχουν τον προϊστάμενο πάνω από το κεφάλι τους ή και τον υφυπουργό Μεταφορών ο οποίος έσπευσε στη Λάρισσα να δείξει το … «τεχνολογικό θαύμα» της τηλεδιοίκησης που δεν είναι παρά ένας απλός πίνακας χειρισμού για να απαντήσει στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν θα είχε μεγαλύτερη αξία, πολιτική και ουσιαστική, να πάει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στον πίνακα χάραξης πορείας; Προτιμήθηκε η εικόνα του γιαπιού έναντι της ουσίας; Πόσα παραπάνω αυτιά θα άκουγαν και μάτια θα έβλεπαν και πόσοι θα καλοδέχονταν μια δήλωση ότι ο σταθμός τηλεδιοίκησης που λειτουργούσε με προβλήματα, εγκαταλείφθηκε;
Φιάσκο η επίσκεψη του υφυπουργού, με «αχίλειο πτέρνα» η επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα.
Και μέσα στα σπασμένα γυαλιά, η αιμοραγία γίνεται μεγαλύτερη.
Γιατί η κοινωνία απαιτεί την αλήθεια και όχι επικοινωνία.
Οι μισές αλήθειες είναι χειρότερες από το ψέμα. Και αυτό αποτελεί βασική αρχή στην επικοινωνία.
