Αναζήτηση
Σε αρένα έχει μετατραπεί το πολιτικό σκηνικό, λίγα 24ωρα μετά την ανακοίνωση της ημερομηνίας διεξαγωγής των εκλογών. Εξαιρετικά σκληρές αντιπαραθέσεις στα τηλεπαράθυρα, στη Βουλή και κάθε φορά που εκπρόσωποι των κομμάτων βρίσκονται μαζί.
Αποκαλύψεις σκανδάλων, σκανδαλολογία, φήμες, υπόνοιες και επαναφορά υποθέσεων που μας απασχόλησαν και την… προηγούμενη δεκαετία.
Τσακωμοί άνευ προηγουμένου βουλευτών για ψύλλου πήδημα με το διακύβευμα να είναι προφανώς η επικράτηση (όπως πιστεύουν) στην τηλεοπτική αρένα.
Αλήθεια, πόσο επηρεάζονται οι τηλεθεατές και οι ακροατές από τόσο σκληρές αντιπαραθέσεις; Ειδικά οι νέοι πόσο ενδιαφέρονται για τις πολιτικές σκιαμαχίες που όμως δεν έχουν ουσιαστικό περιεχόμενο, παρά μόνο φωνές και αλληλοκατηγορίες;
Η επιλογή του «σκληρού ροκ», ειδικά από τη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι απλά το αποτέλεσμα ιδεολογικών διαφορών και μιας διαφορετικής φιλοσοφίας και πρότασης εξουσίας. Είναι και η επιλογή που οι επικοινωνιολόγοι τους λένε να έχουν προκειμένου να «χτυπήσουν» συγκεκριμένα target groups ψηφοφόρων.
Κυρίως των αναποφάσιστων, τα ποσοστά των οποίων εκτινάχθηκαν μετά την τραγωδία στα Τέμπη. 
Η «γκρίζα ζώνη»
Η λεγόμενη «γκρίζα ζώνη» των δημοσκοπήσεων έχει φτάσει, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των εκλογολόγων σε ποσοστά κοντά στο 17%, ένα ποσοστό ασφαλώς ικανό να βγάλει κυβέρνηση ανάλογα με το πώς θα κατανεμηθεί.
Για παράδειγμα, στη Νέα Δημοκρατία πιστεύουν ότι αν καταφέρουν να φέρουν στις τάξεις της το 1/3, δηλαδή γύρω στο 6% όχι μόνο θα είναι πρώτο κόμμα αλλά στις πρώτες κάλπες θα έχουν ένα ιδιαίτερα ισχυρό ποσοστό που θα τους δίνει ώθηση για την πολυπόθητη γι’ αυτούς αυτοδυναμία.
Η στρατηγική του Μαξίμου για να επαναφέρουν πολλούς από τους απογοητευμένους από τη ΝΔ ψηφοφόρους, είναι η σύγκριση με τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Θέλουν δηλαδή να πείσουν τους ψηφοφόρους να ξαναψηφίσουν ΝΔ λέγοντάς τους ότι δεν πρέπει να επιστρέψουμε στην περίοδο 2015-2019. Ταυτόχρονα, πολώνουν σκληρά το πολιτικό κλίμα «φουντώνοντας» το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο ενώ επισείουν και το φόβο της ακυβερνησίας ώστε να τρομάξουν όσους πολίτες αμφιταλαντεύονται στο τι θα ψηφίσουν.
Στον ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούν ότι μεγάλο μέρος των αναποφάσιστων μπορεί να έρθει κοντά και να ψηφίσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στην Κουμουνδούρου εκτιμούν ότι είναι κατά κύριο λόγο κεντρώοι ψηφοφόροι του κ. Μητσοτάκη το 2019, οι οποίοι απογοητεύτηκαν από το επιτελικό κράτος, θύμωσαν με τις υποθέσεις διαφθοράς που βγήκαν στο φως ή και με το σκάνδαλο των υποκλοπών και στο τέλος εξοργίστηκαν με την κυβέρνηση μετά την τραγωδία στα Τέμπη.
Η στρατηγική της πόλωσης από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ συνίσταται στην προσπάθεια που γίνεται ώστε να αναδειχθούν οι αδυναμίες της διακυβέρνησης της ΝΔ και κυρίως να περάσει στους αναποφάσιστους ψηφοφόρους το μήνυμα ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι διεφθαρμένη και ανίκανη να αλλάξει το κράτος.
Κι αυτό το μήνυμα κατά κύριο λόγο θέλουν να το περάσουν στους νέους, οι οποίοι είτε θα ψηφίσουν για πρώτη φορά είτε βρίσκονται σε μια φάση της ζωής τους που δεν ανέχονται φαινόμενα διαφθοράς, νεποτισμού, πελατειακού κράτους. Είναι πιο «παρθένοι» πολιτικά, πιο αγνοί και επιζητούν πολιτικούς εκπροσώπους που θεωρούν άφθαρτους. 
Ειδικά όσοι νέοι θα ψηφίσουν για πρώτη φορά αποτελούν «μήλον της έριδος» για όλα τα κόμματα.
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, οι νέοι ηλικίας 17-20 ετών υπολογίζονται σε περίπου 440 χιλιάδες. Από αυτούς πάνω από 220 χιλιάδες είναι ακόμη μαθητές Β’ και Γ’ Λυκείου, η ψήφος τους δηλαδή μπορεί να κρίνει πολλά στο τελικό αποτέλεσμα. Και πρόκειται για παιδιά που κατά πάσα πιθανότατα θα πάνε να ψηφίσουν και στις πρώτες και στις δεύτερες κάλπες διότι δεν ανήκουν στην ομάδα των εργαζόμενων νέων.
Υπενθυμίζεται ότι εκατοντάδες χιλιάδες νέοι, κυρίως άνω των 20 ετών, εργάζονται σε τουριστικές επιχειρήσεις στα νησιά και αλλού και κατά πάσα πιθανότητα δεν θα ψηφίσουν επειδή η σεζόν θα έχει ανοίξει από το Πάσχα.
Αυτό το σενάριο, λένε αναλυτές, ευνοεί τη Νέα Δημοκρατία αφού πρόκειται για νέους που κατά κύριο λόγο δεν είναι ψηφοφόροι αλλά είναι είτε κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ και τον Βαρουφάκη είτε έχουν πιο αντισυστημικές επιλογές.
Σε κάθε περίπτωση χιλιάδες αναποφάσιστοι ψηφοφόροι είναι νεαροί σε ηλικία που ψάχνουν τα κόμματα και «ψάχνονται» για το ποιον τελικά θα στηρίξουν.
Σε αντίθεση με τους αναποφάσιστους που είναι μετακινούμενοι, και σ’ αυτούς «πιάνει τόπο» (όπως πιστεύουν τα κόμματα) η ακραία πόλωση, οι νέοι ψηφοφόροι θέλουν διαφορετική προσέγγιση. 
Ολοι προσεγγίζουν τους νέους
Δεν είναι καθόλου τυχαία η χρήση του TikTok ακόμη και από τον πρωθυπουργό. Ένα μέσο που έχει μεγάλη πέραση στους «πιτσιρικάδες» 17χρονους και το οποίο θα χρησιμοποιηθεί ιδιαίτερα από όλους την προεκλογική περίοδο.
Δεν είναι τυχαία τα σποτ του ΣΥΡΙΖΑ που απευθύνονται στους εξοργισμένους νέους, ούτε βεβαίως οι καμπάνιες που ετοιμάζει το ΠΑΣΟΚ, το οποίο σύμφωνα με έρευνες έχει «πέραση» σ’ αυτό το κομμάτι των ψηφοφόρων.
Το σύνθημα του Νίκου Ανδρουλάκη και του επιτελείου του, άλλωστε, είναι η «απόφαση αλλαγής» και απευθύνεται είτε στους νέους που θέλουν ανατροπή είτε και σε εκείνους που έχουν ακούσει από τους πατεράδες τους για την «Αλλαγή» του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου.
Ακόμη και οι ατάκες του Δημήτρη Κουτσούμπα ή οι λαμπάδες που φτιάχτηκαν με τον ίδιο και με πολιτικές κουβέντες που έχει πει, περνάνε στους νέους.
Στους νέους, τέλος, απευθύνεται και ο Γιάνης Βαρουφάκης και το αντισυστημικό, αντισυμβατικό προφίλ του έχει ακριβώς το στόχο να τους προσεγγίσει. Σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ ο επικεφαλής του ΜέΡΑ 25 είπε: «Αν δείτε και δημοσκοπικά η Νέα Δημοκρατία έχει καταστροφικές επιδόσεις στους νέους οι οποίοι δεν θα ψηφίσουν. Και ξέρετε κάτι, κάποιες φορές ίσως να είναι αναγκαίο να γίνουν εκλογές το καλοκαίρι. Δεν έχω αμφιβολία γι’ αυτό, αλλά θα ήθελα ο πρωθυπουργός να διαψεύσει αυτό που λέω, ότι δηλαδή τον κατηγορώ ότι έτσι κι αλλιώς θα τις έκανε τις δεύτερες τον Ιούλιο για να μην ψηφίσουν οι νέοι, θα μπορέσει πολύ εύκολα να με διαψεύσει. Καταθέτουμε μόνιμα μια τροπολογία στη Βουλή στην οποία ό, τι ισχύει για τους αστυνομικούς, για τους δικαστικούς αντιπροσώπους και για τους φαντάρους να ισχύει και για τους νέους που δουλεύουν σε ξενοδοχεία. Να μπορούν δηλαδή να δηλώσουν μια βδομάδα πριν που θα ψηφίσουν. Ο κ. Πιερρακάκης έχει φτιάξει εξαιρετικές πλατφόρμες -συγχαρητήρια στον κ. Πιερρακάκη- να φτιάξει και μία γι’ αυτό, να μπορούν οι νέοι άνθρωποι να ψηφίζουν στον τόπο εργασίας ή σπουδών τους. Δεν θα το κάνει ο κ. Μητσοτάκης γιατί φοβάται την ψήφο αυτών των 500.000 – 600.000 νέων, τη νέα γενιά που έχει ξεσηκωθεί, ιδίως μετά τα Τέμπη, εναντίον του. Θέλει να τους στερήσει το δικαίωμα στην ψήφο».
Μάχη μέχρις εσχάτων, λοιπόν για τα κόμματα προκειμένου να προσεγγίσουν τους αναποφάσιστους κάθε ηλικίας αλλά και να κερδίζουν μέρος από την ορμή (και την οργή) των νέων.
Το ερώτημα είναι αν ιδιαίτερα οι νέοι «τσιμπάνε» από τον πολιτικό πόλεμο (πολλές φορές φθηνό) που διεξάγεται κάθε μέρα. Αν δηλαδή οι σκληρές αντιπαραθέσεις που θα ενταθούν όσο πλησιάζουμε στις κάλπες, είναι το ζητούμενο για τους νέους ψηφοφόρους και τους αναποφάσιστους. Διότι, σύμφωνα με τις μετρήσεις όσοι δεν έχουν επιλέξει τι θα ψηφίσουν, κατά κύριο λόγο θέλουν να δουν προγράμματα, οράματα και ικανούς πολιτικούς που θα δώσουν λύσεις στα προβλήματα.
