Πρωταπριλιά σήμερα και εν’ όψει εκλογών, το μυαλό μας πήγε σε μια επική ελληνική ταινία του 1961 που προβάλλεται ακόμη και όσες φορές την βλέπεις, δεν την χορταίνεις.

Πρόκειται για κινηματογραφική ταινία «Ζητείται ψεύτης» σε σκηνοθεσία και σενάριο του Γιάννη Δαλιανίδη, βασισμένη στο ομότιτλο θεατρικό έργο του Δημήτρη Ψαθά.

Η ταινία ασχολείται με τις πελατειακές σχέσεις των πολιτικών με τους ψηφοφόρους τους, διακωμωδώντας μία από τις πτυχές της ελληνικής πολιτικής ζωής, με πρωταγωνιστές τους Παντελή Ζερβό και Ντίνο Ηλιόπουλο.

Ελληνικός Κινηματογράφος: Η «καλτ» προσέγγιση της επανάστασης του 1821

Η υπόθεση

Η υπόθεση της ταινίας αφορά τον Θεόδωρο Πάρλα ή Ψευτοθόδωρο (τον οποίο υποδύεται ο Ντίνος Ηλιόπουλος) ο οποίος δηλώνει επαγγελματίας ψεύτης και έρχεται από το χωριό του στην Αθήνα για να κάνει καριέρα.

«Μια τυχαία συμπλοκή στο λεωφορείο και μια γροθιά που θα δώσει σε έναν επιβάτη θα του ανοίξουν διάπλατα τον δρόμο για μια λαμπρή καριέρα ως ιδιαίτερος του βουλευτή Θεόφιλου Φερέκη (τον υποδύεται ο Παντελής Ζερβός)».

Σύζυγος του βουλευτή Φέρεκη η Τζένη Φέρεκη την οποία υποδύεται η Άννα Κυριακού.

Η «δουλειά» του Ντίνου Ηλιόπουλου στην ταινία βασίζεται στα ασύστολα και κραυγαλέα ψέματα, προκειμένου να δικαιολογεί τος υποσχέσεις των πολιτικών προς τους ψηφοφόρους του.

Σας θυμίζει κάποιους;

Ο θάνατος του κουνιάδου

Βουλευτής Φερέκης: Καλημέρα σας, κυρία μου.

Ψηοφοφόρος: Καλημέρα σας, κύριε Φερέκη. Ήρθα για την υπόθεσή του κουνιάδου μου, που ήταν τελώνης στην Αλεξανδρούπολη και ήθελε να τον μεταθέσετε στην Αθήνα.

Βουλευτής Φερέκης: Α, ναι. Αυτή την υπόθεση την έχει αναλάβει ο ιδιαίτερός μου. Και δεν έγινε ο διορισμός;

Ψηφοφόρορος: Ξέρετε, ο καημένος πέθανε εχθές!

(Μπαίνει ο Ψευτοδόθωρος, που δεν ξέρει για τον θάνατο του κουνιάδου)

Ψευτοδόθωρος: Α, καλημέρα σαν κυρία μου. Εντάξει, έγινε η μετάθεση. Τηλεφώνησα στον κουνιάδο σας και σήμερα το πρωί πήρα και απάντηση: “Ευχαριστώ απείρως ΣΤΟΠ Έρχομαι Αθήνα”.

Ψηφοφόρος: Σας τηλεγράφησε; Αφού πέθανε!

Ψευτοδόθωρος: Ααα, σας το ‘πανε; Μα έτσι απότομα; Τς τς, τι άγαρμπος κόσμος!

Η πρώτη γνωριμία

Ηλιόπουλος: «Μπορώ τώρα να δω τον κύριο Φερέκη;»

Κυριακού: «Δυστυχώς απουσιάζει.»

Ηλιόπουλος: «Μα τι λέτε κυρία μου. Αφού η υπηρεσία σας είπε πριν λίγο ότι ήταν εδώ.»

Κυριακού: «Τέλος πάντων, ποιον θα πιστέψετε, την υπηρεσία μου ή εμένα;»

Ηλιόπουλος: «Μάλλον την υπηρεσία σας!»

Κυριακού: «Ακούστε κύριε μου. Πολύ θάρρος δεν πήρατε;»

Ηλιόπουλος: «Κυρία μου, εγώ δεν ήρθα εδώ για να εισπράξω ψέματα. Για να πουλήσω ήρθα»

Κυριακού: «Μα σας είπα κύριε ότι ο άντρας μου απουσιάζει.»

Ηλιόπουλος: Να το λέτε κυρία μου αλλά να μην επιμένετε. Τι διάβολο, συναγωνισμό θα μου κάνετε; Στο κάτω κάτω έχουμε και επαγγελματικό φιλότιμο.»

Ηλιόπουλος: «Έχω μια συστατική επιστολή για να αναλάβω το ιδιαίτερο γραφείο του κύριου Φερέκη.»

Κυριακού: «Α, για ιδιαίτερος, ε; Και τι προσόντα έχετε;»

Ηλιόπουλος: «Επιτρέψτε μου να συστηθώ. Θόδωρος Πάρλας, γνωστός ως Ψευτοθόδωρος.»

Κυριακού: «Μπα. Και καμαρώνετε, βλέπω!»

Ηλιόπουλος: «Μα είναι να μην καμαρώνω; Εγώ κυρία μου δεν είμαι ένας τυχαίος ψεύτης όπως τόσοι και τόσοι άλλοι τίμιοι και ευυπόληπτοι πολίτες. Εγώ είμαι ένας ψεύτης με ταλέντο.»

«Ψευδομάρτυς!»

Κυριακού: «Δηλαδή το καυχιέστε που είστε ψεύτης;»

Ηλιόπουλος: «Ναι, γιατί απορείτε;»

Κυριακού: «Κι όλα αυτά μου τα ‘πατε για να κερδίσετε την εμπιστοσύνη μου;»

Ηλιόπουλος: «Γιατί όχι; Είμαι ένας πολύ ειλικρινής ψεύτης. Για την ακρίβεια ο πιο ειλικρινής που θα μπορούσατε να βρείτε.»

Κυριακού: «Και τι επάγγελμα κάνατε ως τώρα;»

Ηλιόπουλος: «Ψευδομάρτυς!»

Κυριακού: «Μπα, και δε σας άρπαξε κανένας δικαστής;»

Ηλιόπουλος: «Τι λέτε κυρία μου, εδώ με τρόμαξαν δικαστές και δικηγόροι!»

Κυριακού: «Κι από αυτό το επάγγελμα ζούσατε;»

Ηλιόπουλος: «Όχι, όχι, έκανα το δημοσιογράφο.»

Κυριακού: «Και σε ποια εφημερίδα γράφατε τα ψέματά σας;»

Ηλιόπουλος: «Στην “Αλήθεια”»

Κυριακού: «Κι αφού τα καταφέρνατε τόσο καλά στην πατρίδα σας γιατί ήρθατε στην Αθήνα;»

Ηλιόπουλος: «Οι φίλοι μου με φάγανε. Πήγαινε στην Αθήνα που έχουν πολύ μεγαλύτερη πέραση τα ψέματα για να προκόψεις.»

Κυριακού: «Κι έτσι ήρθατε στην Αθήνα»

Ηλιόπουλος: «Ναι, μάλιστα. Πήγα κατ’ ευθείαν σ’ ένα φτασμένο πατριώτη μου αλλά αυτός δε με χρειάζεται.»

Κυριακού: «Γιατί;»

Ηλιόπουλος: «Είναι δικηγόρος, είναι πιο ψεύτης κι από μένα!»

Κυριακού: «Λυπάμαι κύριε Θόδωρε, αλλά εγώ προσωπικά αντιπαθώ τα ψέματα.»

Ηλιόπουλος: «Τι λέτε κυρία μου; Γυναίκα και να αντιπαθεί τα ψέματα, γίνεται ποτέ; Οι γυναίκες είναι γεννημένες ψεύτρες! Έπειτα, μαντάμ, το ψέμα είναι ταλέντο, είναι δώρο Θεού, είναι δυνατόν να το αντιπαθείτε; Απόδειξη ότι οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου είναι μεγάλοι ψεύτες.»

Η επίσκεψη στα ανάκτορα

Ηλιόπουλος: «Όχι κύριε. Ο κύριος Φερέκης δεν είναι εδώ. Έχει ανέβει στα ανάκτορα! Όταν γυρίσει θα σας δεχτεί.»

Γραμματέας: «Ποιος ήτανε;»

Ηλιόπουλος: «Ένας. Δεν έχει σημασία. Εγώ με τα ανάκτορα που του είπα, τον θάμπωσα.»