Μία ημέρα μετά την Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου, ο Παναγιώτης Κουρουμπλής παρουσίασε στο κατάμεστο Αμφιθέατρο του δημαρχείου Περιστερίου το νέο του βιβλίο «Το ακανθερό βλέμμα του κοινωνικού αποκλεισμού».
Αντλώντας υλικό από γνώσεις, προσωπικά βιώματα και εμπειρίες, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στον Δυτικό Τοµέα Αθηνών, Παναγιώτης Κουρουµπλής, πραγματεύεται μέσα από το νέο του βιβλίο τις καταστροφικές συνέπειες του κοινωνικού αποκλεισμού στη ζωή στη ζωή του ανθρώπου.
Έχοντας χάσει ολοκληρωτικά την όρασή του στα 10 του χρόνια, κλήθηκε πρώιμα να αντιμετωπίσει μια νέα πραγματικότητα. Διεκδίκησε τη ζωή που ήθελε για τον εαυτό του και πραγματοποίησε τα όνειρά του παρά τις όποιες αντιξοότητες και δυσκολίες. Χωρίς να το βάλει κάτω και δίνοντας αγώνα για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των τυφλών και εν γένει των αναπήρων στη μόρφωση και την εργασία.
Και είναι αυτό ακριβώς το μήνυμα που στέλνει προς όλους μέσα από 208 σελίδες συμπυκνωμένης γνώσης και εμπειρίας και μεστής γραφής. Να μην παραιτηθούν μπροστά στην πίεση ενός φαινομένου όπως αυτό του κοινωνικού αποκλεισμού. Φαινόμενο που απαντάται σε κάθε έκφανση της ζωής, κοινωνικής ή επαγγελματικής.
Στο περιθώριο της παρουσίασης, o κύριος Κουρουμπλής μίλησε στο in.gr για το νέο του βιβλίο «Το ακανθερό βλέμμα του κοινωνικού αποκλεισμού». Ένα βιβλίο που θα εκδοθεί και σε ηλεκτρονική μορφή και τα έσοδα του οποίου θα διατεθούν στη Βιβλιοθήκη Ομιλούντων Βιβλίων του Φάρου Τυφλών της Ελλάδος.
«Είναι ένα βιβλίο που επιχειρεί να αναδείξει τις καταστροφικές συνέπειες που μπορεί να έχει στη ζωή του ανθρώπου το φαινόμενο του κοινωνικού αποκλεισμού. Δηλαδή το ότι ένας άνθρωπος, ο κάθε άνθρωπος, όποιας κοινωνικής και επαγγελματικής τάξης, ανά πάσα στιγμή στη ζωή του μπορεί να συναντήσει αυτό το φαινόμενο και να το βιώσει», υπογραμμίζει χαρακτηριστικά ο Παναγιώτης Κουρουμπλής.
«Σε σπρώχνει στο περιθώριο»
Επισημαίνοντας πως πρόκειται για μια συνθήκη που μπορεί να βιώσει κάποιος ακόμα και σε μία παρέα, αναφέρεται στην ανάγκη προετοιμασίας ενός ανθρώπου από τα σχολικά του χρόνια μέσα από τη διδακτική ύλη. Μια προετοιμασία που θα τον ενδυναμώσει σε τέτοιο βαθμό ώστε αν συμβεί κάτι τέτοιο στη ζωή του να μην παραιτηθεί μπροστά στην πίεση που θα δεχτεί.
«Αυτό το φαινόμενο τι κάνει; Σε σπρώχνει στο περιθώριο. Μπορεί να είναι κοινωνική, επαγγελματική. Όλες οι εκφάνσεις της ζωής έχουν μέσα τους τη δυναμική αυτή απειλή. Για αυτό, λοιπόν, πιστεύω ότι ο άνθρωπος πρέπει να είναι προετοιμασμένος. Και κυρίως, απευθυνόμενος και στα νέα παιδιά, να μην παραιτούνται μπροστά σε τέτοιου είδους στιγμές» συμπληρώνει ο Παναγιώτης Κουρουμπλής.
«Η μεγαλύτερη καταστροφή στη ζωή είναι να παραιτηθείς»
Μπορεί κανείς να βρεθεί στη δίνη ενός τέτοιου αποκλεισμού και μιας τέτοιας περιθωριοποίησης, όπως σημειώνει, με πολλούς και διάφορους τρόπους. «Η μεγαλύτερη καταστροφή στη ζωή είναι να παραιτηθείς όταν αισθανθείς τις δυσκολίες. Και η πιο όμορφη στιγμή της ζωής είναι να αισθανθείς ότι θα είσαι στη ζωή αυτό που επιλέγεις εσύ και όχι αυτό που θέλουν οι άλλοι να σου επιβάλλουν» επισημαίνει χαρακτηριστικά.
Αναφερόμενος στις εξελίξεις της επιστήμης και της τεχνολογίας, επισημαίνει πως η δημοκρατία μας πρέπει να αναπτύξει τέτοια αντανακλαστικά που να μπορεί να τις αξιοποιήσει προς όφελος της κοινωνίας. «Και να μην γίνονται μάστιγα της κοινωνίας, υιοθετώντας ένα ποσοστό των ανθρώπων και σπρώχνοντας τους υπόλοιπους στο κοινωνικό περιθώριο» όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει.
Το φαινόμενο του κοινωνικού αποκλεισμού, όπως αναφέρει, υπάρχει παντού. Και στο πολιτικό σύστημα και τα κόμματα. «Μπορεί να ισχυριστεί κανείς σήμερα ότι στα πολιτικά κόμματα δεν ενδημεί ένα τέτοιο φαινόμενο; Μπορεί να ισχυριστεί ότι στα πολιτικά κόμματα δεν είναι κατοχυρωμένη η δημοκρατία σε τέτοιο βαθμό που να μπορεί κάθε πρόσωπο που μπορεί να έχει την όποια άποψη και τη διαφορετική πολλές φορές με την ηγεσία να μπορεί να λειτουργεί χωρίς τον φόβο της περιθωριοποίησής του;» σημειώνει.
«Έζησα στιγμές αποκλεισμού»
«Όλα αυτά τα χρόνια, από τα παιδικά μου χρόνια, τα φοιτητικά μου χρόνια, τα επαγγελματικά μου χρόνια, τα πολιτικά μου χρόνια, έζησα τέτοιες στιγμές. Πολλές φορές όχι λόγω της ιδιαιτερότητας που είχα. Όταν κατέβηκα το 1996 στην Αιτωλοακαρνανία δεν με αντιμετώπισαν ο καημένος που δεν βλέπει και θα είναι υποψήφιος. Αντιθέτως επειδή φοβόντουσαν ότι θα βγω βουλευτής, ήθελαν να με μετακινήσουν στην Αθήνα» θυμάται χαρακτηριστικά.
«Μια κοινωνία χωρίς αναθέσεις»
Ανάλογα με το ποια είναι η συνθήκη, όπως επισημαίνει, μπορεί να βιώσει κανείς ένα τέτοιο μαρτύριο. «Αυτές είναι οι στοχεύσεις που έχει το βιβλίο για να μπορέσει πραγματικά να κεντρίσει και να κεντρώσει τον προβληματισμό του κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου. Γιατί έτσι μπορούμε να χτίσουμε μια κοινωνία που ο καθένας δεν θα αναθέτει και κυρίως τα νέα παιδιά δεν θα αναθέτουν το μέλλον τους σε άλλους. Δεν θα παραχωρούν το δικαίωμα σε κάποιους να αποφασίζουν για αυτούς χωρίς αυτούς. Μια κοινωνία χωρίς αναθέσεις. Μια κοινωνία χωρίς παθητικούς αποδέκτες ρύθμισης της τύχης τους από τους άλλους. Αυτό επιδιώκει το βιβλίο. Αυτές είναι οι στοχεύσεις του», επισήμανε χαρακτηριστικά στο in.gr ο Παναγιώτης Κουρουμπλής.
Τη συζήτηση στην παρουσίαση του βιβλίου συντόνισε η δημοσιογράφος Στέλλα Γκαντώνα. Μίλησαν για το βιβλίο του Παναγιώτη Κουρουμπλή ο δήμαρχος Περιστερίου, Ανδρέας Παχατουρίδης, ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, Βερβεσός Δημήτρης, ο συνθέτης, τραγουδιστής και ηθοποιός Γιάννης Ζουγανέλης, η Βοηθός Συνήγορου του Πολίτη για τα Δικαιώματα του Παιδιού, Κουφονικολακάκου Θεώνη, η Γενική Γραμματέας Εθνικής Ομοσπονδίας Τυφλών, Παρασκευή Τσαβαλιά.
Στην εκδήλωση έδωσαν το «παρών» και πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Ανάμεσά τους, μεταξύ άλλων, η Ρένα Δούρου, ο Δημήτρης Βίτσας και ο Κωνσταντίνος Ζαχαριάδης.
Παναγιώτης Κουρουμπλής, το who is who
Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής γεννήθηκε το 1951 στην Αιτωλοακαρνανία. Κατάγεται από ποντιακή προσφυγική οικογένεια. Είναι δικηγόρος, Δρ. κοινωνικών επιστημών και Βουλευτής Β2 Δυτικού Τομέα Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Σε ηλικία δέκα ετών, χάνει εντελώς την όρασή του, ύστερα από έκρηξη εγκαταλειμμένης χειροβομβίδας, απομεινάρι του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Οπλισμένος με τη θέληση που του ενέπνευσαν οι γονείς του, αποφασίζει να διεκδικήσει για τον εαυτό του τη ζωή που ο ίδιος ήθελε, νικώντας τη δύναμη της μοίρας του. Αρχικά εισάγεται οικότροφος στη Σχολή Τυφλών Θεσσαλονίκης και Αθηνών και αποφοιτά από το Παπαστράτειο εξατάξιο γυμνάσιο Αγρινίου. Στη συνέχεια πραγματοποιεί το πρώτο του μεγάλο όνειρο. Να εισαχθεί στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Η δίωξη με τον Νόμο 4000
Την περίοδο 1976-1981 διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα από τα πιο δυναμικά και επιτυχημένα κινήματα της Μεταπολίτευσης. Τον αγώνα για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των τυφλών και γενικά των αναπήρων στη μόρφωση και την εργασία. Κατά την αντιπαράθεση εκείνης της περιόδου με τους κατεστημένους μηχανισμούς του κράτους, της Εκκλησίας και των διαχειριστών της φιλανθρωπίας, βρέθηκε δεκάδες φορές στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Αποκορύφωμα η δίωξή του με τον Νόμο 4000.
Το 1977 εκλέγεται Πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών, κηρύττοντας την αντίληψη ότι οι τυφλοί δεν είναι προστατευόμενα άτομα που χρειάζονται προστάτες, δεν επαιτούν αλλά απαιτούν. Το διάστημα 1981-1989 ορίζεται πρόεδρος της Σχολής Τυφλών Καλλιθέας, την οποία αναβαθμίζει σε Ευρωπαϊκές προδιαγραφές.
Ταυτόχρονα το διάστημα 1983-1989 διετέλεσε σύμβουλος των υπουργών Υγείας και Πρόνοιας, συμβάλλοντας στη θεμελίωση του κοινωνικού κράτους. Ιδιαίτερα στον θεσμό των ΚΑΠΗ και των μέτρων στήριξης της αναπηρίας. Το 1984 είναι ιδρυτικό μέλος της Παγκόσμιας Οργάνωσης Τυφλών στο Ριατ. Το 1985 ιδρυτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Τυφλών στο Όσλο. Και το 1991 ιδρυτικό μέλος του Ευρωπαϊκού Φόρουμ για την Αναπηρία.
Η πρώτη κυβερνητική θέση σε ΑμεΑ
Το 1989 ιδρύει την Εθνική Συνομοσπονδία Προσώπων με Αναπηρία και αναλαμβάνει την προεδρία για τρία χρόνια. Στόχος του η αφύπνιση ενός κοιμώμενου γίγαντα του χώρου της αναπηρίας για την ανατροπή των κοινωνικών κατασκευών που τον περιθωριοποιούσαν. Την περίοδο 1993-1996 ορίζεται Γενικός Γραμματέας Πρόνοιας από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Με τη σύμφωνη γνώμη του τότε υπουργού Υγείας, Δημήτρη Κρεμαστινού, ως έμπρακτη αναγνώριση του ισότιμου ρόλου των ΑμεΑ στην Πολιτεία.
Ήταν η πρώτη φορά που τυφλός αναλάμβανε κυβερνητική θέση. Ως Γενικός Γραμματέας, επικεντρώνεται στην προστασία των παιδιών, των πολιτών τρίτης ηλικίας, των πολύτεκνων οικογενειών και των προσώπων με αναπηρία. Συνέβαλε καθοριστικά στη δημιουργία της πρωτοβουλίας «Βοήθεια στο σπίτι». Εκείνη η περίοδος χαρακτηρίστηκες ως άνοιξη της Πρόνοιας στην Ελλάδα. Το 1996 εκλέγεται για πρώτη φορά βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας. Ήταν η πρώτη φορά που ένας τυφλός εξελέγη βουλευτής στο ελληνικό κοινοβούλιο. Εν συνεχεία εκλέχθηκε άλλες δύο φορές βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας με το ΠΑΣΟΚ (2000 και 2009) από το οποίο διαγράφηκε όταν καταψήφισε το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα το 2011.
Στη συνέχεια εξελέγη τέσσερις φορές στη Β΄ Αθηνών με τον ΣΥΡΙΖΑ (Μάιος και Ιούνιος 2012, Ιανουάριος και Σεπτέμβριος 2015). Την περίοδο 2015-2018 διατέλεσε διαδοχικά Υπουργός Υγείας, Εσωτερικών and Διοικητικής Ανασυγκρότησης (πρώτος της τάξει υπουργός) και Ναυτιλίας and Νησιωτικής Πολιτικής.
Η βράβευση από την Ακαδημία Αθηνών
Το 2019 εξελέγη βουλευτής Β2 Δυτικού Τομέα Αθηνών με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Έχει τιμηθεί από εγχώριους και διεθνείς φορείς για την κοινωνική του δράση. Το 2006 η Ακαδημία Αθηνών τον βράβευσε σε αναγνώριση των κοινωνικών και πολιτικών του αγώνων μαζί με τον αείμνηστο Μανώλη Γλέζο.
Το 2012 βραβεύτηκε στο Μέγαρο Rayburn του Κογκρέσου των ΗΠΑ από το Ευρω-Αμερικανικό Συμβούλιο Γυναικών (E.A.W.C.) για τη θέληση και την επιμονή που έχει επιδείξει στο κοινωνικό του έργο. Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα και είναι συγγραφέας του βιβλίου «Το δικαίωμα στη Διαφορά». Φέρνοντας συχνά ως παράδειγμα την προσωπική του πορεία, παρακινεί τους νέους να αρνούνται κάθε μορφή παραίτησης και να αγωνίζονται για τα όνειρά τους Είναι παντρεμένος με την Ελένη Κωτσοπούλου και έχει δύο παιδιά, την Κατερίνα και τον Λευτέρη.