Αναζήτηση
Ολοένα και πληθαίνουν τα τελευταία χρόνια οι διαγνώσεις περιστατικών καρκίνου του θυρεοειδούς σε ενηλίκους και παιδιά σε όλον τον κόσμο. Η αύξηση της επίπτωσης της συγκεκριμένης κακοήθειας έχει διαπιστωθεί ότι είναι μεταξύ των υψηλότερων από κάθε άλλη μορφή καρκίνου σε χώρες και των πέντε ηπείρων.
Εντούτοις, δεν υπάρχει μόνο μία αιτία που εξηγεί την αύξηση αυτή. Πιο συγκεκριμένα, η άνοδος που παρατηρείται οφείλεται κατά κύριο λόγο στον προσυμπτωματικό έλεγχο του αδένα, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στο «JAMA Otolaryngology – Head & Neck Surgery».
Σε αυτή συμμετείχαν 1.328 ασθενείς που είχαν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση του θυρεοειδούς σε 16 κέντρα των ΗΠΑ, Καναδά, Νότιας Αφρικής και Δανίας. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η εξέταση του θυρεοειδούς σε τακτική βάση βοηθά στην ανίχνευση ασυμπτωματικών, μικρών αλλά και μεγάλων όγκων, που διαφορετικά η ύπαρξή τους δεν θα γινόταν αντιληπτή.
Ερευνα.
Ωστόσο η λίστα με τους λόγους δεν σταματά εδώ: «Ο καρκίνος του θυρεοειδούς είναι η πιο συχνή κακοήθεια των ενδοκρινών αδένων, η οποία πλήττει τις γυναίκες τρεις φορές συχνότερα απ’ ό,τι τους άνδρες.
Η υψηλότερη μέση ετήσια ποσοστιαία μεταβολή τα τελευταία 30 χρόνια έχει καταγραφεί στην Αυστραλία και στις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Αυστραλία, τον Καναδά και τη Νορβηγία.
Στην Ευρώπη, η κατάσταση δεν διαφοροποιείται, αφού αύξηση έχει διαπιστωθεί σε πολλές από αυτές, όπως στη Δανία και την Ιταλία», επισημαίνει ο καθηγητής Χειρουργικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Δημήτρης Λινός.
Και συνεχίζει: «Το ίδιο ισχύει και στην Ασία. Στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Ερευνας για τον Καρκίνο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας δείχνουν ότι έχει σημειωθεί, για παράδειγμα, απότομη αύξηση της επίπτωσης του καρκίνου του θυρεοειδούς στην Κορέα, ιδίως του θηλώδους, που είναι και ο συχνότερος όλων των κακοηθειών του αδένα».
Εν τω μεταξύ, ένα παλαιότερο άρθρο στο «JAMA Otolaryngology-Head & Neck Surgery» κατέληξε πως και στα παιδιά τα τελευταία χρόνια ο καρκίνος του θυρεοειδούς βρίσκεται σε αύξηση. Αυτή ήταν περίπου 1% ετησίως από το 1973 έως το 2006, ενώ από το 2006 έως το 2013 το ποσοστό εκτοξεύθηκε σε πάνω από 9,5%.
Ο Δ. Λινός εντούτοις εστιάζει σε μια σημαντική λεπτομέρεια: «Η εξέλιξη της τεχνολογίας και η ευκολία πρόσβασης σε υγειονομικές υπηρεσίες των πολιτών που ζουν σε χώρες υψηλού εισοδήματος θα δικαιολογούσε τα υψηλά ποσοστά που παρατηρούνται. Ωστόσο η αύξηση των περιστατικών καρκίνου του θυρεοειδούς δεν περιορίζεται σε αυτές, αλλά έχει διαπιστωθεί και σε χώρες μεσαίου, ακόμα και χαμηλού εισοδήματος».
Ελεγχος και αιτίες.
Ο προσυμπτωματικός έλεγχος και η εξέλιξη του ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού που χρησιμοποιείται για τη διάγνωση πράγματι έχουν βοηθήσει στον εντοπισμό ήπιων καρκίνων του θυρεοειδούς που ενδεχομένως να μην προκαλούσαν κλινικά συμπτώματα ή θάνατο εξ αυτής της αιτίας. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλοι λόγοι της παρατηρούμενης αύξησης.
Η ακτινοβολία είναι ένας ισχυρός παράγοντας εμφάνισης καρκίνου του θυρεοειδούς, ιδίως στα παιδιά.
Οι εξετάσεις πυρηνικής ιατρικής και οι αξονικές τομογραφίες μπορεί να ευθύνονται για αυξημένο κίνδυνο σε ενηλίκους, αφού έχει βρεθεί ότι το 37%-85% των καλά διαφοροποιημένων μικροκαρκινωμάτων του θυρεοειδούς θα μπορούσε να σχετίζεται με την υπερβολική έκθεση σε ιατρική ακτινοβολία, ιδίως στους εργαζομένους σε διαγνωστικές ακτινογραφίες, βοηθούς οδοντιάτρων και τεχνικούς ακτινολογίας. Η ακτινοθεραπεία για διάφορους τύπους καρκίνου μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο, με πιο ευάλωτα να είναι βέβαια τα παιδιά.
Ο ορμονικός μεταβολισμός θα μπορούσε να είναι άλλη μία αιτία, αφού εξηγεί, ως έναν βαθμό, τα υψηλότερα ποσοστά εμφάνισης του συγκεκριμένου καρκίνου στις γυναίκες.
Η κληρονομικότητα φαίνεται να παίζει επίσης ρόλο στις πιθανότητες εμφάνισής του.
Η παρουσία των συνδρόμων Gardner, Cowden, Werner, DICER1 και του συμπλέγματος Carney τύπου 1 δικαιολογούν τον αυξημένο κίνδυνο, όπως και η ύπαρξη κάποιων καλοηθών παθήσεων του θυρεοειδούς (π.χ. υπερθυρεοειδισμός).
Επιπρόσθετα, η παχυσαρκία έχει διαπιστωθεί ότι σχετίζεται στενά με τον θυρεοειδή, αφού η αύξηση των ποσοστών και των δύο νόσων συμπίπτει χρονικά, σύμφωνα με μελέτες. Μία εξ αυτών που πραγματοποιήθηκε σε 12.199 ασθενείς με καρκίνο του θυρεοειδούς διαπίστωσε ότι τα υπέρβαρα άτομα διέτρεχαν 25% και τα παχύσαρκα 55% μεγαλύτερο κίνδυνο συγκριτικά με εκείνα που είχαν φυσιολογικό βάρος.
