Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου αναμετριούνται σώμα με σώμα στις σημερινές εκλογές.
Τα πρώτα αποτελέσματα δείχνουν προβάδισμα του Τούρκου προέδρου, αλλά ο υποψήφιος της 6κομματικής αντιπολίτευσης φαίνεται να το ροκανίζει σιγά-σιγά.
Μέχρι η κατάσταση να ξεκαθαρίσει, οι αναλυτές εστιάζουν στο γεγονός ότι όποιος και να αναλάβει την προεδρία της χώρας, η οικονομία της Τουρκίας θα αποτελέσει τον μεγαλύτερο σκόπελο της θητείας του.
Με δεδομένο ότι η δεξαμενή σκέψης Legantum Institute που εδρεύει στο Ηνωμένο Βασίλειο κατατάσσει σήμερα την Τουρκία στην 95η θέση παγκοσμίως στον δείκτη ευημερίας της, σημειώνοντας πτώση 23 θέσεων από το 2011 λόγω της μείωσης της διακυβέρνησης και των προσωπικών ελευθεριών, ξεκαθαρίζει γιατί για πολλούς Τούρκους η ψήφος υπέρ του Κιλιτσντάρογου ήταν μονόδρομος.
Δύσκολο χαρτί
Ο Ερντογάν στήνεται στον τοίχο για αντισυμβατικές οικονομικές πολιτικές, συμπεριλαμβανομένης της μακροχρόνιας αντίρρησης του για αύξηση των επιτοκίων, που εκτόξευσαν τον πληθωρισμό πάνω από το 85% τον Οκτώβριο, και έριξαν τη λίρα σχεδόν κατά 60% τα τελευταία δύο χρόνια σε ιστορικό χαμηλό έναντι του δολαρίου.
Όπως είναι λογικό και επόμενο ο υποψήφιος της 6κοματικής αντιπολίτευσης ποντάρει πολλά σε αυτό το δύσκολο χαρτί, γι’ αυτό και στην τελευταία μεγάλη προεκλογική του συγκέντρωση στο Μάλτεπε στην Κωνσταντινούπολη δήλωσε ότι «έχουν τεθεί προτεραιότητες και χρονοδιάγραμμα εφαρμογής για τη μετεκλογική εφαρμογή των οικονομικών μέτρων» δεσμευόμενος μεταξύ άλλων για απελευθέρωση της Κεντρικής Τράπεζας από την πολιτική επιρροή για την καταπολέμηση του πληθωρισμού, προβλέψιμο επιχειρηματικό και επενδυτικό περιβάλλον, πρόληψη της σπατάλης στο δημόσιο τομέα και νέα φορολογική πολιτική.
Λαμβάνοντας μάλιστα σοβαρά υπόψη του την προτροπή του Μπιλγκέ Γιλμάζ από το Καλό Κόμμα που εκτιμάται ότι ετοιμάζει για υπουργό Οικονομικών της γειτονικής χώρας να ανακοινώσει εκ των προτέρων τις κινήσεις του σε περίπτωση επιτοκιακών και συναλλαγματικών κλυδωνισμών που ενδέχεται να συμβούν στις αγορές ο Κιλιτσντάρογλου υποσχέθηκε ότι θα διατάξει έρευνα για το χρηματιστήριο, που μόνο τον περασμένο μήνα έχασε το 10% της αξίας του, το πρωί της 15ης Μαΐου, αν κερδίσει στον πρώτο γύρο στις 14 Μαΐου.
Αλλαγή πλεύσης;
Από την πλευρά του ο Τούρκος πρόεδρος πιστεύεται ότι θα μπορούσε να στραφεί σε μια πιο συμβατική οικονομική πολιτική εάν κερδίσει τις εκλογές, μια προσδοκία που έχει καλλιεργήσει το φλερτ του με τον Μεχμέτ Σιμσέκ, πρώην αναπληρωτή πρωθυπουργό της Τουρκίας που χαίρει της εκτίμησης των ξένων επενδυτών και εγκατέλειψε την τουρκική κυβέρνηση το 2008 όταν ο Ερντογάν διόρισε τον γαμπρό του υπουργό Οικονομικών της χώρας.
Ωστόσο η μέχρι στιγμής άρνηση του να συμμετάσχει στο μελλοντικό υπουργικό συμβούλιο επιβεβαιώνει τους φόβους ότι όποιος κι αν αναλάβει το νευραλγικής σημασίας πόστο, ο Τούρκος πρόεδρος θα εξακολουθήσει να κρατάει το τιμόνι συνεχίζοντας την τρέχουσα οικονομική πολιτική με ψιλές ρυθμίσεις.
Σε κάθε περίπτωση παρά τις παραπάνω… καλές προθέσεις, κοινή εκτίμηση των αναλυτών είναι ότι θα είναι «εξωφρενικά δύσκολο» έργο να ανοικοδομηθεί η τουρκική οικονομία και να ανακτηθεί η αξιοπιστία στα μάτια των ξένων επενδυτών, ανεξάρτητα από το ποιος θα κερδίσει την αναμέτρηση της ερχόμενης Κυριακής.
Αναζητούνται ξένοι επενδυτές
Η Τουρκία έχει «ένα σωρό μεταβλητές που βρίσκονται στη λάθος πλευρά και θα είναι τρομερά δύσκολο να τις φέρει στη σωστή θέση», δήλωσε στους Financial Times ο Πολ ΜακΝαμάρα, διευθυντής επενδύσεων με επίκεντρο τις αναδυόμενες αγορές στη GAM με έδρα το Λονδίνο.
Ο Εμρέ Άκακμακ, ανώτερος σύμβουλος στην East Capital, τόνισε ότι «πρόκειται για μια αγορά που έχει σχεδόν εγκαταλειφθεί εντελώς από τους ξένους», αφού πλέον λιγότερο από το 1% του εγχώριου δημόσιου χρέους της Τουρκίας ανήκει σε ξένους, έναντι 25% πριν από μια δεκαετία.
Είναι μετά δυνατόν να αναρωτιέται κανείς γιατί ο Νουριέλ Ρουμπινί έχει προβλέψει ότι μετά τις εκλογές η Τουρκία θα καταλήξει στη σφιχτή αγκαλιά του ΔΝΤ;
