Αυτή η ομάδα μας έχει χαρίσει απίστευτες στιγμές. Τεράστιες ανατροπές. Εκεί που όλοι την έχουν ξεγράψει, εκεί που η συνέχεια ενός αγώνα φαντάζει βουνό, οι μάγκες με τα ερυθρόλευκα δεν καταλαβαίνουν Χριστό!
Λήγει το ημίχρονο και όσοι έβλεπαν το ματς είχαν παγώσει. Όχι για το σκορ και την διαφορά που είχαν οι Μονεγάσκοι. Για την εικόνα της ομάδας. Χαμένα λέι απ, εννέα άστοχες βολές, άσχημη κυκλοφορία μπάλας και παιδικά λάθη.
Ο ημιτελικός είχε στραβώσει άσχημα. Αλλά στο τρίτο δεκάλεπτο, εμφανίστηκε ο Θρύλος. Οι μάγκες του Γιώργου Μπαρτζώκα που έχουν σαρώσει τα πάντα στο διάβα τους, πήραν τη Μονακό από το χεράκι και την… ξενάγησαν στο Κάουνας.
Της έδειξαν το απόλυτο μπάσκετ, αυτό που χαζεύαμε κάθε εβδομάδα στην Ευρωλίγκα. Η 3η περίοδος θα μείνει στην ιστορία. Όπως έχουν μείνει τόσες και τόσες ανατροπές με αυτή στην Κωνσταντινούπολη να βρίσκεται στην κορυφή.
Το 27-2 με το οποίο ολοκληρώθηκε το δεκάλεπτο δεν έχει γίνει ποτέ. Και αν κάποιος την επαναλάβει αυτός θα είναι ο Ολυμπιακός. Ήταν το δεκάλεπτο της ηδονής για τους φίλους της ομάδας και του τρόμου για τους αντιπάλους του.
Μόλις οι παίκτες νίκησαν το άγχος και καθάρισε το μυαλό τους, η Μονακό βρέθηκε στο καναβάτσο και μάλιστα με συνοπτικές διαδικασίες. Ο Θρύλος «έπνιξε» τους Γάλλους. Με άμυνα που θα διδάσκεται σε σεμινάρια προπονητικής το νερό μπήκε στο αυλάκι. Βρήκαν ελάχιστα ελεύθερα σουτ, αλλά όταν αυτό συνέβη η μπάλα ζύγιζε τόνους.
Μόλις ξεκίνησε το σερί και οι Πρίγκιπες ήπιαν θάλασσαν. Παραδόθηκαν στο απόλυτο μπάσκετ του Ολυμπιακού. Ίσως και να το θαύμασαν…
Αυτή η παρέα έχει μπροστά της ένα ακόμα παιχνίδι για να γράψει μία ακόμη χρυσή σελίδα στην ιστορία της Ευρωλίγκας. Θα είναι η πρώτη που θα κατακτήσει την κούπα, έχοντας τερματίσει στην 1η θέση της κανονικής περιόδου.
Αυτή η παρέα για όλα είναι ικανή. Και κανείς δεν μπορεί να την ξεγράφει. Το βλέπεις στο βλέμμα τους. Στον τρόπο που πανηγυρίζουν ένα καλάθι, μια άμυνα.
Έχει να αποδείξει κάτι ο Σλούκας; Όχι. Και όταν πήγε στον πάγκο, ξέσπασε. Σήκωσε τα χέρια και ζήτησε από τον κόσμο να συνεχίσει το τραγούδι.
Έχει να αποδείξει κάτι ο Βεζένκοφ; Όχι. Μιλάμε για τον MVP της διοργάνωσης. Το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να ξεχάσει τον περσινό ημιτελικό, στον οποίο είχε μια άσχημη βραδιά.
Έχει να αποδείξει κάτι ο Παπανικολάου; Όχι. Ο αρχηγός ήταν αυτός που έβγαλε στο παρκέ το πάθος που χρειαζόταν η ομάδα. Έσφιγγε τις γροθιές του σε κάθε καλάθι και ήταν κομβικός στις ανατροπές.
Το μόνο που πρέπει να κάνει, είναι να σηκώσει την κούπα την Κυριακή το βράδυ.
Υ.Γ. Η εικόνα του Φαλ στο πρώτο ημίχρονο, ήταν λες και έπαιζε πρώτο ματς με την ομάδα και δεν ήξερε ούτε τα μικρά ονόματα των συμπαικτών του. Στο δεύτερο ήταν ο σέντερ που δεν μπορεί να τον σταματήσει κανείς και έχει την δυνατότητα να καρφώσει μπροστά στον Ταβάρες…
Υ.Γ. (1). Γουόκαπ και Κάαναν έπαιξαν ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ άμυνα και… κατάπιαν την ποιοτική περιφέρεια των Γάλλων.
Υ.Γ. (2). Για τον κόσμο τι να πει και τι να γράψει κανείς. Έβλεπες την χαρά (για να μην πω κακή λέξη…) και το πάθος στο πρόσωπό τους. Είμαι βέβαιος, ότι ήδη κάποιοι ετοιμάζουν βαλίτσες. Κανείς δεν μπορεί να τους κρατήσει σπίτι. Ακόμα και άυπνοι θα φτάσουν στο Κάουνας.
Υ.Γ. (3). Το κείμενο γράφτηκε πριν από το ντέρμπι της Ρεάλ με την Μπαρτσελόνα. Δεν με νοιάζει ο αντίπαλος. Και δεν είναι αλαζονεία, αλλά πίστη στην ομαδάρα του Γιώργου Μπαρτζώκα.
