Αναζήτηση
Επιστροφή στα παρκέ της Α-1, λοιπόν, για τον Ολυμπιακό. Θα έλεγε κάποιος πως πρόκειται για «σκληρή πραγματικότητα» αλλά χρειάζεται να γυρίσει η σελίδα και να κατακτηθεί ο τίτλος του πρωταθλητή. Να φτάσουν οι Ερυθρόλευκοι στο νταμπλ που δεν έχει τη γεύση εντός τρεμπλ, αλλά αλίμονο αν θεωρηθεί ως κάτι το αμελητέο.
Υπάρχουν, ωστόσο, ορισμένες σκέψεις, ερωτήματα και απαντήσεις για όσα συνέβησαν τα τελευταία 24ωρα στη Λιθουανία.
1.Αξιζε ο Ολυμπιακός το κύπελλο της Ευρωλίγκας;
Ασφαλώς και ναι. Το παραδέχονται όλοι. Νίκησε μέσα-έξω στην κανονική διάρκεια Ρεάλ και Μπαρτσελόνα, όχι μόνον αυτά τα δύο ηχηρά ονόματα ασφαλώς αλλά και τη Φενέρ, έδειξε αληθινό …τρένο στο διάβα του που προκαλούσε «αγωνιστικό τρόμο» με τις επιδόσεις του.
2.Τι κατάφερε στην κανονική περίοδο;
Είχε τον καλύτερο προπονητή (Μπαρτζώκας), τον πολυτιμότερο παίκτη (Βεζένκοφ), την πρωτιά στη βαθμολογία και κατ’ επέκταση το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας εν όψει play offs.
3. Αρεσε το μπάσκετ που απέδωσε;
Αναμφίβολα. Πήγε το άθλημα… ένα βήμα παρακάτω, με την έννοια πως το εξέλιξε, έμαθαν οι πάντες το κάτι διαφορετικό, με τις εναλλαγές ρόλων, συνεχείς πάσες και αξιοποίηση όλων των χαρτιών που έχει ένας κόουτς στο παρκέ.
4.Τι άλλαξε από τα ματς με τη Φενέρ και μετά;
Ο Ολυμπιακός δεν είχε τον ίδιο ρυθμό «παντού και πάντα». Θα έλεγε κάποιος πως έριξε στροφές. Η επίθεσή του που ενίοτε έφτανε και τους 90 πόντους , πήγε κοντά στους 75 και δύσκολα ξεπερνούσε τους 80. Με αποτέλεσμα οι νίκες να έρχονται με άγχος και να είναι σαφώς δυσκολότερες.
5. Πώς λειτούργησε ο Μπαρτζώκας από τον πάγκο;
Ο προπονητής «έκλεισε» το rotation. Πόνταρε σε όσους γνωρίζουν καλύτερα τα δεδομένα της Ευρωλίγκας, είχε τον Βεζένκοφ σε τρομερή κατάσταση στο Κάουνας και του έδωσε 35’ και 39’ συμμετοχής αντίστοιχα, δηλαδή χρόνους που παραπέμπουν σε άλλες εποχές και όχι στο σημερινό μπάσκετ. 
6. Υπήρξε παίκτης – έκπληξη στο final4;
Ναι, αυτός ήταν ο Κάνααν. Ο «κομμένος» από τους τελικούς της Α-1 στην ελληνική Λίγκα, ο αμερικανός σουτέρ που ουδείς μπορεί να βεβαιώσει αν θα ξαναφορέσει τα ερυθρόλευκα. Ειδικά στον τελικό απέναντι στη Ρεάλ, ο Κάνααν ήταν καταπληκτικός και έφτασε στους 21 πόντους. Ξεμαρκάριστος ήταν διαρκώς μια απειλή, ενώ ένα δικό του δίποντο «έγραψε» το 78-72 όταν όλοι πίστεψαν πως η κούπα θα έρθει στον Πειραιά.
7. Ποιοι δεν φάνηκαν;
Στο σύγχρονο μπάσκετ πολλοί αρέσκονται να διαβάζουν «πίσω από τις γραμμές» τον πίνακα των στατιστικών. Για παράδειγμα, ήταν MVP ο Γουόκαπ κόντρα στη Μονακό ένεκα της καλής άμυνας που έπαιξε ο αμερικανός πλέι μέικερ στο τρίτο, εκκωφαντικό για τον Ολυμπιακό σε απόδοση, δεκάλεπτο. Τότε που ήρθε το μαγικό 27-2! Αλλά ο Γουόκαπ δεν σημείωσε πόντο. Όπως άποντος έμεινε και με τη Ρεάλ στον τελικό της Κυριακής.
8. Μπορούσαν κάποιοι να δώσουν παραπάνω;
Ενας από αυτούς είναι ο Λαρεντζάκης. Δεν έκανε κάτι αξιομνημόνευτο στον τελικό και πολλοί έχουν τη γνώμη πως από τα play offs και μετά πρόσφερε λιγότερα σε σύγκριση με όσα έκανε στην κανονική περίοδο. Βλέπουμε και την περίπτωση του Πίτερς. Τον αντι-Βεζένκοφ. Κι όμως, ο αμερικανός φόργουορντ αγωνίστηκε 4’ στον ημιτελικό χωρίς καν να πάρει προσπάθεια, ενώ δεν τον είδαμε καθόλου στον τελικό. Οι δε Μπλακ και Μπολομπόι, χωρίς κάτι το φοβερό. Συμπέρασμα: όταν μια τετράδα παικτών δεν δίνει όσα περιμένεις, δυσκολεύεσαι σημαντικά.
9. Οντως οι «γέροι» της Ρεάλ την έφτασαν στον τελικό και εν τέλει πανηγύρισαν την Ευρωλίγκα;
Αυτό είναι κάτι που «παίζεται». Ο κόουτς Τσους Ματέο δεν έγινε …Λάσο στη θέση του Λάσο, αλλά τα κατάφερε μια χαρά. Δηλαδή, έριξε στη μάχη τους Ροντρίγκεθ και Γιουλ (κατά βάση) όταν αυτό χρειαζόταν, στο δεύτερο ημίχρονο. Δεν τους «έκαψε», έμειναν οι έμπειροι φρέσκοι και με δυνάμεις. Ο Ροντρίγκεθ δίποντο και τρίποντο την κρίσιμη στιγμή στον τελικό, ο δε Γιουλ τους μοναδικούς του πόντους με σουτ που «ξαφνιάζει και τον σκόρερ»!
10. Τελικά ήταν ευκαιρία για τον Ολυμπιακό;
Υπάρχει κάποιος που το αρνείται; Για δεύτερη φορά σε final 4, σε δύο διαδοχικές περιόδους, οι Ερυθρόλευκοι φτάνουν στην πηγή αλλά «δεν»…Κι όμως μπορούσαν, χωρίς αντίρρηση άξιζαν να γιορτάζουν σήμερα. Εκαναν όμως κάτι που δεν φαίνεται στα χαρτιά: εκτόξευσαν το ενδιαφέρον το κοινού, έφεραν απανωτά sold out στο ΣΕΦ, έστησαν πάρτι στις εξέδρες οι οπαδοί, γενικά το χάρηκαν μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Γιατί όλοι βιώνουν μια σεζόν – όνειρο και πρέπει να φτάσει με χαμόγελο έως το τέλος της.
