Αναζήτηση
Τον πόνο του και την προσπάθειά του να συνεχίσει να ζει για χάρη του άλλου του παιδιού περιγράφει ο πατέρας της 21χρονης Έμμας, που πέθανε αφότου παρασύρθηκε και εγκαταλείφθηκε από οδηγό στη Θεσσαλονίκη.
«Πρόκειται για ένα μαρτύριο. Δεν μπορείς να ξεχάσεις το παιδί σου. Κάθε μέρα πονάς, κάθε μέρα σφίγγεται η καρδιά σου. Προσπαθείς να βρεις νόημα να συνεχίσεις, να κάνεις κάτι για σένα, για την Έμμα και το άλλο μου παιδί. Δε ζεις, απλά επιβιώνεις» λέει, μιλώντας στην εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα» με τον πόνο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο του.
«Λυγίζει» όταν σκέφτεται ότι κάποια στιγμή, η άλλη του κόρη, η αγαπημένη αδελφή της Έμμας, θα έχει στη ζωή της χαρές. «Πώς μπορεί να ζήσω τις χαρές του όταν δεν έχω το άλλο μου παιδί» λέει κλαίγοντας.
«Της μιλάω από το πρωί που θα ξυπνήσω, μέχρι το βράδυ πριν κοιμηθώ» λέει ο πατέρας της Έμμας.
«Παρακαλούσα τον γιατρό να τη σώσει – Την είχε κάνει κομμάτια»
Ο πατέρας της Έμμας περιγράφει πώς έμαθε για το τραγικό περιστατικό. Η νεαρή φοιτήτρια πήγαινε στα γενέθλια μιας φίλης της, όταν ο οδηγός διερχόμενου οχήματος τη χτύπησε και την εγκατέλειψε αβοήθητη.
Η φίλη της Έμμας, η Ιωάννα, στο μεταξύ είχε ανησυχήσει γιατί η 21χρονη καθυστερούσε. Την πήρε τηλέφωνο, όμως δε το σήκωσε η ίδια. Ήταν ένας περαστικός που βρέθηκε στο σημείο και την ειδοποίησε για το φρικτό τροχαίο. Η Ιωάννα έτρεξε στο σημείο από όπου κάλεσε τον πατέρα της Έμμας.
«Κατάλαβα ότι ήταν πολύ σοβαρό όταν με πήρε ένας νευροχειρούργος να δώσουμε έγκριση για το χειρουργείο της Έμμας. Τον παρακαλούσα “σώσε το παιδί μου”» συγκλονίζει ο πατέρας της.
«Φαντάσου πώς ήταν το παιδί, το είχε κάνει κομμάτια…» λέει και τονίζει ότι πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία των οδηγών στην Ελλάδα. «Ο γιατρός μας είπε ότι ήταν κατεστραμμένο το 100% του εγκεφάλου της».
Η τελευταία πράξη του δράματος γράφτηκε στο νοσοκομείο όπου οι γονείς της Έμμας πήραν την απόφαση να δώσουν ζωή σε άλλους ανθρώπους δωρίζοντας τα όργανα της κόρης τους και τιμώντας έτσι την επιθυμία της.
«Όσα και να πεις πάλι λίγα είναι, πάντα σκέφτεσαι ότι θα μπορούσες να είχες πει κι άλλα» καταλήγει ο τραγικός πατέρας.
