Αναζήτηση
«Το παιδί μόλις έφυγε, είναι στον δρόμο».
Αυτή η φράση κλισέ, που επιβιώνει επί δεκαετίες ως πάγια απάντηση από τους μαγαζάτορες προς τους ανησυχούντες πελάτες για την ώρα παράδοσης της παραγγελίας τους, έρχεται πλέον σε πλήρη αναντιστοιχία με την πραγματικότητα αφού, τις περισσότερες φορές που χτυπά το κουδούνι, ο διανομέας που βγαίνει από το ασανσέρ όχι μόνο δεν είναι παιδί αλλά συχνά – και ειδικά τα τελευταία χρόνια – είναι και άνω των 50.
Εκτός από τα «παιδιά» που όταν καβαλούσαν για πρώτη φορά το μηχανάκι του delivery ήταν όντως πολύ νεαροί ηλικιακά – και απλώς παρέμειναν και ωρίμασαν, γκριζάροντας στους κροτάφους, μέσα στον κλάδο – υπάρχουν πλέον και οι «ντελιβεράδες ετών 60» που μπήκαν στον χώρο πρόσφατα, βλέποντας στην κατ’ οίκον παράδοση μια σανίδα οικονομικής σωτηρίας, όταν από παντού βίωναν τον εργασιακό αποκλεισμό.
«Δεν μπορούν να είναι στο μηχανάκι ως τα 67»
Οπως εξηγεί στα «ΝΕΑ» ο πρόεδρος του Συνδικάτου Επισιτισμού – Τουρισμού, Γιώργος Στεφανάκης, το συγκεκριμένο φαινόμενο έχει τις ρίζες του στο ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης και στην εποχή της πανδημίας.
«Το 2010 αλλά και το 2020, πολλοί άνθρωποι άνω των 50 έμειναν ξαφνικά χωρίς δουλειά. Με τα έξοδα των οικογενειακών προϋπολογισμών να τρέχουν, για σπουδές ή δάνεια, ήταν για εκείνους θέμα ζωτικής σημασίας να βρουν ένα εισόδημα άμεσα. Μετά τα 50 όμως είναι δύσκολο να επανενταχθείς στην αγορά εργασίας. Ετσι πολλοί στράφηκαν στη διανομή.
Το φαινόμενο εντατικοποιήθηκε τα τελευταία 3 χρόνια, όταν εμφανίστηκαν οι πλατφόρμες. Από τους 15.000 διανομείς που απασχολούνται στον κλάδο, οι άνω των 50 ετών φτάνουν πια το 20%. Το κράτος πρέπει να δει το διαχρονικό αίτημα για βαρέα ανθυγιεινά. Οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να βγαίνουν στη σύνταξη στα 62. Δεν μπορούν να είναι πάνω στο μηχανάκι ως τα 67».
«Η επικινδυνότητα αυξάνεται με την ηλικία»
Από το Ελληνικό Ινστιτούτο Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας, η διδάκτωρ μηχανικός και πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στο ΕΛΙΝΥΑΕ, Εύη Γεωργιάδου σημειώνει σχετικά: «Οι εργαζόμενοι ταχυμεταφορείς εκτίθενται σε πλήθος παραγόντων κινδύνου κατά την εργασία τους, όπως κίνδυνοι ατυχημάτων από σύγκρουση οχήματος και πτώση, κίνδυνοι για την υγεία τους από μυοσκελετικές παθήσεις, επαγγελματικές ασθένειες που σχετίζονται με την έκθεση σε χημικούς παράγοντες (καυσαέρια), σε φυσικούς (υψηλές ή χαμηλές θερμοκρασίες, ηλιακή ακτινοβολία, δονήσεις), σε βιολογικούς παράγοντες και ψυχοκοινωνικούς.
Τα ωράρια εργασίας, η χρονική πίεση, το άγχος, αυξάνουν τον κίνδυνο εργατικού ατυχήματος και αποτελούν αιτίες πρόκλησης σοβαρών προβλημάτων υγείας. Η επικινδυνότητα αυξάνεται για τους εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας.
Η αύξηση των σοβαρών και θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων στον κλάδο αλλά και οι επαγγελματικές ασθένειες των εργαζομένων που δυστυχώς δεν καταγράφονται, υπογραμμίζουν την ανάγκη να ληφθούν άμεσα μέτρα. Είναι επείγουσα ανάγκη να ενταθούν οι έλεγχοι των εργοδοτών από την Επιθεώρηση Εργασίας.
Ο εργοδότης οφείλει να έχει στη διάθεσή του μια γραπτή εκτίμηση του επαγγελματικού κινδύνου και να εξασφαλίζει τη λήψη μέτρων προστασίας των εργαζομένων».
