Πιέσεις ασκεί η Ουάσιγκτον προς τα μέλη του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού προκειμένου να υιοθετήσουν πιο φιλόδοξους στόχους για την απεξάρτηση της ναυτιλίας από τον άνθρακα. Ενόψει των κρίσιμων συνομιλιών του επόμενου μήνα κατά την 80ή σύνοδο της Επιτροπής Προστασίας Θαλάσσιου Περιβάλλοντος (MEPC) στην έδρα του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ), οι ΗΠΑ έχουν ήδη τοποθετηθεί, δίνοντας στα κράτη – μέλη μια σαφή εικόνα για το τι θα ήθελαν να δουν από πλευράς αποτελεσμάτων.
Η Sue Biniaz, η αναπληρώτρια ειδική απεσταλμένη των ΗΠΑ για το κλίμα, σε ανάρτησή της στον ιστότοπο του υπουργείου Εξωτερικών χαρακτήρισε τη συνεδρίαση της MEPC του Ιουλίου ως μια «σημαντική στιγμή» για τη δημιουργία στόχων μείωσης των εκπομπών για τον ναυτιλιακό τομέα που θα ευθυγραμμίζονται με τον στόχο της Συμφωνίας του Παρισιού για αύξηση μόνο κατά 1,5 βαθμό της μέσης θερμοκρασίας σε σύγκριση με τα προβιομηχανικά επίπεδα.
Οι εκπομπές από τη διεθνή ναυτιλία είναι σήμερα σημαντικές, περίπου ισοδύναμες με τις εκπομπές μιας οικονομίας του μεγέθους της Γερμανίας ή της Ιαπωνίας. Οσον αφορά το μέλλον, προβλέπεται ότι θα αυξηθούν έως και 130% από τα επίπεδα του 2008 έως το 2050, αναφέρει η Biniaz.
Είναι, συνεχίζει, μια σημαντική στιγμή για να σηματοδοτηθεί ότι η διεθνής ναυτιλία αποτελεί μέρος του μέλλοντος της καθαρής ενέργειας.
Στη MEPC του Ιουλίου θα συζητηθεί ο μακροπρόθεσμος στόχος της τρέχουσας στρατηγικής του ΙΜΟ για τα αέρια του θερμοκηπίου – ο οποίος περιλαμβάνει τη μείωση των συνολικών ετήσιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον 50% έως το 2050 σε σύγκριση με το 2008. Ο στόχος δεν είναι αρκετά φιλόδοξος, ανέφερε και σημείωσε ότι πρότειναν τη συμπερίληψη ενός πιο φιλόδοξου στόχου – συγκεκριμένα, μηδενικές εκπομπές από τη διεθνή ναυτιλία το αργότερο έως το 2050. Μελέτες δείχνουν ότι ένας τέτοιος στόχος είναι εφικτός εάν αναληφθεί επείγουσα δράση αυτή τη δεκαετία.
Ενδιάμεσοι στόχοι
Επίσης, δεδομένου ότι «ένας μακροπρόθεσμος στόχος από μόνος του δεν εγγυάται μια πορεία εκπομπών που να ευθυγραμμίζεται με τον στόχο του 1,5 βαθμού», οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστηρίζουν την υιοθέτηση ενδιάμεσων στόχων, όπως η μείωση των συνολικών ετήσιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τον τομέα κατά τουλάχιστον 37% έως το 2030. Ο στόχος αυτός είναι εφικτός εάν τα περισσότερα πλοία εισαγάγουν τις ήδη βέλτιστες πρακτικές επιχειρησιακής απόδοσης και εάν έστω και το 5% του παγκόσμιου στόλου με βάση τον ενεργειακό όγκο υιοθετήσει καύσιμα και τεχνολογίες μηδενικών εκπομπών – αφήνοντας χρόνο για την ευρύτερη υιοθέτηση μέχρι το 2040. Προτείνει επίσης να συμπληρωθούν οι στόχοι μείωσης των εκπομπών με έναν στόχο αύξησης της κατανάλωσης ενέργειας από καύσιμα με μηδενικές ή σχεδόν μηδενικές εκπομπές, δεδομένου ότι η μετάβαση στα καύσιμα είναι το κλειδί για την πλήρη απαλλαγή του τομέα από τις ανθρακούχες εκπομπές.
Επιπλέον οι ΗΠΑ υποστηρίζουν την περαιτέρω πρόοδο των συζητήσεων στον ΙΜΟ όσον αφορά την ανάπτυξη μεσοπρόθεσμων μέτρων, συμπεριλαμβανομένου ενός προτύπου καυσίμων αερίων του θερμοκηπίου. Ενα οικονομικό μέτρο, όπως ένας μηχανισμός τιμολόγησης των ναυτιλιακών εκπομπών, θα μπορούσε να συμπληρώσει αυτό το πρότυπο.
Κράτη, ναυτιλιακές εταιρείες, ασφαλιστές, λιμάνια, ναυλωτές επιζητούν την πράσινη ναυτιλία, τονίζει η Biniaz. Ωστόσο, τα εθελοντικά μέτρα και οι επενδύσεις από τους «πρωτοπόρους» δεν θα οδηγήσουν – και δεν θα πρέπει να αναμένεται – από μόνα τους στην απαλλαγή του τομέα από τις ανθρακούχες εκπομπές. Είναι ζωτικής σημασίας για τις κυβερνήσεις να σηματοδοτήσουν αυτόν τον Ιούλιο ότι ο ναυτιλιακός τομέας αποτελεί μέρος του μέλλοντος της καθαρής ενέργειας, καταλήγει.
