Συγγενείς των θυμάτων που διαμένουν στην Ελλάδα και την Ευρώπη έχουν σπεύσει στην Καλαμάτα από τις πρώτες ώρες που έγινε γνωστό ότι το αλιευτικό ναυάγησε στα ανοιχτά της Πύλου. Προσπαθούν με φωτογραφίες να μάθουν νέα για τους ανθρώπους τους, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουν ενημερωθεί επίσημα για το εάν οι συγγενείς του βρίσκονται μεταξύ των νεκρών ή των αγνοουμένων. Την ίδια στιγμή ζητούν απαντήσεις για το πώς ένα σκάφος που έπλεε για μέρες στη θάλασσα βρέθηκε στον βυθό παρασέρνοντας μαζί 600 ανθρώπους.

«Πρόκειται για τη μεγαλύτερη τραγωδία στη Μεσόγειο», είπε η επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, Ίλβα Γιόχανσον και οι διεθνείς οργανισμοί ζητούν απαντήσεις αλλά και από την Ευρώπη να αναλάβει τις ευθύνες της, καθώς οι πολιτικές αποτροπής των προσφυγικών ροών έχουν οδηγήσει όσους αναγκάζονται να φύγουν από τις εστίες τους λόγω πολέμων, δικτατοριών και ακραίας φτώχειας να αναζητούν όλο και πιο επικίνδυνα περάσματα προκειμένου να φτάσουν στη Γηραιά Ήπειρο.

Σε μία τέτοια προσπάθεια οι 750 επιβάτες του μοιραίου αλιευτικού – από τη Συρία που εδώ και σχεδόν μια 15ετία βρίσκεται σε καθεστώς συνεχούς πολέμου, από την Αίγυπτο με μια κοινωνία που μαστίζεται από τη φτώχεια, από την Παλαιστίνη που για 70 χρόνια ζει πολιορκημένη και από το Πακιστάν που οι πλημμύρες διέλυσαν για μια ακόμα φορά τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων και ο στρατός βγήκε ξανά στους δρόμους – πλήρωσαν μια μικρή περιουσία για να εξασφαλίσουν ένα εισιτήριο για μια καλύτερη ζωή ή απλώς για μια ζωή στο πιο εύρωστο μέρος του πλανήτη.

Συγκλονίζουν οι συγγενείς των θυμάτων

«Ο αδερφός μου 19 χρονών ήταν στο καράβι. Από τη Λιβύη ήθελε να πάει στην Ιταλία. Ήταν μαζί με άλλα τρία παιδιά από το χωριό. Δεν ξέρω τι να πω στους γονείς μου. Μακάρι να βρούμε κάποια βοήθεια», είπε ο Αλί Χασάν που μίλησε με άλλους συγγενείς θυμάτων στην συνέντευξη Τύπου της ΚΕΕΡΦΑ την Παρασκευή.

Κρατώντας φωτογραφίες των συγγενών τους στα χέρια, ο Νακάς που ήρθε από την Ιταλία για να μάθει για τους δύο θείους του, τον Ταχέρ Ναζίρ και τον Καϊσέρ Ναζίρ, 40 και 45 χρονών λέει: «Δεν ξέρω που βρίσκονται, πού θα τους βρω και ποιος θα με βοηθήσει. Και οι δύο είχαν οικογένειες με μικρά παιδιά και για οικονομικού λόγους αναγκάστηκαν να φύγουν από το Πακιστάν, για να βγάλουν το ψωμί των παιδιών τους. Έρχονταν  από μια χώρα που δεν υπάρχει δικαιοσύνη και ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν ξέρω τώρα αν ζουν ή που βρίσκονται. Τελαυταία φορά μιλήσαμε την Παρασκευή στις 8 το πρωί. Ήταν στην Λιβύη. Απ΄όταν μπήκαν στο καράβι δεν είχαμε ξανά επικοινωνία.

Ο Αντίλ Χουσεΐν ψάχνει τον αδερφό του, 35 χρονών. Όπως λέει ζούσε στην Ελλάδα 14 χρόνια και μετά γύρισε στο Πακιστάν καθώς δεν κατάφερε να βγάλει χαρτιά. «Στο Πακιστάν δεν είχε ψωμί, δεν είχε δουλειά. Μετά από δύο χρόνια είπε να ξαναγυρίσει στην Ευρώπη. Θα πήγαινε στην Ιταλία γιατί στην Ελλάδα «δεν θα ήταν νόμιμος».

«Του είπα ότι είναι δύσκολο αυτό που πάει να κάνει, ότι μπορεί να πεθάνει. Αλλά μου λέει «τι να κάνω στο Πακιστάν, δεν μπορώ να ζήσω». Έχει δυο μικρά παιδιά. Γι΄αυτά έκανε ό, τι έκανε. Για να βρει μια δουλειά, να τα μεγαλώσει. Τον ψάχνω αλλά τίποτα. Παίρνω τηλέφωνα, τίποτα. Πάω στην Πρεσβεία, τίποτα. Ας γίνει κάτι να ξαναδώ τον αδερφό μου. Δεν ξέρω αν πέθανε, αν νοσηλεύεται, τίποτα».

«Πολλοί μετανάστες πνίγηκαν τα τελευταία χρόνια», λέει ο πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας Τζαβέντ Ασλάμ, «αλλά τώρα είχαμε το χειρότερο ναυάγιο». «Η πολιτική τους είναι υπεύθυνη γι αυτό το έγκλημα» λέει και «ζητά την τιμωρία των υπευθύνων».

Όσοι χάθηκαν είχαν ονοματεπώνυμο

Για έγκλημα μίλησε και ο δικηγόρος Δημήτρης Ζώτος. «Σε αυτό το ναυάγιο αναζητούνται υπεύθυνοι. Ήδη ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου έχει αναθέσει σε έναν άλλον εισαγγελέα την εποπτεία των ανακρίσεων. Αυτό από μόνο του σημαίνει ότι αναζητούνται ευθύνες για το έγκλημα. Ήδη η δικαιοσύνη το έχει χαρακτηρίσει ως έγκλημα, πληροφορούμαστε ότι έχουν συλληφθεί 9 Αιγύπτιοι που επέβαιναν στο σκάφος με την κατηγορία της συγκρότησης εγκληματικής οργάνωσης, διακίνησης κ.ο.κ. Αυτό όμως μας δείχνει ότι η πολιτεία θέλει να υποβαθμίσει τις ευθύνες. Όπως έκανε στα Τέμπη που είπε ότι φταίει ο σταθμάρχης, εδώ λέει φταίνε κάποιοι διακινητές.

Όμως υπάρχει ο ηθικός αυτούργός, ο χορηγός αυτών των διακινητών, αυτός που κάνει επικερδή αυτή την επιχείρηση, είναι οι πολιτικές που απαγορεύουν σε πρόσφυγες και μετανάστες να προσεγγίσουν την Ευρώπη, να ζητήσουν, άσυλο, άδεια εργασίας κλπ. Για αυτό επιλέγουν τους δύσκολους δρόμους».

«Οι πρόσφυγες που χάθηκαν στα ανοιχτά της Πύλου, είχαν ονοματεπώνυμο και υπάρχουν ευθύνες τις οποίες θα αναζητήσουμε», είπε ο Πέτρος Κωνσταντίνου, συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ που σημείωσε ότι η Frontex και το Λιμενικό είχαν υποχρέωση να πραγματοποιήσουν διασωστική αποστολή ενώ στηλίτευσε «όσους καμαρώνουν για τον φράχτη στον Έβρο».

Την ίδια στιγμή που οι συγγενείς ψάχνουν απαντήσεις ενώ οι επιζώντες μεταφέρθηκαν στη δομή της Μαλακάσας όπου θα υποβάλλουν αιτήματα για άσυλο, μία ιδιαίτερα χρονοβόρα διαδικασία, παραμένουν τα αμείληκτα ερωτήματα για τον τρόπο που έδρασε το Λιμενικό.

Μιλώντας στο MEGA ο Νίκος Σπανός, Διεθνής Πραγματογνώμονας Ναυτικών Ατυχημάτων, που από την πρώτη στιγμή είπε ότι θα έπρεπε να πραγματοποιηθεί επιχείρηση διάσωσης, είπε χαρακτηριστικά ότι αυτό το αλιευτικό ήταν ένα πλωτό νεκροταφείο, ενώ ξεκαθάρισε ότι «σε θέματα ανθρώπινης ζωής δεν υπάρχουν νόμοι και κανονισμοί».

Πλωτό νεκροταφεία και σχέδιο «Ποσειδών»

«Αυτό που βλέπετε δεν ήταν ένα πλοίο, ήταν ένα νεκρό, πειρατικό κατασκεύασμα, ένα πλωτό νεκροταφείο. Το σωστό πλοίο, βάσει του Διεθνούς Δικαίου, και όλη την ισχύουσα νομοθεσία, θα πρέπει να είναι μία κατασκευή κατάλληλα ναυπηγημένη έτσι ώστε να είναι κατάλληλη να ναυσιπλοεί με ασφάλεια.

Όταν ειδοποιήθηκε το ενιαίο κέντρο συντονισμού ερευνάς και διάσωσης του υπουργείου Ναυτιλίας από τις ιταλικές αρχές έγινε άμεση επέμβαση, υπάρχει σχέδιο που ονομάζεται «Ποσειδών» και εκτελείται άμεσα και τοπικά και γενικότερα, και σπεύδουν όλες οι δυνάμεις που έχουν στο πεδίο, καθώς είναι χώρος ευθύνης της χώρας μας», είπε αρχικά.

«Λαμβάνουμε όλα τα μέτρα της επιχείρησης εξασφαλίζοντας την ασφάλεια των επιβαινόντων. Παράλληλα δεν χάνουμε το σκάφος από τα μάτια μας και αναλύουμε τα δεδομένα έτσι ώστε να δούμε πως μπορούμε να συνεργαστούμε μ τους ανθρώπους που είναι εκεί πάνω, κα ξέρουμε ότι υπάρχουν και οι διακινητές που παίρνουν εντολές από αλλού και ξέρουμε ότι δεν θέλουν την βοήθειά μας και δεδομένου ότι ξέρουν ότι θα συλληφθούν να δούμε τι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε ως επιχειρησιακό σχεδιασμό να σώσουμε τους ανθρώπους.

Σε θέματα ανθρώπινης ζωής δεν υπάρχουν νόμοι και κανονισμοί».

Τελευταία Νέα