Αναζήτηση
«Η μνήμη ξεχωρίζει και κρατά τα μνημεία».
«Το μουσείο δεν είναι μόνο μια μονάδα, έχει και λόγο κοινωνικό».
«Τα μουσεία δεν είναι ένας χώρος απόκτησης εγκυκλοπαιδικής γνώσης, αλλά ένα βίωμα».
«Τα μουσεία δεν πρέπει να έχουν καθαρά διδακτικό χαρακτήρα με το νόημα του σχολείου, αλλά χαρακτήρα εμπλουτισμού του εσωτερικού κόσμου του ανθρώπου».
«Το Μουσείο Ακρόπολης και όλα τα ελληνικά μουσεία δεν είναι απλώς συλλογές, αλλά η ίδια η Ιστορία».
«Το Μουσείο της Ακρόπολης δεν είναι απλώς το κτίριο που φυλάσσει τα κινητά αρχαία της Ακρόπολης, αλλά είναι το μουσείο το οποίο έχει ένα διαρκή διάλογο με την Ακρόπολη».
Ρήσεις του αειμνήστου Δημήτρη Παντερμαλή (1940-2022), προερχόμενες από το διαδικτυακό τόπο του Μουσείου Ακρόπολης, επ’ ευκαιρία της συμπλήρωσης 14 ετών λειτουργίας του εμβληματικού μουσείου της Αθήνας.
Ο διακεκριμένος επιστήμονας Δημήτρης Παντερμαλής υπήρξε καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ενώ διηύθυνε επί μακρόν τις ανασκαφές του Πανεπιστημίου στο Δίον Πιερίας, όπου έθεσε σε εφαρμογή πρωτοποριακά προγράμματα.
Ο Παντερμαλής διετέλεσε πρόεδρος του Οργανισμού Ανέγερσης Νέου Μουσείου Ακρόπολης, καθώς και πρόεδρος του ΔΣ του Μουσείου Ακρόπολης από το Μάιο του 2009 έως το Σεπτέμβριο του 2022.
Προς επίρρωσιν των λόγων του Παντερμαλή, η άποψη ενός άλλου διαπρεπούς αρχαιολόγου και πανεπιστημιακού, του διανοουμένου Μανόλη Ανδρόνικου (1919-1992), όπως είχε διατυπωθεί σε επιφυλλίδα του που έφερε τον τίτλο «Τα ελληνικά μουσεία» και είχε δημοσιευτεί στην εφημερίδα «Το Βήμα» στις 4 Ιουλίου 1974:
Τα μουσεία δεν πρέπει να μείνουν οι χώροι όπου στεγάζονται τα κειμήλια του προγονικού θησαυρού και όπου οδηγούμε τους ξένους τουρίστες για να παρατείνουμε την παραμονή τους στη χώρα μας ή για να τους κάνουμε να πιστέψουν πως αξίζει το ταξίδι τους στη χώρα του Περικλή και του Φειδία. Τα μουσεία είναι ή πρέπει να είναι ιδρύματα παιδείας για μας τους ίδιους, για τα παιδιά μας. Όχι μονάχα για να καμαρώσουμε τα προγονικά κλέη, αλλά για να πλουτίσουμε τον πνευματικό μας κόσμο, να ασκήσουμε την ψυχική μας ευαισθησία, να προκαλέσουμε την εγρήγορση του συνόλου της ανθρώπινης συνείδησής μας. Αλλά για να γίνη αυτό, είναι απαραίτητο να μάθουμε να επισκεπτόμαστε τα μουσεία και να αντλούμε από τα εκθέματά τους τις πιο ουσιαστικές διδαχές που αυτά μπορούν να μας δώσουν.
