Αναζήτηση
Η ρωσική ρουλέτα δεν είναι το αγαπημένο παιχνίδι του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Παρότι θανατηφόρο, αφήνει το αποτέλεσμα του ολοκληρωτικά στην τύχη, μια τακτική που δεν ταιριάζει στο Ρώσο πρόεδρο, που έχει αποδειχτεί ξανά και ξανά ότι πρώτα αναλαμβάνει δράση και μετά κυκλοφορεί η σχετική φήμη.
Το περιοδικό Profile, και ένα άρθρο του υπογεγραμμένο από τον επιφανής ειδικό σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, Σεργκέι Καραγκάνοφ, για το αν ο Πούτιν θα χρησιμοποιήσει την πυρηνική… σφαίρα για να κάμψει τη θέληση της Δύσης να συνεχίσει να βοηθάει την Ουκρανία, έκανε πολλούς να αναρωτηθούν για το πότε θα βγάλει το… όπλο του.
«Η Ρωσία πρέπει να καταστήσει την πυρηνική αποτροπή και πάλι πειστικό επιχείρημα, χαμηλώνοντας το όριο για τη χρήση πυρηνικών όπλων», γράφει χαρακτηριστικά ο προαναφερόμενος πολιτικός επιστήμονας, που ηγείται του Συμβουλίου Εξωτερικής και Αμυντικής Πολιτικής.
Προληπτικό χτύπημα;
«Ο εχθρός πρέπει να γνωρίζει ότι είμαστε έτοιμοι να κάνουμε ένα προληπτικό χτύπημα ως αντίποινα για όλες τις τρέχουσες και προηγούμενες επιθετικές του ενέργειες, προκειμένου να αποτρέψουμε μια διολίσθηση στον παγκόσμιο θερμοπυρηνικό πόλεμο», συμπληρώνει ο ίδιος. 
«Τι θα γίνει όμως αν δεν κάνουν πίσω; Σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να χτυπήσουμε ένα σωρό στόχους σε διάφορες χώρες, προκειμένου να λογικέψουμε αυτούς που έχουν χάσει το μυαλό τους», καταλήγει.
Η αλήθεια είναι ότι από τον περασμένο χρόνο η πυρηνική απειλή έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές για να εκβιάσει αντιδράσεις και να σπείρει τον φόβο, γράφει το BBC.
Άλλωστε πολύ πρόσφατα ο Πούτιν επιβεβαίωσε ότι η Ρωσία τοποθέτησε πυρηνικά όπλα στη Λευκορωσία, μια εξέλιξη σχεδιασμένη, κατά τον ίδιο, για να υπενθυμίσει σε όλους ότι δεν τίθεται θέμα στρατηγικής ήττας της χώρα του.
Ψυχολογική τρομοκρατία
Όπως σχολίασε το Bloomberg, «αυτή η μετακίνηση πυρηνικών κεφαλών τόσο κοντά στο ΝΑΤΟ αποσκοπεί σε μια πράξη ψυχολογικής τρομοκρατίας. Εδώ και καιρό υπάρχουν εικασίες στη Δύση ότι ο Πούτιν μπορεί να έχει ήδη πυρηνικές κεφαλές στο Καλίνινγκραντ, το ρωσικό θύλακα μεταξύ της Πολωνίας και της Λιθουανίας και συνεπώς γεωγραφικά εντός της επικράτειας του ΝΑΤΟ. Όλα τα ανατολικά μέλη του ΝΑΤΟ, ακόμη και εκείνα της κεντρικής Ευρώπης, θα βρίσκονται στο στόχαστρο του Πούτιν».
Και πάλι όμως το επιχείρημα περί προληπτικού πυρηνικού χτυπήματος πάει την όλη κατάσταση σε άλλο επίπεδο, γεγονός που εξηγεί και τη σχετική διστακτικότητα, που εκφράστηκε και μέσα στη Ρωσία.
«Ο πυρηνικός πόλεμος είναι ο λάθος τρόπος επίλυσης των προβλημάτων», έγραψε χαρακτηριστικά η Kommersant στην πρώτη της σελίδα. Ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι ότι η καθημερινή επιχειρηματική εφημερίδα εκτιμά ότι η συζήτηση για το εάν και το πότε η Ρωσία θα χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα έχει βγει στη δημόσια σφαίρα και συζητιέται παντού, παρότι ο λαός δεν φαίνεται να συμφωνεί με τα γεράκια της κυβέρνησης του.
«Η ιδέα ότι η χρήση πυρηνικών όπλων μπορεί να σταματήσει την κλιμάκωση και να επιλύσει στρατηγικά προβλήματα, που τα συμβατικά στρατιωτικά μέσα απέτυχαν, είναι εξαιρετικά αμφίβολη και, πιθανότατα, εσφαλμένη», γράφουν οι Αλεξέι Αρμπάτοφ, Κονσταντίν Μπογκντανοφ και Ντμίτρι Στεφάνοβιτς από το Κέντρο για τη Διεθνή Ασφάλεια – τμήμα ενός think tank μέσα στη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών.
Απρόβλεπτες συνέπειες
«Στη σύγχρονη ιστορία, υπάρχουν πολλά παραδείγματα στρατιωτικών επιχειρήσεων που οδήγησαν σε απρόβλεπτες συνέπειες. Αλλά αυτές διεξήχθησαν χωρίς τη χρήση πυρηνικών όπλων. Ένα πυρηνικό χτύπημα θα ανέβαζε τη σύγκρουση σε ένα εντελώς νέο, απρόβλεπτο, επίπεδο, αυξάνοντας δραματικά το διακύβευμα της σύγκρουσης», συνεχίζει το ίδιο κείμενο.
«Τα ραδιενεργά ερείπια, στα οποία πιθανότατα θα οδηγούσε μια «πυρηνική ρουλέτα», θα ήταν το χειρότερο θεμέλιο για ένα λαμπρό μέλλον. Οι λάτρεις των εντυπωσιακών ιδεών και των επικίνδυνων τυχερών παιχνιδιών θα έκαναν καλύτερα να το θυμούνται αυτό», καταλήγει.
Αν το κλίμα εντός της Ρωσίας είναι αυτό που περιγράφεται παραπάνω, ποιος ο λόγος των νέων πυρηνικών απειλών αυτή τη φορά; Να μετρηθούν οι αντιδράσεις εντός της χώρας ή να φανεί στο εξωτερικό ο Πούτιν ως ο καλός αστυνομικός, που θα συγκρατήσει τον έναν Καραγκάνοφ, που έπαιξε με μεγάλη επιτυχία τον ρόλο του κακού, ή τους πολλούς Καραγκάνοφ που μπορούν να τα κάνουν όλα σκόνη και θρύψαλα, αν δεν πάρει η Ρωσία αυτό που θέλει από την Ουκρανία και τη Δύση;
Η πιθανότητα διαπραγματεύσεων μοιάζει ακόμα μακριά, το πυρηνικό χαρτί ωστόσο δεν προβλέπεται να φεύγει από το μέση είτε έτσι, είτε αλλιώς…
