Η καθυστέρηση της πτήσης σας λόγω έντονων καταιγίδων ή χιονόπτωσης δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο, αλλά ξέρατε ότι οι περίοδοι υπερβολικής ζέστης μπορούν επίσης να καθυστερήσουν ή να ακυρώσουν το ταξίδι σας;
Αυτό προκαλεί σε πολλούς ερωτήματα, καθώς ο λόγος που θα μπορούσε μία ηλιόλουστη και ζεστή ημέρα να επηρεάσει την πτήση μας δεν είναι προφανής.
Για να κατανοήσουμε γιατί η θερμοκρασία του αέρα μπορεί να επηρεάσει την πτήση του αεροπλάνου, πρέπει αρχικά να πούμε ότι οι πιλότοι και οι μηχανικοί αεροπλάνων αντιμετωπίζουν την ατμόσφαιρα ως υγρό: Τα αεροπλάνα αλληλεπιδρούν με τον αέρα όπως εμείς με το νερό όταν επιπλέουμε στην επιφάνειά του.
Καθώς ένα αεροπλάνο προχωρά σε έναν διάδρομο, σπρώχνει ενάντια στον αέρα. Έτσι λόγω του γνωστού κανόνα της φυσικής «δράση-αντίδραση» ο αέρας ωθεί προς τα πίσω το αεροσκάφος με αποτέλεσμα να έχουμε τη γνωστή απογείωση – ανύψωση.
Αλλά οι υψηλότερες από τις αναμενόμενες θερμοκρασίες παρεμβαίνουν στον τρόπο με τον οποίο ο αέρας ωθεί προς τα πίσω.
Όπως και με το νερό, η προσθήκη θερμότητας στον αέρα διαχωρίζει τα μόρια και δημιουργεί περισσότερο χώρο μεταξύ τους.
Ο ζεστός αέρας δυσκολεύει τα αεροπλάνα να πετούν. Αυτό οφείλεται στο ότι διαστέλλεται και είναι λιγότερο πυκνός. Σημαίνει επίσης ότι ο αέρας είναι πιο αραιός, επομένως χρειάζεται περισσότερη ισχύς για να ανυψωθεί το αεροπλάνο.
Υπό ζεστές συνθήκες, χρειάζεται περισσότερο καύσιμο, το οποίο είναι βαρύ, για να ανυψώσει την ίδια ποσότητα επιβατών και φορτίου.
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια προβλέπουν ότι έως το 2050 θα μπορούσαν να υπάρχουν τέσσερις φορές περισσότερες ημέρες περιορισμού βάρους στα αεροδρόμια.
Ποια είναι η λύση;
- Για να αντιμετωπίσουν τους ολοένα και πιο συχνούς καύσωνες, οι αεροπορικές εταιρείες των ΗΠΑ ίσως χρειαστεί να μεταφέρουν τις πτήσεις μεγάλων αποστάσεων είτε νωρίς το πρωί, είτε αργά το βράδυ. Βέβαια αυτό είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει σύγχυση στον προγραμματισμό και να οδηγεί τους επιβάτες να πετούν σε άβολες ώρες.
- Μια άλλη επιλογή είναι η επιμήκυνση των διαδρόμων προσγείωσης ώστε τα αεροπλάνα να έχουν την απόσταση που απαιτείται για να φτάσουν την ταχύτητα απογείωσης.
- Άλλες λύσεις περιλαμβάνουν τη μεταφορά λιγότερων επιβατών ή φορτίου όταν οι θερμοκρασίες είναι υψηλές ή τη μετάβαση σε ελαφρύτερα αεροπλάνα.
Τα φαινόμενα ακραίας ζέστης αυξάνονται σε συχνότητα και διάρκεια στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στη δεκαετία του 1960 υπήρχαν κατά μέσο όρο δύο ανά έτος. Μέχρι τη δεκαετία του 2010 ο μέσος όρος ήταν έξι.
Διαρκούν επίσης περισσότερο. Το μέσο κύμα καύσωνα στις μεγάλες αστικές περιοχές των ΗΠΑ είναι τώρα τέσσερις ημέρες, μια ημέρα μεγαλύτερη από τη δεκαετία του 1960, σύμφωνα με την Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος.
Η εποχή των κυμάτων καύσωνα είναι πλέον 47 ημέρες μεγαλύτερη από ό,τι πριν από 60 χρόνια.