Δεν ήταν λίγοι όσοι είχαν περιέργεια αναφορικά με το τι θα κάνει ο Μαρτίνεθ στο πρώτο επίσημο παιχνίδι του στον πάγκο του Ολυμπιακού. Πώς, δηλαδή, ο Ισπανός προπονητής θα χειριστεί τις καταστάσεις, τι οδηγίες θα δώσει, με τι τρόπο θα κινηθεί και θα λειτουργήσει κατά τη διάρκεια του ματς.
Ποιο είναι το συμπέρασμα; Ο Μαρτίνεθ αυτή την ώρα και με δεδομένο ότι ακόμη ο Ολυμπιακός δεν είναι έτοιμος, θέλει να πηγαίνει στα σίγουρα. Με απλά λόγια, κρατά τα μετόπισθεν ανέγγιχτα και προχωρά. Καθόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός πως μια εξάδα παικτών που δεν άλλαξε καθόλου, είναι η ραχοκοκαλιά της ομάδας. Να τους δούμε;
Ο Πασχαλάκης, ο «άσος» με την θετική παρουσία ή αν προτιμά κάποιος, ο τερματοφύλακας που εμπνέει σιγουριά στους Ερυθρόλευκους. Εκανε εξαιρετικές αποκρούσεις και ποντάρει στην πείρα και τα δεδομένα αντανακλαστικά του. Ο Ροντινέι δεξιά, ήταν ο άνθρωπος που δημιούργησε το γκολ της νίκης και ταυτόχρονα ο παίκτης που αποτελούσε τον «εξτρά χαφ», γιατί πολύ απλά ανεβαίνει συχνά και επιτίθεται. Όχι με τον πολύ γρήγορο τρόπο που το έκανε ο Ομάρ, ασφαλώς όμως με ποιότητα μεγάλη. Στην απέναντι πλευρά ο Κίνι, μια μεταγραφή που δεν έκανε πολύ θόρυβο.
Ο Ισπανός δεν μοιάζει με παίκτη που θα καπαρώσει τη θέση και θα παίξει τα περισσότερο ματς, κυρίως επειδή δεν έχει αυτή την τάση να επιτίθεται διαρκώς και να μετατρέπεται σε εξτρέμ, κάτι που ενίοτε κρίνεται απαραίτητο. Δίνει, όμως, ασφάλεια στην άμυνα, είναι χρήσιμος πολύ, δεν κάνει πολλά λάθη, παίζει και με τα δύο πόδια. Ο Φρέιρε, ο ήρεμος καπετάνιος της οπισθοφυλακής, γι’ αυτό τον λόγο ήρθε στον Πειραιά. Με στόχο να πάρει πολύ σύντομα τη φανέλα του βασικού. Συνέβη. Δεν είναι έκπληξη. Ηρεμος και ψύχραιμος στον τρόπο που κατευθύνει τους συμπαίκτες του, κοντά του ο Ρέτσος έμοιαζε με άλλο παίκτη.
‘Η για να ειπωθεί καλύτερα, θύμισε τον αμυντικό που έκανε το ’17 μια ηχηρή μεταγραφή στη Μπουντεσλίγκα και τη Μπάγερ Λεβερκούζεν. Απλά ανίκητος, δεν περνούσε τίποτα και ήταν απόλυτα συγκεντρωμένος. Ο έκτος που δεν αντικαταστάθηκε; Ο Ιμπόρα. Γιατί ο Μαρτίνεθ, θέλει από τον υψηλόσωμο μέσο με τις πλούσιες εικόνες στη διαδρομή του στο χορτάρι, να καθοδηγεί τους συμπαίκτες του και πάνω από όλα να δίνει τον τόνο στη μεσαία γραμμή, είτε «παγώνοντας» τον ρυθμό είτε βγάζοντας την ομάδα μπροστά.
Αν κάποιος θέλει να …φύγει από τον Ολυμπιακό, διαπιστώνει κάτι αρκετά αισιόδοξο: σε αυτή τη χρονική συγκυρία, όλες οι ελληνικές ομάδες πήραν θετικό βαθμό. Όχι μόνο έμειναν αήττητες, αλλά δεν δέχθηκαν και γκολ. Ξανάγινε; Αμφίβολο είναι. 1-0 ο ΠΑΟ τη Μαρσέιγ, 1-0 ο Ολυμπιακός τη Γκενκ, στο 0-0 ο ΠΑΟΚ στο Σπλιτ με τη Χάιντουκ και 1-0 ο Αρης τη Ντιναμό Κιέβου. Πάει να πει αυτό και παραφράζοντας τη γνωστή ρήση, «τα ματς των προκριματικών δεν τα παίζεις, απλά κοιτάς να προκριθείς»! Και να μαζέψεις όσους βαθμούς μπορείς παραπάνω. Χρόνια μετά από τότε που «απλώθηκε πολύ το καλαντάρι», οι ομάδες φανερά έχουν προσαρμοστεί στις απαιτήσεις. Ας περιμένουμε, όμως, και τις ρεβάνς για πιο ασφαλή συμπεράσματα.