Η πρώτη δίκη για την υπόθεση της Κιβωτού του Κόσμου έχει προσδιοριστεί για σήμερα με τον πατέρα Αντώνιο και επτά πρώην συνεργάτες του να αντιμετωπίζουν αδικήματα σε βαθμό πλημμελήματος, τα οποία συνδέονται με τιμωρία και κακοποιητικές συμπεριφορές σε πρώην και νυν φιλοξενούμενους στη δομή.
Οι οκτώ κατηγορούμενοι, κατά περίπτωση κατηγορούνται για τα αδικήματα της βαριάς σωματικής βλάβης ανήλικου, της επικίνδυνης σωματικής βλάβης ανήλικου, της απλής σωματικής βλάβης ανήλικου, της απειλής σε βάρος ανηλίκου, της συνέργειας σε απλή σωματική βλάβη, της έκθεσης, της βαριάς σωματικής βλάβης ανηλίκων που δεν μπορούσαν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, της ηθικής αυτουργίας κατά συρροή σε επικίνδυνη σωματική βλάβη ανηλίκου, της ηθικής αυτουργίας κατά συρροή σε απλή σωματική βλάβη ανήλικου και της ηθικής αυτουργίας κατά συρροή σε απειλή σε βάρος ανηλίκου.
Ως ηθικός αυτουργός των αξιόποινων πράξεων κατά την κατηγορία φέρεται ο πατέρας Αντώνιος, ο οποίος από την πρώτη στιγμή έχει αρνηθεί οποιαδήποτε μορφή συμμετοχικής δράσης στις πράξεις που τον φέρνουν αντιμέτωπο με τη δικαιοσύνη.
Σοκάρουν οι περιγραφές
Ωστόσο, οι περιγραφές στο κατηγορητήριο σοκάρουν καθώς αναφέρονται δεκάδες περιστατικά σε βάρος φιλοξενούμενων σε δομές στην Αθήνα, το Βόλο, τη Χίο και την Καλαμάτα.
Ο πατέρας Αντώνιος φέρεται να προκάλεσε ψυχικές και σωματικές βλάβες σε φιλοξενούμενους της «Κιβωτού» και σε πολλές περιπτώσεις του αποδίδεται ο ρόλος του ηθικού αυτουργού. Είναι χαρακτηριστικό πως κατηγορείται ακόμη και ότι μετά από δική του απόφαση
δύο εργαζόμενοι στη δομή του Βόλου ξυλοκόπησαν με γροθιές, κλωτσιές, σανίδες και σιδερένιο αντικείμενο, τρεις φιλοξενούμενους της δομής.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο ο πατέρας Αντώνιος, μεταξύ άλλων, «προξένησε σωματική κάκωση και βλάβη της υγείας σε ανήλικους ευρισκόμενους υπό την προστασία του και σε πρόσωπο που δεν μπορούσε να υπερασπιστεί τον εαυτό του και με το οποίο είχε σχέση εργασίας, η οποία είχε ως επακόλουθο την βαριά σωματική τους βλάβη με τη μεθοδευμένη πρόκληση σε αυτούς σωματικής εξάντλησης επικίνδυνες για την υγεία τους και Ψυχικού πόνου ικανού να επιφέρει σ’ αυτούς σοβαρή ψυχική βλάβη μέσω της παρατεταμένης απομόνωσης».
Σε άλλο σημείο του κατηγορητηρίου ο ιδρυτής της «Κιβωτού» φέρεται το καλοκαίρι του 2019 μαζί με δυο συνεργάτες του στη δομή του Βόλου να προκάλεσαν σε ένα 15χρονο αγόρι «σωματική εξάντληση επικίνδυνη για την υγεία του και ψυχικό πόνο ικανό να επιφέρει σ’ αυτόν σοβαρή ψυχική βλάβη» καθώς του επέβαλαν για λόγους σωφρονισμού να εργάζεται καθημερινά σε βαριές χειρωνακτικές εργασίες όπως το καθάρισμα, το άρμεγμα των ζώων αλλά και τη μεταφορά ακαθαρσιών με βαριά τσουβάλια.
Στο κατηγορητήριο περιγράφεται για άλλη περίπτωση η παρατεταμένη απομόνωση του παιδιού, για περίπου δύο μήνες για λόγους σωφρονισμού, σε σπιτάκι της δομής στο οποίο παρέμενε κλειδωμένο και μόνο. «Του πήγαιναν μόνο φαγητό, ενώ τον ανάγκαζαν να πίνει νερό από την τουαλέτα του σπιτιού αυτού, νερό που δεν ήταν πόσιμο αλλά και να πλένεται με το νερό αυτό, το οποίο ήταν κρύο» αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Σε άλλη περίπτωση, το 2021, φιλοξενούμενος στη δομή εμφανίζεται να υποχρεώθηκε σε πολύωρη εργασία ενώ είχε σπάσει το πόδι του.
Από τον Ιανουάριο έως τον Μάρτιο του 2022 ο πατέρας Αντώνιος φέρεται να οδήγησε δύο φιλοξενούμενους σε απομόνωση από έναν έως τρείς μήνες σε ένα κρύο και άδειο δωμάτιο το οποίο είχε μόνο ένα στρώμα στο πάτωμα και μια κουβέρτα και «χωρίς πρόσβαση σε τουαλέτα, αφού η πόρτα του δωματίου της τουαλέτας ήταν επίσης κλειδωμένη».
Σύμφωνα με την κατηγορία, ο μόνος λόγος που επιτρεπόταν στους φιλοξενούμενους να βγουν από το δωμάτιο ήταν για να κάνουν αγροτικές δουλειές.
Στο κατηγορητήριο καταγράφεται καταγγελία ότι φιλοξενούμενος στη Χίο εργαζόταν για περισσότερο από ένα χρόνο χωρίς αντάλλαγμα στο μαγειρείο της δομής, για δύο μήνες του επέβαλλαν να σπάει πέτρες σε ένα βουνό από τις 7 το πρωί έως τις 2 το μεσημέρι, ενώ κατά τη διάρκεια της υπόλοιπης ημέρας παρέμενε σε απομόνωση.
Για όλα αυτά καλούνται να λογοδοτήσουν οι κατηγορούμενοι και να πείσουν τους δικαστές που θα τους κρίνουν ότι είναι αθώοι όπως υποστηρίζουν. Πάντως η δίκη που είναι πρωτοείσακτη δεν αποκλείεται να αναβληθεί ή να διακοπεί λόγω κωλύμματος στο πρόσωπο συνηγόρων.