Τη Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου θα γίνει ο αγιασμός στα σχολεία, ωστόσο στη Δραπετσώνα οι μαθητές θα παραμείνουν κλεισμένοι μέσα στις τάξεις τους λόγω της αποπνικτικής ατμόσφαιρας που συνεχίζει να υπάρχει στην περιοχή λόγω των «καζανιών του θανάτου», όπως ονομάζουν οι κάτοικοι τις εγκαταστάσεις της Oil One.
Στις 14 Σεπτεμβρίου οργανώνεται νέα μεγάλη κινητοποίηση στην περιοχή με τη συμμετοχή κατοίκων, φορέων και εργατικών σωματείων.
Συγκέντρωση θα γίνει στις 19:30 το απόγευμα στο πρώην δημαρχείο Δραπετσώνας, ενώ θα ακολουθήσει πορεία στην Oil One.
Οι πολίτες της Δραπετσώνας ζητούν να απομακρυνθούν τα «καζάνια του θανάτου»
Στην κινητοποίηση καλούν, ανάμεσα σε άλλους, οι: Ένωση Γονέων Κερατσινίου – Δραπετσώνας, Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Κερατσινίου – Περάματος «Νίκος Πλουμπίδης», Συνδικάτο Μετάλλου Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Πειραιά, Πανελλήνια Ένωση Κατωτ. Πληρωμ/των Μηχανής «Ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΜΕΝ, ΠΕΜΑΓΕΝ, σωματεία συνταξιούχων της περιοχής, «Τερψηχώρος» – Πολιτιστικός Σύλλογος Δραπετσώνας, Εξωραϊστικός Σύλλογος Χαραυγής, Γυναικείος Σύλλογος «Η στοργή του παιδιού», Σωματείο Καθαριστών / Καθαριστριών Πειραιά κ.ά.
«Δεν πάει άλλο»
Ο δήμαρχος Κερατσινίου – Δραπετσώνας Χρήστος Βρεττάκος τον Ιούλιο είχε απευθυνθεί για μια ακόμα φορά στους βουλευτές της Β’ Πειραιώς για να τους εξηγήσει πως η κατάσταση με την δυσοσμία στην περιοχή δεν πάει άλλο.
«Στις δικές μας γειτονιές οι μύτες των κατοίκων εδώ και χρόνια έχουν εκπαιδευτεί σε διάφορες οσμές. Όμως τα τελευταία 8 χρόνια αντιμετωπίζουμε κάτι καινούργιο. Είναι μια νέα οσμή. Συνηθίσαμε τις οσμές της Ψυττάλειας, των απορριμμάτων από τον σταθμό μεταφόρτωσης.
Στη πόλη από τις 21 Ιανουαρίου 2015 η αδειοδότηση και εγκατάσταση μιας μονάδας επεξεργασίας πετρελαιοειδών, έφερε μια καινούργια νέα κατάσταση μέσα στα σπίτια των ανθρώπων. Να πως εδώ πως η εταιρία κάνει μια πολύτιμη δουλειά. Αντί τα υπολείμματα της λειτουργίας των πετρελαιοειδών των πλοίων να καταλήγουν στη θάλασσα, ευτυχώς υπάρχει κάποιος που τα επεξεργάζεται παίρνει ό,τι πολύτιμο υπάρχει και τα επικίνδυνα τα αδρανοποιεί. Μακριά από εμάς πως η μονάδα αυτή είναι αχρείαστη», είχε πει ο δήμαρχος.
Ο ίδιος είχε προσθέσει ότι: «Είναι υποχρεωμένα όλα τα λιμάνια να επιλέγουν τέτοιες λύσεις πια. Ποια όμως είναι η παθογένεια; Δεν μπορείς να βάζεις τέτοιες μονάδες μέσα στις αυλές των σπιτιών και σε απόσταση 150 μέτρων από τις αυλές σχολείων. Και όμως έγινε. Αδειοδοτήθηκε το 2015 και από την 1 Ιανουαρίου του 2016 τέτοιας κατηγορίας βιομηχανίες απαγορεύεται στον αστικό ιστό».
Οι πολίτες ζητούν να απομακρυνθούν οι εγκαταστάσεις της Oil One
Ανυπόφορη η ζωή των κατοίκων
Ο κ. Βρεττάκος είχε πει ακόμη ότι: «Δεν είναι μόνο το καθημερινό φαινόμενο με τις οσμές. Υπάρχουν μέρες που οι οσμές είναι ανυπόφορες, ειδικά με άπνοια και υψηλών θερμοκρασιών.
Σε περιόδους εξάρσεων οι οσμές κυριολεκτικά δεν αντέχονται. Ανάλογα με τον αέρα οι οσμές πάνε μέχρι την Χαραυγή και τον Πειραιά. Στη τελευταία επικοινωνία που είχα με τις αρμόδιες υπηρεσίες της Περιφέρειας θα διαπιστώσετε πως σύμφωνα με εκείνους όλα λειτουργούν τέλεια.
Μα πως το λένε αυτό όταν ήρθαν να ελέγξουν χωρίς όργανα και επιστημονική μέθοδο ειδικά. Από την δική του πλευρά το Υπουργείο Περιβάλλοντος ως υπεύθυνο, εδώ και 8 χρόνια μας λέει ότι όντως μυρίζει, αλλά δεν ξέρουμε τι είναι αυτό που μυρίζει ούτε ποια είναι η πηγή των οσμών.
Ο Δημόκριτος, το Αστεροσκοπείο και το Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο με σαφή και ξεκάθαρο τρόπο μας λένε ότι αυτό που κυκλοφορεί στην ατμόσφαιρα είναι βενζόλιο το οποίο είναι σε διπλάσια ετήσια ποσότητα από ότι είναι ο επιτρεπτός μέσος όρος. Βρίσκουμε πτητικά αέρια που είναι αποτέλεσμα επεξεργασίας πετρελαιοειδών και ταυτόχρονα βρίσκουμε και την πηγή. Έχουμε μια βιομηχανική μονάδα την Oil One που δημιουργεί το πρόβλημα. Και αυτό το ξέρουμε από το 2019.
Εμείς αποδεικνύουμε το πρόβλημα. Το θέμα είναι τι θα κάνουν οι εκπρόσωποι μας στη Βουλή. Φτάσαμε σε σημείο να κλείσουμε σχολείο διότι τα παιδιά δεν μπορούσαν να αντέξουν τις οσμές.
Δεν θα αναφέρω ούτε τις χιλιάδες υπογραφές από κατοίκους που έχουν μαζευτεί. Οφείλουν όλοι να πάρουν μια ξεκάθαρη θέση. Δεν ξέρω τι άλλο μπορούμε να κάνουμε».
