Μήνυμα ενότητας και αλληλεγγύης έστειλε ο υποψήφιος για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Στέφανος Κασσελάκης, με ένα βίντεο περίπου δύο λεπτών, από τη συμβολική επίσκεψή του στη Μακρόνησο, στην οποία τον συνόδευσε ο βουλευτής Επικρατείας του κόμματος, πρώην αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Ευάγγελος Αποστολάκης.
«Εδώ, στη Μακρόνησο, απέναντι από την Αττική, κόπηκε η Ελλάδα στα δύο. Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με τις πληγές μας. Γιατί μόνο τότε μπορούμε να τις επουλώσουμε», αναφέρει ο κ. Κασσελάκης, σημειώνοντας πως «σ’ αυτή την άνυδρη γη μεταφέρθηκαν χιλιάδες άνθρωποι που επέμεναν να είναι Αριστεροί. Για να ‘διορθωθούν’ με ξύλο και βασανιστήρια. Για να γίνουν καλοί πολίτες για το κράτος της Δεξιάς. Όμως δεν πρόδωσαν τις ιδέες τους».
«Σύγχρονη Αριστερά είναι ο άνθρωπος στο επίκεντρο»
«Ανάμεσά τους: Γιάννης Ρίτσος, Μίκης Θεοδωράκης, Τάσος Λειβαδίτης, Νίκος Κούνδουρος, Μάνος Κατράκης, Μενέλαος Λουντέμης, Νίκος Καρούζος, Τίτος Πατρίκιος. Και τόσοι ακόμη… Λέτε να συμφωνούσαν όλοι;», σημειώνει χαρακτηριστικά ο υποψήφιος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
«Λέτε να μην είχαν διαφωνίες, διαφορετικές προσεγγίσεις; Όμως στάθηκαν ο ένας δίπλα στον άλλον. Κουβάλησαν κυριολεκτικά ο ένας τον άλλον. Οραματίστηκαν έναν κόσμο στον οποίο όλοι θα έχουν μερίδιο στο φως. Αυτό πρέπει να κάνουμε κι εμείς σήμερα», τονίζει για τις εσωκομματικές διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ.
Και προσθέτει ότι «οι εκλογές είναι μία ανταγωνιστική διαδικασία. Αυτό μας κάνει πολλές φορές να ξεχνάμε ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε και τι θέλουμε να πετύχουμε. Συλλογικά ως κόμμα και όχι ατομικά ως υποψήφιοι. Γιατί το συλλογικό είναι πιο μεγάλο από τον καθένα μόνο του».
«Γι’ αυτό θα είμαστε όλοι μαζί», δηλώνει ο Στέφανος Κασσελάκης, σημειώνοντας: «Με μία λέξη: Αλληλεγγύη. Αλληλεγγύη μεταξύ μας. Για να φτιάξουμε στη συνέχεια ένα κράτος αλληλεγγύης για όλους τους πολίτες».
Το μήνυμα Κασσελάκη
Είμαι εδώ για να μιλήσω στους ανθρώπους της γενιάς μου και τους νεότερους από μένα.
Επειδή στα σχολικά βιβλία η ελληνική Ιστορία τελειώνει το 1940.
Εδώ λοιπόν, στη Μακρόνησο, απέναντι από την Αττική, κόπηκε η Ελλάδα στα δύο.
Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με τις πληγές μας. Γιατί μόνο τότε μπορούμε να τις επουλώσουμε.
Σ’ αυτή την άνυδρη γη μεταφέρθηκαν χιλιάδες άνθρωποι που επέμεναν να είναι Αριστεροί. Για να «διορθωθούν» με ξύλο και βασανιστήρια. Για να γίνουν καλοί πολίτες για το μετεμφυλιακό κράτος της Δεξιάς. Όμως δεν πρόδωσαν τις ιδέες τους.
Ανάμεσά τους:
Γιάννης Ρίτσος
Μίκης Θεοδωράκης
Τάσος Λειβαδίτης
Νίκος Κούνδουρος
Μάνος Κατράκης
Μενέλαος Λουντέμης
Νίκος Καρούζος
Τίτος Πατρίκιος
Και τόσοι ακόμη…
Λέτε να συμφωνούσαν σε όλα;
Λέτε να μην είχαν διαφωνίες, διαφορετικές προσεγγίσεις;
Όμως στάθηκαν ο ένας δίπλα στον άλλον.
Κουβάλησαν κυριολεκτικά ο ένας τον άλλον.
Οραματίστηκαν έναν κόσμο στον οποίο όλοι θα έχουν μερίδιο στο φως.
Αυτό πρέπει να κάνουμε κι εμείς σήμερα.
Οι εκλογές είναι μία ανταγωνιστική διαδικασία. Αυτό μας κάνει πολλές φορές να ξεχνάμε ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε και τι θέλουμε να πετύχουμε. Συλλογικά ως κόμμα και όχι ατομικά ως υποψήφιοι.
Γιατί το συλλογικό είναι πιο μεγάλο από τον καθένα μόνο του.
Γι’ αυτό θα είμαστε όλοι μαζί.
Με μία λέξη: Αλληλεγγύη.
Αλληλεγγύη μεταξύ μας.
Για να φτιάξουμε στη συνέχεια ένα κράτος αλληλεγγύης για όλους τους πολίτες.
Μια κοινωνία με δίκαιους κανόνες. Χωρίς προνόμια για τους λίγους.
Με παιδεία, υγεία, πρόνοια, έγνοια για το περιβάλλον.
Με ευκαιρίες για όλους να πετύχουν το όνειρό τους, ανεξάρτητα από το πού γεννήθηκαν και με πόσα λεφτά στην τσέπη.
Για ένα κράτος που δεν πνίγει τους πολίτες του, δεν καίει τους πολίτες του, δεν αντιμετωπίζει τους πολίτες του ως
αναλώσιμους.
Σύγχρονη Αριστερά είναι ο άνθρωπος στο επίκεντρο.
Είναι η ζωντανή ιστορία που ανήκει σε όλους τους Έλληνες.
Είναι η Ελλάδα μπροστά, μακριά από μίση που τη χώρισαν στα δύο.
Για όλα αυτά θέλω να παλέψουμε.
Να ξεκινήσουμε από την αρχή.
Όπως έγραψε εδώ, σε αυτά τα χώματα, ο Ρίτσος:
«Σαν ν’ ανοίγουμε μια πόρτα το πρωί
και να λέμε καλημέρα στον ήλιο και στον κόσμο».