Αναζήτηση
Στις 6 Σεπτεμβρίου, ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς παρουσίασε στη συντηρητική αντιπολίτευση την πρόταση για ένα μεγάλο Γερμανικό Εθνικό Σύμφωνο για την αντιμετώπιση των κρίσεων που ταλαιπωρούν τη γερμανική οικονομία σε διάφορα μέτωπα: πληθωρισμός, στασιμότητα και ενεργειακή έκτακτη ανάγκη.
«Η πρότασή μου απευθύνεται ρητά σε εσάς, ως επικεφαλής ενός κόμματος που έχει ευθύνη σε πολλά Bundesländer», κάλεσε ο Scholz τον πρόεδρο του CDU, Friedrich Merz, με στόχο τη συμμετοχή των περιφερειακών και δημοτικών κυβερνήσεων. Το CDU άπλωσε το χέρι του, αλλά, σε αντάλλαγμα, απάντησε χθες στην ολομέλεια της Bundestag με την αντιπρόταση ενός μεγάλου Συμφώνου Εθνικής Μεταναστευτικής Πολιτικής, με βάση την «ανάγκη άμεσης αντιμετώπισης της παράνομης μετανάστευσης και τροποποίησης του συστήματος ασύλου».
Η συνάφεια της πρότασης βασίζεται στα αριθμητικά στοιχεία. Το 2022, 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι αναζήτησαν προστασία στη Γερμανία, αριθμός μεγαλύτερος από αυτόν που καταγράφηκε κατά τη διάρκεια της «προσφυγικής κρίσης» του 2015 και του 2016.
Μεταξύ Ιανουαρίου και Αυγούστου 2023, έχουν υποβληθεί περισσότερες από 200.000 νέες αιτήσεις ασύλου, 77% περισσότερες από ό,τι στην ίδια περίοδο του προηγούμενου έτους.
Το 70% των αιτούντων είναι άνδρες.
Σύμφωνα με την ομοσπονδιακή αστυνομία, 400.000 ακόμη άτομα θα υποβάλουν αίτηση για άσυλο πριν από το τέλος του έτους. Σε αυτό προστίθενται τα 1,1 εκατομμύρια Ουκρανοί που καλωσορίζονται αυτή τη στιγμή στη Γερμανία.
Όλα αυτά οδήγησαν σε μια αναπόφευκτη διοικητική κατάρρευση. Αλλά η Γερμανία που πραγματοποιεί αυτή τη μεγάλη επιχείρηση υποδοχής δεν είναι αυτή του 2015. Τώρα ένα λαϊκιστικό, αντιευρωπαϊκό και κόντρα στους ξένους κόμμα, η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), έχει βγει από τις κάλπες με πάνω από το 20% των ψήφων, μόνο πίσω από το CDU και με απόλυτες πλειοψηφίες έως και 39% στο ανατολικό μισό της χώρας. Ο πληθυσμός αντιλαμβάνεται μια κατάσταση παρασυρόμενη, την απώλεια του ελέγχου από τις αρχές. Η μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης απορρίπτεται από το 74% των Γερμανών, σύμφωνα με έρευνα Civey για το Fous, και το 83% λέει ότι είναι θύματα της αύξησης των τιμών των κατοικιών για αυτόν τον λόγο.
Ακόμη και ο πάντα μετριοπαθής Γερμανός πρόεδρος, ο σοσιαλδημοκράτης Frank-Walter Steinmeier, δήλωσε αυτή την εβδομάδα, την παραμονή της επίσκεψής του στην Ιταλία, ότι «Το παίρνω πολύ σοβαρά υπόψη όταν ακούω δυνατές κραυγές για βοήθεια από την Ιταλία, αλλά και από τους Γερμανούς» και έχει διαγνώσει ότι η Γερμανία, όπως και η Ιταλία, βρίσκεται «στα όρια της μεταναστευτικής χρεοκοπίας».
Αυτό που προτείνει το CDU είναι μια συναίνεση μεταξύ των μεγάλων κομμάτων για μια σειρά μέτρων, όπως η επέκταση του καταλόγου των χωρών που θεωρούνται ασφαλείς και από τις οποίες δεν γίνονται δεκτοί πρόσφυγες, συμπεριλαμβανομένης της Γεωργίας, της Μολδαβίας, της Ινδίας, της Τυνησίας, του Μαρόκου και της Αλγερίας: καθιέρωση ελέγχων στα σύνορα με την Πολωνία, την Τσεχία και την Ελβετία, αποτελεσματικές συμφωνίες με τις σχετικές χώρες εισροής και αύξηση των εθελούσιων επιστροφών και απελάσεων με κίνητρα, επιπλέον της υπεράσπισης σε ευρωπαϊκό επίπεδο της ενίσχυσης της ασφάλειας στα εξωτερικά σύνορα της Ένωσης.
Η πρόταση δεν προβλέπει ανώτατο όριο για την υποδοχή των προσφύγων που πολλά εξέχοντα μέλη του κόμματος, όπως ο περιφερειακός πρόεδρος της Βαυαρίας, Markus Söder, έθεσαν στην προεκλογική του εκστρατεία σε 200.000 ετησίως, σίγουρα επειδή παραβιάζει το ισχύον δικαίωμα ασύλου.
Εκτός από την κοινοβουλευτική πρόταση, μέλη του CDU, όπως ο περιφερειακός πρόεδρος της Σαξονίας, Michael Kretschmer, αμφισβητούν επίσης τα κοινωνικά οφέλη που προσφέρει η Γερμανία στους αιτούντες άσυλο, τα οποία είναι πολύ ανώτερα από εκείνα άλλων ευρωπαϊκών χωρών και τα οποία, κατά τη γνώμη τους, έχουν αρνητικό αποτέλεσμα.
Είναι προφανές ότι αυτό δεν είναι το CDU της Μέρκελ, όχι μόνο λόγω περιεχομένου, αλλά και λόγω του τόνου που χρησιμοποιήθηκε στη συζήτηση. Ο υπεύθυνος για την υπεράσπιση της πρότασης, Alexander Dobrindt, επιτέθηκε δυνατά στους Πράσινους, έναν μειοψηφικό εταίρο της κυβέρνησης που εμπόδισε τον χαρακτηρισμό της Γεωργίας και της Μολδαβίας ως ασφαλών χωρών στο Ομοσπονδιακό Συμβούλιο, και ζήτησε από τον Υπουργό Εσωτερικών, το Κοινωνικό Συμβούλιο. Η Δημοκρατική Nancy Faeser, η οποία αρνήθηκε να εισαγάγει σταθερούς συνοριακούς ελέγχους στα σύνορα με την Πολωνία και την Τσεχική Δημοκρατία, ενδέχεται να «εγκαταλείψει επιτέλους την πράσινη μπάντα».
Επιπλέον, η κυβέρνηση Scholz μπλοκάρει μια συμφωνία για μια νέα ευρωπαϊκή πολιτική ασύλου, η οποία από τη σκοπιά του CDU είναι μεγάλο λάθος. «Ο Υπουργός Εσωτερικών δεν είναι κινητήριος δύναμη στα προσφυγικά, αλλά μάλλον ο δούρειος ίππος. «θα επιδεινώσει τη μεταναστευτική κρίση». «Σας προσφέρουμε να λύσετε αυτό το πρόβλημα μαζί μας, γιατί διαφορετικά μπορεί να γίνει κοινωνική κρίση», προειδοποίησε ο Χριστιανοδημοκράτης.
Όμως, η Faeser, εμφανώς εκνευρισμένη, απέρριψε όλες τις κατηγορίες: υπενθύμισε ότι έχει κλείσει την πόρτα στους πρόσφυγες από την Ιταλία μέσω του ευρωπαϊκού μηχανισμού αλληλεγγύης. Έβαλε προς το παρόν σε αναμονή το σχέδιο οικογενειακής επανένωσης και χαρακτήρισε την πρόταση «λαϊκιστική» και το CDU ως «εκστρατεία στις πλάτες των ανθρώπων που απειλούνται από τον πόλεμο και τον τρόμο».
