Στα χρόνια παρακολουθώ ποδόσφαιρο -από τη δεκαετία του 70 και μετά- αντιλαμβάνομαι τον οπαδό του Ολυμπιακού ως φίλαθλο που αγαπά την ομάδα του διότι αγαπά το θέαμα, την καλή μπάλα. Όποιος αγαπά την καλή μπάλα αγαπά και αυτούς που την προσφέρουν. Από τον Δεληκάρη ξεκινώντας, περνώντας στον Καραπιάλη και από κει στο Τζιοβάνι για να φτάσουμε σήμερα στον Κώστα Φορτούνη. Σε όλες τις εποχές Ολυμπιακός κατακτούσε τίτλους αλλά έπαιζε και ωραίο ποδόσφαιρο. Αυτά τα δύο δεν ξεχωρίζουν μεταξύ τους.

Υπήρξαν και μικρές περίοδοι όπου Ολυμπιακός πήρε πρωταθλήματα χωρίς να παίξει σπουδαίο ποδόσφαιρο. Μου έρχονται στο μυαλό το πρωτάθλημα του 1987, το τελευταίο πριν από τα πέτρινα χρόνια και το τελευταίο πρωτάθλημα που πήρε Ολυμπιακός με τον Μάρτινς στον πάγκο του. Σχεδόν σε όλες τις άλλες περιπτώσεις ο Ολυμπιακός έπαιρνε το πρωτάθλημα κάνοντας ταυτόχρονα τους οπαδούς του να σηκώνονται είτε από τα τσιμέντα είτε από τα καθίσματα για να χειροκροτήσουν την ομάδα τους.

Η χρονιά φέτος ξεκίνησε με τον Ολυμπιακό να αγκομαχάει απέναντι στην Γκενκ και τον Πανσερραϊκό αλλά να συνεχίζεται τελείως διαφορετικά. Όχι μόνο με νίκες αλλά και με μπάλα της προκοπής με ποδόσφαιρο από εκείνο που κάνει τον κόσμο να χειροκροτεί και να επιδοκιμάζει. Τον κάνει να φεύγει ικανοποιημένος από το γήπεδο και να ψάχνει να δει πότε είναι το επόμενο παιχνίδι για να παρακολουθήσει και πάλι την αγαπημένη ομάδα του.

Δεν είμαι σε θέση να σας πω τι ακριβώς συμβαίνει φέτος, αν είναι δηλαδή ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ που έκανε την ομάδα του τόσο θεαματική ή αν απλά πρόκειται για τους παίκτες που διαθέτει ο Ολυμπιακός μεσοεπιθετικά με αποτέλεσμα να παίζει ωραίο ποδόσφαιρο. Προφανώς στον ένα ή στον άλλο βαθμό συμβαίνουν και τα δύο. Παλιότερα ο Κάτανετς έλεγε πως στην ομάδα του Πειραιά όλοι έχουν πάθει ψύχωση με τους τίτλους. Μπορεί να είναι έτσι όπως τα έλεγε ο τότε προπονητής του Ολυμπιακού. Είναι σίγουρο ότι οι οπαδοί του Ολυμπιακού έχουν ψύχωση με το ωραίο και θεαματικό ποδόσφαιρο. Ξέρουν να το εκτιμούν, να το διακρίνουν και να το χειροκροτούν. Ακόμα και όταν η ομάδα τους δεν παίρνει τον τίτλο, όπως συν βη στην εποχή του Λάγιος Ντέταρι και στη συνέχεια των τριών Σοβιετικών.

Βρισκόμαστε πολύ νωρίς στο πρωτάθλημα και παρά το γεγονός ότι οι ερυθρόλευκοι είναι στην κορυφή, προγνωστικά για το ποιος θα κόψει πρώτος το νήμα είναι άσκοπο να γίνουν. Σημασία έχει ότι ο Ολυμπιακός έχει βάλει το νερό στο αυλάκι. Παίζει επιθετικό και θεαματικό ποδόσφαιρο, έχει παίκτες που μπορούν να ενθουσιάσουν τον κόσμο με τις εμπνεύσεις τους και δείχνει ικανός να επιστρέψει στην κορυφή. Εχει πριμαντόνες όπως Φορτούνης, ο Ποντένσε και ο Ρόντινεϊ. Έχει εργάτες όπως Έσσε και ο Μαντί Καμαρά. Πρόκειται για ένα ποδοσφαιρικό μείγμα που στην πλήρη εξέλιξη του μπορεί να δώσει υπέροχο θέαμα συνδυάζοντας το με την αποτελεσματικότητα. Μετά από δύο χρόνια ποδοσφαιρικής ξηρασίας οι φίλοι των ερυθρολεύκων βλέπουν ξανά την ομάδα τους και την ευχαριστιούνται. Δεν το λες και λίγο πράγμα για αρχή της νέας σεζόν….

Τελευταία Νέα