Η συνάντηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Στέφανου Κασσελάκη, με τον πρώην υπουργό Παιδείας της κυβέρνησης Τσίπρα, Νίκο Φίλη, διεξήχθη σε απολύτως πολιτισμένο κλίμα, χωρίς, ωστόσο, να έχει γίνει σαφές το τι ειπώθηκε, αλλά και πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ την επόμενη ημέρα.

Γιατί ήταν τόσο σημαντική αυτή η συνάντηση; Ο Νίκος Φίλης, αν και δεν εκλέχθηκε στις τελευταίες εκλογές βουλευτής της Α’ Αθήνας παραμένει ιστορικό στέλεχος και «βαρύ» όνομα εντός του «παλιού» ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, δηλαδή του κομματιού που προέρχεται από την Αριστερά.

Ο κ. Φίλης υπήρξε πρόσφατα δριμύς απέναντι στον Στέφανο Κασσελάκη, αποκαλώντας τον «Μπέπε Γκρίλο» και «Τραμπ» και διερωτώμενος ποια είναι η πολιτική του ταυτότητα. Άποψη που δεν εκφράζει μόνο τον ίδιο, αλλά ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι της κομματικής και της εκλογικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, όπως και μερικά από τα στελέχη του κόμματος, με τον Γιώργο Σταθάκη, να χαρακτηρίζει επίσης «Μπέπε Γκρίλο» τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο.

Καπάκι σε καζάνι που βράζει

Για την ώρα υπάρχει μία… κατάπαυση πυρός εντός του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, τουλάχιστον σε σχέση με το προηγούμενο διάστημα. Λίγο πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές, όλη η προσοχή του κόμματος έχει «πέσει» πάνω στο κομμάτι της αυτοδιοίκησης με την περιφέρεια Θεσσαλίας, αλλά και την Αττική και άλλες περιφέρειες και δήμους να βρίσκουν τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να κατεβάζει ή να στηρίζει συνδυασμούς με πολύ καλές πιθανότητες όχι μόνο να καταγράψουν υψηλά ποσοστά, αλλά ακόμη και να κερδίσουν.

«Εχθρός μας είναι οι πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη», τ0νίζει η Κουμουνδούρου και πράγματι το τελευταίο διάστημα σημαντικά στελέχη, όπως και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ασκούν σκληρή κριτική στην κυβέρνηση, παρά αναλώνονται στο εσωκομματικό γίγνεσθαι.

Χωρίς, βέβαια, να σημαίνει πως η κατάπαυση του πυρός είναι γενικευμένη και αποδεκτή από το σύνολο του κόμματος και κυρίως της κομματικής βάσης. Το «εμφυλιοπολεμικό» κλίμα της προηγούμενης εβδομάδας, με ανοίκειες επιθέσεις ένθεν κακείθεν (μα κυρίως ένθεν, λένε γνωρίζοντες, εννοώντας τους υποστηρικτές Κασσελάκη με «αρχηγό» τον Παύλο Πολάκη και τους οπαδούς του) δεν έχει μετατραπεί σε «ιστορικό συμβιβασμό».

Ούτε και θα μπορούσε, καθώς χωρίς να έχουν συνεδριάσει τα όργανα, χωρίς να έχει επικυρωθεί η διεξαγωγή του συνεδρίου τον Νοέμβριο και με τον νέο πρόεδρο να κατηγορείται για επιθετικά φάουλ και παραβιάσεις του καταστατικού, τα πνεύματα παραμένουν οξυμένα… αλλά συγκρατιούνται.

Και ούτε πρόκειται να ηρεμήσουν, αν δεν εμφανιστεί ενώπιον του κόμματος του οποίου ηγείται ο Στέφανος Κασσελάκης.

Το ενδεχόμενο της ρήξης

Ο Νίκος Φίλης, δέκτης και ο ίδιος προσωπικών, σκληρών επιθέσεων, προχώρησε σε μία δήλωση που φαίνεται να αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα.

«Ό,τι έχω πει δεν τα είπα εν θερμώ, τα είπα με πόνο και τα συμμερίζεται ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων μας. Τους καλώ να μείνουν συσπειρωμένοι στον ΣΥΡΙΖΑ και να δώσουν τη μάχη στις αυτοδιοικητικές εκλογές και τη μάχη της ανασυγκρότησης του κόμματος, διότι όταν χάνουμε στον χώρο της Αριστεράς, αυτό δεν ισοφαρίζεται από άλλους χώρους. Η πρόθεσή μας είναι να είμαστε ενωμένοι, θα προκύψει, όμως αυτή η πρόθεση ως δυνατότητα και αποτέλεσμα από τις συμπεριφορές όλων των πλευρών», είπε ο Νίκος Φίλης.

«Πιστεύουμε» τόνισε, «στα όργανα και στο Συνέδριο, που έχει αποφασιστεί επί του παρόντος να γίνει τον Νοέμβριο. Το θέμα θα το κουβεντιάσουμε μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές».

Πρέπει να σημειωθεί πως ο Στέφανος Κασσελάκης δεν προχώρησε σε καμία δήλωση μετά τη συνάντηση.

Η δε συνάντηση από μόνη της δείχνει, επικοινωνιακά τουλάχιστον, τη θέληση Κασσελάκη να μην χάσει ένα πραγματικά μεγάλο κομμάτι του κόμματος. Οι πρώτες δημοσκοπήσεις μετά την εκλογή του δείχνουν πτώση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, σταθερά αυτά του ΠΑΣΟΚ και αυξημένα εκείνα του ΚΚΕ, οπότε με ασφάλεια φαίνεται μια διαρροή ψηφοφόρων προς τα Αριστερά.

Την ίδια στιγμή, δεν κεφαλαιοποιείται η δημοσκοπική πτώση της ΝΔ από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, που ήταν ένας βασικός στόχος του Στέφανου Κασσελάκη. Μάλιστα, δεν κεφαλαιοποιείται ούτε καν μετά την απεμπόληση του όρου «Ριζοσπαστική Αριστερά» και την αντικατάστασή του από τον όρο «Σύγχρονη Πατριωτική Αριστερά».

Το Αριστερό κομμάτι του κόμματος και των ψηφοφόρων δεν είναι καθόλου ικανοποιημένοι από την παρουσία και τις εσωκομματικές κινήσεις του νέου προέδρου. Το επικοινωνιακό κομμάτι, κυρίως με τη συνοδεία από κάμερες και τα βιντεάκια στο ΤikTok και με δεδομένη την εσωκομματική απουσία, περισσότερο απωθούν παρά προσελκύουν είτε τα ήδη μέλη εξ αριστερών, είτε νέους ψηφοφόρους.

Με αυτά τα δεδομένα, η ρήξη παραμένει ένα σενάριο πάνω στο τραπέζι, ακόμη και αν εξ αριστερών υπάρχουν φωνές που καλούν σε ψυχραιμία και υπομονή.

«Αγκάθι» το Συνέδριο

Το ενδεχόμενο να μετακινηθεί το Έκτακτο Συνέδριο του Νοεμβρίου, μια απόφαση που ψηφίστηκε από την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, παραμένει «αγκάθι» στις εσωκομματικές «διαπραγματεύσεις».

Αυτήν την στιγμή και εντελώς τυπικά για να μετακινηθεί το Συνέδριο, πρέπει να παρθεί απόφαση από τα κομματικά όργανα. Δηλαδή να κατατεθεί πρόταση, η οποία και θα ψηφιστεί. Χωρίς αυτό να σημαίνει, όμως, πως η ημερομηνία δεν μπορεί να μετακινηθεί και… αντικαταστατικά.

Τη μεταφορά του Έκτακτου Συνεδρίου, ζήτησε ο Νίκος Παππάς από την πρώτη στιγμή της εκλογής Κασσελάκη. Από την πλευρά του ο νέος πρόεδρος απέφυγε να απαντήσει με σαφήνεια για το θέμα κινούμενος σε πλαίσιο αοριστίας στη συνέντευξή του στο STAR.

Όσο καθυστερεί το συνέδριο, τα πνεύματα μάλλον οξύνονται. Το γεγονός πως οι «αντιμαχόμενες» πλευρές δεν έχουν καθίσει στο ίδιο τραπέζι, μόνο μεγαλώνει το χάσμα μεταξύ τους. Κάτι που ερμηνεύεται και ως πρόθεση να εκδιωχθούν εκ μέρους της Αριστερής πλευράς του κόμματος. Μια σκέψη που ενισχύουν οι -πολλές- διαδικτυακές παραινέσεις (sic) από πλευράς των υποστηρικτών Κασσελάκη.

Ο νέος πρόεδρος έχει στα χέρια του και το μαχαίρι και το πεπόνι της υπόθεσης της ενότητας, παρόλο που μέχρι στιγμής έχει κινηθεί εκτός καταστατικής και συλλογικής κομματικής λειτουργίας. Αυτό θα είναι και το μεγάλο του στοίχημα το επόμενο διάστημα.

Πάντως, από την Αριστερή πλευρά το βάρος πέφτει στην υπόθεση της κοινωνικής γείωσης σε σωματεία, χώρους εργασίας, γειτονιές. Κάτι, δηλαδή, που ξέρουν να κάνουν πολύ καλά, όταν δεν αναλώνονται σε εσωκομματικές θύελλες. Κάτι που παραμελήθηκε και αποδεδειγμένα πια κόστισε πολύ στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, μια ζημιά της τάξης των 20 μονάδων διαφορά.