Ο Boubacar Toure και ο Odion Eboigbe, εργαζόμενοι μετανάστες στη Βενετία που ζουν κοντά στον τόπο του δυστυχήματος, έτρεξαν αμέσως προς τις φλόγες να βοηθήσουν τους τραυματίες, χωρίς τον παραμικρό δισταγμό.
Όλα ξεκίνησαν όταν ο Boubacar Touré και οι συγκάτοικοί του άκουσαν ένα ξαφνικό, βροντερό χτύπημα δίπλα στο διαμέρισμά τους. Αρχικά νόμιζαν ότι ήταν σεισμός. Τότε όμως άνοιξαν τα παράθυρα της κουζίνας τους, όπου μαγείρευαν το δείπνο, και ο ένας φώναξε: «Ένα λεωφορείο έπεσε».
«Τρέξαμε στο σημείο όπου το λεωφορείο είχε πάρει φωτιά και άκουσα μια γυναίκα να φωνάζει: «Το μωρό μου, το μωρό μου»», λέει στο BBC ο 27χρονος Boubacar ο οποίος κατάγεται από την Γκάμπια ενώ ζει και εργάζεται στην Ιταλία τα τελευταία 10 χρόνια.
«Κατάφερα να την τραβήξω μέσα από το παράθυρο και στη συνέχεια έβγαλα έξω τον γιο της, ο οποίος είχε καεί άσχημα αλλά ήταν ακόμα ζωντανός».
Τουλάχιστον 21 νεκροί
Το λεωφορείο, το οποίο μετέφερε τουρίστες πίσω σε κοντινό κάμπινγκ μετά από μια μέρα εξόρμησης στο ιστορικό κέντρο της Βενετίας, οδηγούσε κατά μήκος μιας πολυσύχναστης αερογέφυρας όταν ξαφνικά διαπέρασε τις μπάρες και έπεσε αρκετά μέτρα προς μια σιδηροδρομική γραμμή το βράδυ της Τρίτης, όπου τυλίχθηκε στις φλόγες.
Τουλάχιστον 21 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Από τους 15 τραυματίες, οι περισσότεροι παραμένουν στην εντατική. Ορισμένα από τα θύματα ήταν παιδιά, συμπεριλαμβανομένου ενός μωρού.
Μεταξύ των νεκρών είναι υπήκοοι επτά χωρών, ανέφερε το γραφείο του δημάρχου της Βενετίας, μεταξύ των οποίων η Ουκρανία, η Γερμανία, η Ρουμανία και η Πορτογαλία.
Ο Boubacar περιγράφει πώς άρπαξε τον πυροσβεστήρα από το λεωφορείο για να βοηθήσει να σβήσουν οι φλόγες – αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό.
«Οι περαστικοί μου έδιναν άλλους πυροσβεστήρες, αλλά τίποτα δεν βοηθούσε, έπρεπε να περιμένουμε τους πυροσβέστες», λέει στο BBC. «Έτσι τράβηξα και άλλους έξω, μια γυναίκα, έναν άνδρα και ένα παιδί. Οι άνθρωποι αιμορραγούσαν από τα κεφάλια τους, υπήρχε τόσο πολύ αίμα».
«Έπρεπε απλώς να σώσω τις γυναίκες και τα παιδιά»
Ο συγκάτοικός του, Odion Eboigbe από τη Νιγηρία, ήταν μαζί του, τραβώντας κι αυτός κόσμο μέσα από τα συντρίμμια του κατεστραμμένου οχήματος – ενός ηλεκτροκίνητου λεωφορείου του οποίου οι μπαταρίες εκτιμάται ότι πήραν φωτιά.
«Καταφέραμε να σώσουμε πολλούς, αλλά δυστυχώς άλλοι πέθαναν», λέει.
«Δεν φοβήθηκα, δεν σκέφτηκα την ασφάλειά μου γιατί είδα ανθρώπους με ανοιχτά κεφάλια. Σήμερα οι συνάδελφοί μου με ρώτησαν: «τι σκεφτόσουν όταν πήγες προς τις φλόγες» και τους είπα ότι έπρεπε απλώς να σώσω τις γυναίκες και τα παιδιά».
Μόλις έφτασαν οι εργαζόμενοι των σωστικών συνεργείων, πέρασαν ώρες για να σβήσουν τις φλόγες και να βοηθήσουν τους τραυματίες.
Η πυρκαγιά ήταν τόσο καταστροφική που θα χρειαστεί να χρησιμοποιηθούν δείγματα DNA για την ταυτοποίηση ορισμένων από τους νεκρούς.
Στο σημείο της αερογέφυρας όπου το λεωφορείο πήρε την τελευταία καταστροφική στροφή, οι προστατευτικές μπάρες είναι διαλυμένες και θραύσματα γυαλιού βρίσκονται στην άσφαλτο.
Οι συγγενείς των θυμάτων έχουν αρχίσει να καταφθάνουν στη Βενετία από το εξωτερικό. Μεταξύ των τραυματιών είναι υπήκοοι της Ουκρανίας, της Γερμανίας, της Κροατίας και της Ισπανίας.
Σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, ανάμεσά τους βρίσκονται δύο αδέλφια από τη Γερμανία, ηλικίας 7 και 13 ετών, που έχασαν και τους δύο γονείς τους. Στο πλοίο επέβαιναν «ολόκληρες οικογένειες, παππούδες, γιαγιάδες, εγγόνια, σύζυγοι», δήλωσε η Chiara Berti από το νοσοκομείο Angelo di Mestre.
Δεν μπορείς να φύγεις έτσι απλά
Η τραγωδία έχει ήδη εγείρει ερωτήματα σχετικά με την κατάσταση των υποδομών στην αερογέφυρα.
Ο Domenico Musicco, επικεφαλής μιας ένωσης για τα θύματα τροχαίων ατυχημάτων, έκανε λόγο για «προδιαγεγραμμένη τραγωδία».
«Η συντήρηση των ιταλικών δρόμων είναι κακή. Πολύ λίγα επενδύονται στην οδική ασφάλεια. Υπολογίζεται ότι το 30% των ατυχημάτων οφείλεται σε αυτό», δήλωσε στο πρακτορείο ειδήσεων AFP.
Η Βενετία κήρυξε τριήμερο πένθος για μια τραγωδία που συγκλόνισε βαθιά την πόλη αυτή.
Ο Boubacar και ο Odion λένε ότι δεν έχουν κοιμηθεί από το δυστύχημα.
Όταν ο δημοσιογράφος του BBC τους λέει ότι κάποιοι θα τους αποκαλούσαν ήρωες, σηκώνουν τους ώμους. «Αν το να σώζεις ανθρώπους σε κάνει ήρωα, τότε ίσως», λέει ο Boubacar.
«Αλλά όταν κάποιος χρειάζεται βοήθεια επειδή πεθαίνει, δεν μπορείς να φύγεις έτσι απλά».