Αναζήτηση
Στο ποδόσφαιρο συχνά αντανακλώνται και κοινωνικές και εθνικές διεκδικήσεις ή συγκρούσεις. Πράγμα αναπόφευκτο εάν σκεφτούμε ότι παραμένει το πιο λαϊκό άθλημα με την πιο πλατιά απήχηση στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη.
Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει το ποδόσφαιρο να γίνεται το προνομιακό πεδίο για την έκφραση του εθνικιστικών διεκδικήσεων.
Ιδίως όταν δεν εκφράζονται ως αιτήματα αυτών που τα εκφράζουν αλλά ως συνθήματα που τα «δανείζονται» σε μια στρεβλή και επικίνδυνη αντίληψη του τι σημαίνει αντιπαρατίθεμαι στους οπαδούς της αντίπαλης ομάδας.
Όλα αυτά προφανώς δεν τα είχαν υπόψη τους αυτοί που ανέβασαν το πανό με το σύνθημα Kosovo is Albania (το Κόσοβο είναι Αλβανία) στη διάρκεια του αγώνα της ΑΕΚ με τον Άγιαξ.
Οι οποίοι υιοθέτησαν ένα επικίνδυνο εθνικιστικό σύνθημα, που ουσιαστικά προτείνει αλλαγή συνόρων στα Βαλκάνια και που απλώς διαλέγει τον έναν εθνικισμό απέναντι στον άλλο.
Αδιαφορώντας ότι για να γίνει πράξη το σύνθημα αυτό θα χρειαστεί και ένας πόλεμος στα Βαλκάνια, την πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης.
Μόνο και μόνο για να «την πουν» στους οπαδούς μιας άλλης ομάδας, ακόμη και εάν εκείνοι είχαν σηκώσει ένα ανάλογο πανό.
Και βέβαια δεν πρέπει να υποτιμήσουμε καθόλου ότι αυτό έγινε σε έναν διεθνή αγώνα, με ένα διεθνές τηλεοπτικό ακροατήριο, που είδε Έλληνες οπαδούς να σηκώνουν ένα πανό με ένα σύνθημα που για να γίνει πράξη θα χρειαστεί τα Βαλκάνια να ζήσουν ξανά μέρες πολέμου.
Ένα πανό που έστω και συμβολικά μας κάνει μέρος του προβλήματος και όχι παράγοντα ειρήνης και σταθερότητας. Που δεν έχει σχέση με την εξωτερική πολιτική της χώρας μας. Που μπορεί να διαταράξει τις σχέσεις μας με χώρες όπως η Σερβία. Που ακόμη και τις σχέσεις μας με την Αλβανία και το Κόσοβο τις βάζει σε μια προβληματική θέση, αφού επισήμως τουλάχιστον αυτό που συζητιέται και πώς θα αναγνωριστεί η ανεξαρτησία του Κοσόβου, υπό την προϋπόθεση, όμως, ότι θα επιλυθούν τα προβλήματα με τη Σερβία, που κατά καιρούς επανέρχονται στο προσκήνιο.
Και μπορεί η διοίκηση της ΑΕΚ να έστειλε ανακοίνωση όπου εκφράζει τον αποτροπιασμό της για το εθνικιστικό πανό, που κατά δήλωσή της δεν έχει σχέση με την ιστορία της, όμως το ερώτημα παραμένει ως προς τις οπαδικές κουλτούρες και νοοτροπίες που έχουν διαμορφώσει και υποθάλψει όλα αυτά τα χρόνια. Και βεβαίως μένει να δούμε εάν θα εντοπιστούν οι υπαίτιοι ή εάν τελικά και αυτό το «ατόπημα» θα συγχωρεθεί για να περάσουμε στο επόμενο και ο φαύλος κύκλος να συνεχιστεί.
