Αναζήτηση
Μαίνονται οι σφοδρές μάχες ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς, με τους νεκρούς και από τις δύο πλευρές να ξεπερνούν πλέον τους 1.100 ενώ πάνω από 100 είναι οι Ισραηλινοί όμηροι στη Λωρίδα της Γάζας.
Ο Γιόνι Ασέρ, κάτοικος του χωριού Ganot Hadar, στο κεντρικό Ισραήλ, ζει έναν εφιάλτη, καθώς αγνοούνται η σύζυγος και οι δύο κόρες του, 2,5 και 4,5 ετών. Οι τρομοκράτες εισέβαλαν το σαββατοκύριακο, σε ένα σπίτι που είχαν επισκεφθεί και έκτοτε η τύχη τους αγνοείται.
Ο ίδιος φοβάται ότι η γυναίκα του και τα παιδιά του έχουν μεταφερθεί στη Λωρίδα της Γάζας, καθώς είδε και τους τρεις σε βίντεο που είχε διανείμει η Χαμάς.
Σε μήνυμά του, μέσω του «Πάμε Δανάη!» απευθύνει έκκληση στα μέλη του ισλαμιστικού κινήματος, ζητώντας τους να μην πειράξουν την οικογένειά του και ότι να πάρουν εκείνον στη θέση τους.
«Θέλω να ζητήσω από τη Χαμάς ‘μην τους πειράξετε, μην πειράξετε τα μικρά παιδιά, μην πειράξετε τις γυναίκες, εάν θέλετε πάρτε εμένα στη θέση τους», αναφέρει στο σπαρακτικό του μήνυμά του ο Γιόνι Ασέρ.
«Όποιος μπορεί να μας βοηθήσει»
Αποκλειστικά στην εκπομπή «Πάμε Δανάη!» μιλά και η αδερφή της αγνοούμενης γυναίκας.
«Η Χαμάς άρχισε να ρίχνει ρουκέτες από το πρωί. Πήραμε μηνύματα ότι οι στρατιώτες της Χαμάς ήταν μέσα στα κιμπούτς. Εισέβαλαν στα σπίτια, άρπαξαν πράγματα, χρήματα, κλειδιά αυτοκινήτων και πυροβολούσαν και έβαζαν φωτιές. Η μαμά μου, η αδερφή μου, οι κόρες της και η μητέρα του συντρόφου μου κλειδώθηκαν μέσα σε ένα δωμάτιο ασφαλείας», περιγράφει αρχικά.
Και συνεχίζει: «Σε κάποια φάση οι στρατιώτες της Χαμάς μπήκαν στο σπίτι και εισέβαλαν στο δωμάτιο ασφαλείας. Η μητέρα του συντρόφου μου βγήκε έξω και προσπάθησε να τους μιλήσει, να τους δώσει πράγματα και χρήματα, ό,τι ήθελαν. Αυτοί όμως παρέμειναν στο σπίτι».
Όπως λέει η ίδια, αυτή ήταν και η τελευταία πληροφόρηση που είχε από τους οικείους της. «Αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που άκουσα από την οικογένειά μου. Προσπαθούσα επί ώρες μετά να τους βρω στο τηλέφωνο αλλά κανείς δεν απαντούσε. Από εκείνο το τηλεφώνημα και έπειτα κανείς δεν απάντησε μέχρι το απόγευμα, ώσπου ο σύζυγος της αδερφής μου είδε το βίντεο (σ.σ. της απαγωγής). Δύο μικρά παιδιά, το ένα είναι δυόμιση και το άλλο τεσσεράμισι ετών».
Με τη χώρα να βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση, η πληροφόρηση που φτάνει για τους αγνοούμενους είναι λιγοστή, με ολόκληρες οικογένειες να ψάχνουν τους ανθρώπους τους.
«Προσπαθούμε να σκεφτούμε ότι είναι ζωντανοί και προσευχόμαστε να είναι καλά. Προσπαθούμε να μιλήσουμε σε όποιον θέλει να μας ακούσει και σε οποιονδήποτε μπορεί να μας βοηθήσει. Δεν έχουμε λάβει κανένα μήνυμα από το κράτος, δεν ξέρουμε τι συμβαίνει, προσπαθούμε να μιλήσουμε σε όλους.
»Αυτήν την στιγμή, η οικογένειά μου, ο σύζυγος και τα παιδιά μου βρίσκονται στο κέντρο της πόλης και δεν ξέρουμε τι πρόκειται να γίνει. Δεν ξέρουμε τι μπορεί να έχει συμβεί στο σπίτι μας, μπορεί να έχει καεί από τη φωτιά. Ξέρω ότι πολλοί από τα κιμπούτς έχουν χάσει την οικογένειά τους, μωρά, ηλικιωμένους. Αν μπορεί κανείς ας μας βοηθήσει».
