Αναζήτηση
Η τελευταία μαζική αποχώρηση από τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν της Αριστερής Πλατφόρμας το μακρινό καλοκαίρι του 2015 και είχε ως τομή το τρίτο μνημόνιο.
Τα περισσότερα εκ των στελεχών και βουλευτών τότε, μετέπειτα πρωταγωνίστησαν στην συγκρότηση τριών σχηματισμών βασικά: της ΛΑΕ, του ΜεΡΑ25 και της Πλεύσης Ελευθερίας.
«Μαύρη Δευτέρα»
Η «μαύρη» Δευτέρας της 23ης Οκτώβρη για τον ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ δεν είχε ομοιότητες με το μακρινό 2015. Ανοίγει όμως επίσημα μια περιδίνηση που μαθηματικά οδηγεί σε ενδορήξη και μάλιστα του ιστορικού μέρους του χώρου.
Η Δευτέρα αυτή μύρισε μπαρούτι από νωρίς. Η αποχώρηση του Στέλιου Κούλογλου από την ευρωομάδα του κόμματος με σκληρές αιχμές κατά του Στέφανου Κασσελάκη, είχε συνέχεια τις παραδοσιακές εκατέρωθεν βολές των στελεχών και από τηλεοπτικού άμβωνος και από το πεδίο των κοινωνικών δικτύων.
Ορισμένους πάντως τους υποψίασε το ύφος της Δώρας Αυγέρη που είναι η επίσημη φωνή του κόμματος αλλά και η διαρροή κατά του Δημήτρη Βίτσα πως ουσιαστικά επίσης από πάνελ αποκάλυψε τις διεργασίες ενός προπλάσματος νέου κόμματος.
Κάτι ακόμη βάρυνε περισσότερο παράλληλα με όλα αυτά. Κείμενο που διακινήθηκε από τις δυνάμεις της Ομπρέλας ήταν εξόχως αποδομητικό για τον Κασσελάκη.
Εκτός κόμματος
Και ύστερα ήλθε το τουίτ του Πρόεδρου του ΣΥΡΙΖΑ από τις ΗΠΑ και η πρόθεσή του να θέσει εκτός κόμματος τρία στελέχη με ειδικό βάρος για την ανθρωπογεωγρασφία του χώρου: Πάνος Σκουρλέτης, Νίκος Φίλης, Δημήτρης Βίτσας.
Και οι τρείς πρώην υπουργοί, οι δύο και πρώην γραμματείς της ΚΕ (Σκουρλέτης και Βίτσας), ο ένας και για χρόνια διευθυντής της Αυγής (Φίλης). Πρόσωπα με διαδρομή. Και με πρωταγωνιστικό επίσης ρόλο και στο διατασικό ρεύμα της Ομπρέλας. Οι Σκουρλέτης και Φίλης μέλη της άτυπης τρόικας των «μπανιάδων» -μαζί με τον παλιότερο και των δύο Νίκο Βούτση.
Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Καταρχάς η 15μελής Επιτροπή Δεοντολογίας του ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Αντώνη Κοτσακά δεν θα πρέπει απλώς να διαχειριστεί την πρόταση για διαγραφή του Στέφανου Τζουμάκα. Αν ήταν μόνον αυτό, μπορεί μια αναστολή για ένα διάστημα της κομματικής ιδιότητας του πασοκογενούς πρώην υπουργού να έδιδε την λύση. Και θα γινόταν δεκτή αφού ακόμη και επικριτές του Κασσελάκη, βρήκαν σκληρή και ανφέρ την στάση του Τζουμάκα.
Το παιχνίδι αλλάζει
Τώρα όμως εδώ το παιχνίδι αλλάζει. Ο Κασσελάκης για πολλούς κάνει μια επίδειξη προεδρικής πυγμής χωρίς να έχει διασφαλίσει πλειοψηφίες ούτε καν στην ΚΕ. Απλώς όπως λένε οι της αντιπολίτευσης «εκκαθαρίζει το τοπίο για να πάει σε μια ΚΕ που θα μπορεί ευνοϊκά να δρομολογήσει το σχέδιό του».
Από την άλλη η ομάδα των νεοπροεδρικών στέκεται στην στάση της αντιπολίτευσης, πως ουσιαστικά οι τελευταίοι δεν αποδέχονται την εκλογή Κασσελάκη από την βάση των απλών μελών.
Εδώ ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει ως δικό του προωθητικό όπλο πως για ένα μέρος της βάσης οι δυνάμεις της Ομπρέλας και των συμμάχων της «είναι βαρίδια που υπονόμευαν το κόμμα και τον Τσίπρα».
Όπως και να χει, οι ασκοί του Αιόλου είναι πια ορθάνοιχτοι σε όλα τα σενάρια.
