Οι Κένεντι καθόρισαν την πολιτική όσο και τη μόδα. Σαρωτικά και περίπου ολοκληρωτικά. Συζητιούνται, εξάλλου, μέχρι σήμερα. Κι αν οι περισσότεροι θεωρούν ως σημείο αναφοράς την Τζάκι, ας το ξανασκεφτούν, γιατί ο Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι κατάφερε με το προσωπικό του στυλ, τα ουδέτερα χρώματα που επέλεγε, τα «σπασμένα» κοστούμια, τα πόλο μπλουζάκια με τα chino παντελόνια και τα σκούρα κοκάλινα γυαλιά ηλίου να θεωρείται μέχρι σήμερα η επιτομή της διαχρονικά cool κομψότητας.
Ο γιος του, ο Τζον Κένεντι Τζούνιορ, ακολούθησε τα χνάρια του, ωστόσο ήταν η συμβία του, η Κάρολιν Μπεσέτ Κένεντι, που στον συγκεκριμένο τομέα, της μόδας δηλαδή, μάλλον επισκίασε το χρυσό αγόρι της Αμερικής, που όλοι ήθελαν να παρηγορήσουν όταν χαιρέτισε στρατιωτικά το φέρετρο του πατέρα του το σκοτεινό έτος του 1963, οπότε και δολοφονήθηκε άνανδρα στο Ντάλας. Τριάντα έξι χρόνια αργότερα, η Κατάρα των Κένεντι, χτύπησε και πάλι, όταν συνετρίβη το 1999 το μονοκινητήριο αεροπλάνο του νεότερου Κένεντι σκοτώνοντας τον ίδιο, την Κάρολιν (και τη μεγαλύτερη αδελφή της Κάρολιν), στο αποκορύφωμα της αίγλης και της διασημότητας τους.
Επιδραστικές προσωπικότητες σε κάθε εποχή
Ήταν «το ανολοκλήρωτο ταξίδι, αυτών των μαγνητικών προσωπικοτήτων που έφυγαν νωρίς», γράφουν σήμερα οι New York Times, θυμίζοντας ότι ο Τζον Τζον, όπως τον αποκαλούσε χαϊδευτικά ο πατέρας του, θα έμπαινε κι εκείνος στην πολιτική και θα διεκδικούσε με τη σειρά του την προεδρία, ενώ εκείνη λιγομίλητη, εγκρατής στις εκδηλώσεις των συναισθημάτων της και με φινέτσα στους τρόπους της θα γινόταν μια έξοχη Πρώτη Κυρία, ακριβώς όπως η Τζάκι. Όπως σχολίαζε, άλλωστε, πρόσφατα το L’ Officiel πριν τις influencers της μόδας υπήρχαν τα it girls και πριν από αυτά η ξεχωριστή Κάρολιν που «χρησιμοποιούσε τη μόδα για να συνομιλεί και ή να συνδιαλέγεται με το κοινό», σύμφωνα με το βιβλίο «CBK: Carolyn Bessette Kennedy: A Life in Fashion» της Σουνίτα Κούμαρ Ναίρ, που θα κυκλοφορήσει τον επόμενο μήνα.
Το έργο αυτό που επικεντρώνεται αποκλειστικά και μόνο στην εξαιρετική αισθητική της Κάρολιν, που παρομοιάζεται με την πριγκίπισσα Νταϊάνα, επειδή και οι δύο ήταν ιέρειες της μόδας χωρίς να το επιδιώκουν, εξηγεί πως το απόλυτο μαύρο, το ασπρόμαυρο και γενικά τα ουδέτερα χρώματα που εκείνη επέλεγαν αποκάλυπταν πολλά περισσότερα για την προσωπικότητα της από ότι οι φήμες –συνήθως κακεντρεχείς- που κυκλοφορούσαν για την ίδια εκείνη την εποχή.
Η ζήλια της ευτυχίας
Ήταν παντρεμένη, εξάλλου, με τον πιο περιζήτητο εργένη και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού, οπότε για τους ανθρώπους ήταν πιο εύκολο να δεχτούν ότι ο γάμος τους βρισκόταν στα βράχια πριν πεθάνουν, ότι εκείνη δεν ήθελε παιδί γιατί δεν άντεχε το ανελέητο κυνήγι των παπαράτσι καταρρακώνοντας εκείνον που το επιθυμούσε πολύ, ότι δεν τον ήθελε πια ερωτικά, ότι εκείνος είχε μετανιώσει που είχε χωρίσει με την Ντάριλ Χάνα και η λίστα της ντροπής είναι ατελείωτη.
Το σενάριο ότι ήταν ένα ζευγάρι σαν όλα τα άλλα, με τις καλές και τις κακές στιγμές του, ευτυχισμένο όταν έβγαζε το σκύλο του στη Νέα Υόρκη, δυστυχισμένο όταν έπρεπε να παρευρεθούν σε γκαλά που δεν τους αφορούσαν ακουγόταν, αλλά δεν πουλούσε όσο όλα τα προαναφερόμενα και φυσικά τα ρούχα της Κάρολιν.
Η κατάρρευση των ψευδαισθήσεων
Το άσπρο πουκάμισο με το μπλε τζιν, οι μίντι φούστες με τις μπότες μέχρι το γόνατο, το χαρακτηριστικό σινιόν της, το ανάλαφρο μακιγιάζ της και φυσικά το sleep dress νυφικό της αποτελούν έκτοτε σημείο αναφοράς της μόδας. Σήμερα, ίσως περισσότερο από ποτέ, όπως σχολιάζει η αμερικανική εφημερίδα, γιατί στο παγκόσμιο χάος, την κατάρρευση όλων των εξαίσιων ψευδαισθησιών και τη εισβολή του ψηφιακού κόσμου, η απλότητα στο ντύσιμο, στη συμπεριφορά και στις συναναστροφές των ανθρώπων είναι το μεγάλο ζητούμενο.
Κι αν τα λόγια δεν πείθουν, ας σημειωθεί ότι φέτος η λέξη μινιμαλισμός αναζητήθηκε 46% περισσότερο από ότι τα προηγούμενα χρόνια…