Αναζήτηση
Αυτή τη φορά προτείνω να ξεκινήσουμε ανάποδα. Να ξεκινήσουμε από τον κόσμο του Ολυμπιακού που δημιούργησε μία πυρακτωμένη ατμόσφαιρα στο Φάληρο και έσπρωξε τους παίκτες της ομάδας στη νίκη. Ανακαλέσετε παρακαλώ για λίγο στο μυαλό σας την ατμόσφαιρα. Βρείτε καπνογόνα, βρείτε κροτίδες, βρείτε καταιγισμό από λέιζερ. Όσο και να ψάξετε δεν θα βρείτε αντικανονική συμπεριφορά. Το συμπέρασμα είναι ότι οπαδοί του Ολυμπιακού μπορούν να φτιάχνουν εντυπωσιακά κορεό και να σπρώχνουν τους παίκτες στη νίκη. Αν κάνουν μόνο αυτό που είναι πολύτιμο και απαραίτητο, τότε η ομάδα τους δεν θα κινδυνεύει να χάνει βαθμούς που τους δικαιούται με την απόδοση της μέσα στο γήπεδο.
Ο Ολυμπιακός που είδαμε κόντρα στη west ham ήταν μετά από καιρό και πάλι ομάδα ευρωπαϊκού επιπέδου. Και ο καιρός δεν είναι λίγος έχουν περάσει πάνω από δύο χρόνια σχεδόν τρια για να δούμε καλό Ολυμπιακό που να συγκεντρώνει την εκτίμηση των αντιπάλων του όπως αυτή αποτυπώθηκε στις δηλώσεις του Μόγιες μετά το τέλος της αναμέτρησης. Ήταν το πρώτο παιχνίδι ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ αποφάσισε να εγκαταλείψει το ιδιότυπο 4-4-2 και να παρατάξει την ομάδα του με τρεις κλασσικούς χαφ. Το σχήμα αυτό του έδωσε τη δυνατότητα να πάρει τον έλεγχο της μεσαίας γραμμής και να μην επιτρέψει όλες τις επιθέσεις των αντιπάλων να σκάνε στην περιοχή του Πασχαλάκη.
Στο ματς αυτό είχαμε μία εντυπωσιακή εμφάνιση το Σαντιάγκο Έσσε που σχεδόν έκρινε την εξέλιξη του παιχνιδιού. Ο νεαρός Αργεντινός είναι παίκτης υψηλής ποιότητας με τακτική προσήλωση και αστείρευτες δυνάμεις. Μπροστά από αυτόν, ο Αλεξανδρόπουλος έκανε ένα εξαιρετικό παιχνίδι που του δίνει τη δυνατότητα να περάσει από το στάδιο ενός ελπιδοφόρου νεαρού χαφ σε εκείνο ενός έτοιμου παίκτη που μπορεί ανά πάσα στιγμή να προσφέρει λύσεις. Θα είναι άδικο να γίνεται ατομικη κριτική χωρίς αυτή να περιλαμβάνει την εντυπωσιακή απόδοση του Τζάκσον Παρόζο. Ο στόπερ από το Εκουαδόρ στάθηκε άξια στο πλευρό του Παναγιώτη Ρετσου καθαρίζοντας όλες τις φάσεις στον αέρα και πηγαίνοντας με ταχύτητα στους κενούς χώρους. Αν και είναι υπερβολή μπορούμε να πούμε ότι το στυλ του μοιάζει σε αυτό του αξεπέραστου Σεμεδο. Προσέξτε, μπορεί τα προσόντα του νεαρού να μην είναι αντίστοιχα του Πορτογάλου, αν όμως έχει το μυαλό μέσα στο κεφάλι του τότε μπορεί να κάνει καριέρα στους ερυθρόλευκους.
Για τον Φορτούνη είναι περιττό να μιλήσουμε. Ο,τι και να πούμε είναι λίγο και μάλλον αδιάφορο για τα αυτιά του Γκουστάβο Πογιέτ. Όπως και να το κάνουμε όμως το να βλέπεις τον Φορτούνη και τον Κωνσταντελια να ζωγραφίζουν και τον προπονητή της Εθνικής να αδιαφορεί για αυτούς, σε στεναχωρεί και σε απογοητεύει. Η εμφάνιση του Ολυμπιακού και το νικηφόρο αποτέλεσμα τον βάζουν πάλι σε τροχιά διεκδίκησης ακόμα και της δεύτερης θέσης στον όμιλο για να μην πω και ακόμα περισσότερο. Ως ένα βαθμό κλείνουν τις πληγές που άνοιξε στο σώμα της ομάδας η άδοξη κατάληξη του ντέρμπι την περασμένη Κυριακή και πρωτόδικη απόφαση της κ. Σταμολεκα. Είναι βέβαιο πως η ΠΑΕ θα προσφύγει για την ανατροπή της απόφασης.
Σίγουρο είναι επίσης ότι οι ερυθρόλευκοι αντιλαμβάνονται θα χρειαστούν πολλές εμφανίσεις όπως αυτή το βράδυ της Πέμπτης για να νικούν όλους τους δαίμονες που θα βρίσκουν μπροστά τους ώστε να πάρουν το πρωτάθλημα. Ο Ολυμπιακός με την εμφάνιση κόντρα στη west ham έδειξε ότι έχει περιθώρια να παίξει ακόμα καλύτερα. Ανάταξε την ψυχολογία του και έδωσε τη δυνατότητα στον προπονητή του μακριά από πιέσεις να δουλέψει ώστε να δούμε ακόμα καλύτερα πράγματα στο άμεσο μέλλον. Ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ πήρε πολλούς πόντους με τον τρόπο που παρέταξε την ομάδα του αλλά και με την λελογισμένη χρήση των αλλαγών.
