Αναζήτηση
«Κυρίες και κύριοι, τον πιάσαμε», είχε πει το 2003 με δάκρια στα μάτια ο Αμερικανός πρέσβης, Πολ Μπρέμερ, αναφερόμενος στη σύλληψη του Σαντάμ Χουσείν σε ένα δωμάτιο κάτω από το έδαφος κοντά στη γενέτειρα του το Τικρίτ.
Δεκαεφτά χρόνια μετά την εκτέλεση δια απαγχονισμού, το 2006, του κακοποιημένου βοσκού που πέρασε στην ιστορία ως ο Χασάπης της Βαγδάτης ελάχιστα έχουν μείνει για να θυμίζουν τα βάρβαρα χρόνια του στην εξουσία από το 1979 έως το 2003.
Ακόμη και τα παλάτια του, 100 στον αριθμό μαζί με τις βίλες του, στέκουν ετοιμόρροπα διάσπαρτα στη Βαγδάτη και σε άλλες πόλεις της χώρας, απομεινάρια μιας άλλης εποχής.
Περασμένα μεγαλεία
Όπως φαίνεται από αυτά, ο Σαντάμ είχε μια προτίμηση στις τοιχογραφίες του εαυτού του, στις μαρμάρινες σκάλες, στις περίτεχνες διακοσμήσεις οροφής, στις βαριές πύλες και στα δωμάτια με θέα, γράφει η Sun.
Ένα παλάτι του ήταν διακοσμημένο ολόκληρο στο στυλ των αραβικών νυχτών, είχε ερωτικές τοιχογραφίες στους τοίχους του και ένα υπόγειο δωμάτιο βασανιστηρίων.
Το πιο πολυτελές όμως ήταν το Προεδρικό Μέγαρο στην ιρακινή πρωτεύουσα, το οποίο είχε φτιαχτεί με μάρμαρα που είχαν έρθει αεροπορικώς από την Ιταλία, τα μπάνια ήταν ολόκληρα φτιαγμένα από χρυσό και κάθε πτέρυγα του είχε τη δική της πισίνα.
Παιδικές χαρές
Οι φήμες θέλουν τον Χουσείν, με εξαίρεση το τελευταίο κτίσμα, να μην είχε επισκεφτεί τα υπόλοιπα για παραπάνω από δύο φορές.
Σήμερα πολλά από αυτά, ιδιαίτερα για τα παιδιά που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν τα τελευταία χρόνια της δικτατορίας του, αποτελούν τις παιδικές χαρές τους.
«Είναι σουρεαλιστικό», δηλώνει στο Al Jazeera, ο 22χρονος Χακίμ, που επισκέφθηκε το κάστρο της Βαβυλώνας τον Μάρτιο μαζί με πλήθος άλλων ανθρώπων.
«Δεν χρειάζεσαι ασφάλεια ή σωματοφύλακες πλέον για να σε συνοδεύσουν σε ένα μέρος που ανήκε στον Σαντάμ, και νομίζω ότι αυτό είναι εκπληκτικό», κατέληξε ο ίδιος.
