Στο τεμάχιο 6 της κυπριακής ΑΟΖ, που πήρε την κωδική ονομασία «Κρόνος», ξαναέρχεται το γεωτρύπανο, αυτή τη φορά όχι για να τρυπήσει (αφού έχει ήδη τρυπήσει), αλλά για να επιβεβαιώσει ότι το κοίτασμα που βρέθηκε εκεί όντως είναι τεράστιο. Οι Ιταλοί (και συγκεκριμένα οι ιταλικές εταιρείες ΕΝΙ και TOTAL Energies) θέλουν να βεβαιωθούν ότι δεν έχουν κάνει λάθος για το μέγεθος του κοιτάσματος και αποστέλλουν το πλωτό γεωτρύπανο «Transocean Barrett» σε λίγες εβδομάδες (κατά πάσα πιθανότητα στα τέλη Νοεμβρίου ή αρχές Δεκεμβρίου) για να διαπιστώσει ότι το κοίτασμα που εντόπισαν στις αρχές του 2020 έχει όντως μέγεθος περίπου δυόμισι τρισεκατομμυρίων κυβικών ποδών φυσικού αερίου (όπως αρχικά το είχαν εκτιμήσει).
Το γεωτρύπανο θα αρχίσει να τρυπά στο θαλασσοτεμάχιο 6 της κυπριακής ΑΟΖ, όχι πολύ μακριά από τον συνωστισμό πολεμικών σκαφών (και αεροπλανοφόρων) στην Ανατολική Μεσόγειο λόγω του πολέμου του Ισραήλ με τη Χαμάς. Θα αρχίσει επίσης να τρυπά, αυτή τη φορά ανενόχλητο και από κάθε λογής τουρκικά πλοία, από φρεγάτες και κορβέτες έως τουρκικά γεωτρύπανα (όπως το «Αβδούλ Χαμίτ Χαν») που πηγαινοέρχονταν στο συγκεκριμένο θαλασσοτεμάχιο, εμποδίζοντας κάθε γεώτρηση. Οι Τούρκοι πριν από τους σεισμούς του περασμένου Φεβρουαρίου αγόρασαν καινούργια γεωτρύπανα (τα οποία εγκαινίαζε ο Ερντογάν), τους έδιναν μάλιστα ονόματα από την πάλαι ποτέ Οθωμανική Αυτοκρατορία και ήθελαν να κάνουν γεωτρήσεις εκεί στην κυπριακή ΑΟΖ, αφού με το έτσι θέλω, καταπατώντας το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο των θαλασσών, δεν αναγνώριζαν ούτε κυπριακή ΑΟΖ, ούτε καν την Κυπριακή Δημοκρατία. Με τις τουρκικές απειλές οι γεωτρήσεις είχαν παγώσει για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ωστόσο με την ηρεμία που επικρατεί στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, χωρίς αυτή τη φορά οι Τούρκοι να απειλούν ότι θα στείλουν φρεγάτες στην περιοχή για προστασία του γεωτρύπανού τους, αλλά και της γεώτρησης, οι Ιταλοί σε συνεργασία με τις κυπριακές αρχές αποφάσισαν να επιβεβαιώσουν αυτό που ανακάλυψαν πριν από τέσσερα χρόνια στο θαλάσσιο οικόπεδο 6 της κυπριακής ΑΟΖ. Η νέα αυτή εξέλιξη έρχεται σε μια εποχή όπου η Μέση Ανατολή και η Ανατολική Μεσόγειος «φλέγονται», από τον πόλεμο Ισραήλ – Χαμάς, από τις απειλές της Τουρκίας προς το Ισραήλ και από τις απειλές του Ιράν για ανάμειξή του στον πόλεμο.
Ευκαιρία για ενεργειακή συνεργασία
Ωστόσο για την Κύπρο αυτή η εξέλιξη με την ιταλική ΕΝΙ είναι μια ευκαιρία για ενεργειακή συνεργασία με γειτονικές χώρες, κυρίως με το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Αλλωστε κάποιες σκέψεις που εκφράστηκαν στο πρόσφατο παρελθόν για ενεργειακή συνεργασία Ισραήλ – Τουρκίας (να περνούν δηλαδή από την Τουρκία οι αγωγοί προς την Ευρώπη) θα πρέπει να θεωρούνται πλέον αδύνατο να πραγματοποιηθούν, μετά τη στάση της Τουρκίας στο Μεσανατολικό. Βεβαίως στη Λευκωσία δεν πέρασε απαρατήρητο το δημοσίευμα της «La Repubblica» που αναφέρει ότι το Τελ Αβίβ έχει εκφράσει ενδιαφέρον για τη δημιουργία αγωγού φυσικού αερίου, ο οποίος να περνά από την Κύπρο και να φτάνει στην Ελλάδα και σε διάφορες άλλες χώρες της ΕΕ. Η ιταλική εφημερίδα «La Repubblica» αναφέρει επίσης ότι πρόκειται για τεράστιο κοίτασμα – «ένα από τα μεγαλύτερα του κόσμου», όπως επισημαίνει – και ότι θα χρειαστεί περίπου ένας χρόνος για να μπορέσει να ξεκινήσει η εκμετάλλευσή του.
Η δυναμικότητα των κυπριακών κοιτασμάτων
Κυπριακές πηγές αναφέρουν ότι εάν επιβεβαιωθεί το κοίτασμα στο τεμάχιο 6 της κυπριακής ΑΟΖ, εκτιμώμενης δυναμικότητας 2,5 τρισεκατομμυρίων κυβικών ποδιών (tcf), η συνολική δυνητική δυναμικότητα της Κύπρου σε φυσικό αέριο ανέρχεται στα 11,7 tcf έως και 14,7 tcf (4,2 το «Αφροδίτη», 5-8 ο «Γλαύκος», 2,5 ο «Κρόνος»). Δεν υπολογίζεται η όποια ποσότητα επιβεβαιωθεί στο κοίτασμα «Καλυψώ», στο 6, καθώς η ΕΝΙ ανακοίνωσε μεν το 2018 ότι εντόπισε κοίτασμα αλλά δεν προέβη ακόμη σε επίσημη εκτίμηση για την ποσότητα, η οποία από κυπριακές πηγές υπολογίζεται ανεπίσημα μεταξύ 1 και 3 tcf, χωρίς να είναι βέβαιο ότι είναι ανακτήσιμη, λόγω ιδιαιτεροτήτων στον βυθό. Μετά και τις νέες εξελίξεις (με την προϋπόθεση ότι θα επαναβεβαιωθεί το κοίτασμα στο οικόπεδο 6 (και «ξεκολλήσουν» οι εργασίες στο Οικοπέδο «Αφροδίτη»), σε συνδυασμό με τις ποσότητες φυσικού αερίου στις ΑΟΖ Ισραήλ και Αιγύπτου, η Ανατολική Μεσόγειος, περιλαμβανομένης της Κύπρου, αποκτά μεγαλύτερη σημασία για την ΕΕ,για κάλυψη των αναγκών της τα επόμενα χρόνια, δεδομένης της απόφασης για σταδιακή απεξάρτηση από το ρωσικό αέριο.