Ένα ροζ χάπι για τους χλωμούς, ένα πακέτο τσιγάρα για τους ασθματικούς και ένα κρασί από κοκαΐνη για τους εξαντλημένους. Αν η διαφήμιση είναι το περιτύλιγμα ενός προϊόντος, οι πρώτοι εκπρόσωποι του κλάδου πωλούσαν κυριολεκτικά φύκια για μεταξωτές κορδέλες, αφού προωθούσαν φάρμακα με έξυπνα ονόματα και εντυπωσιακά σλόγκαν, που όχι μόνο δεν θεράπευσαν τους λήπτες τους, αλλά πολύ συχνά τους οδηγούσαν σε τόπο φωτεινό, σε τόπο χλοερό…

Αναφερόμενος στις μακρινές εποχές, οπότε το φάρμακο ήταν χειρότερο από την ασθένεια, λόγω της απουσίας των σχετικών ελέγχων και εγκρίσεων ο Guardian παρουσιάζει 10 διαφημίσεις που εντυπωσιάζουν με την ευρηματικότητα τους και φοβίζουν με τα αποτελέσματα τους.

Το καταπραϋντικό σιρόπι της κα Γουίνσλοου

Δεν χρειάζεται μεγάλη φαντασία για να μαντέψει κάποιος ποιο ήταν το δραστικό συστατικό στο σιρόπι που προσέφερε στους μικρούς ασθενείς της η νοσοκόμα Σάρλοτ Γουίνσλοου. Αρκεί να παρατηρήσει το βλέμμα τους που προδίδουν τα 65mg μορφίνης ανά ουγκιά (συν το αλκοόλ) στα συστατικά του που μετά βεβαιότητας προκάλεσαν τον θάνατο αναρ΄θμητο παιδιών εκείνη την εποχή, αφού η ίδια καταδικάστηκε από τον Αμερικανικό Ιατρικό Σύλλογο το 1911 ως «δολοφόνος μωρών».

Ροζ χάπια για χλωμούς ανθρώπους

Δεν υπάρχει χλωμός άνθρωπος επί γης που να μην έχει ζηλέψει τα ροδαλά μάγουλα ολόγυρα του, τα οποία για κάποιο λόγο όλοι συνδέουμε με την υγεία και τη χαρά. Αυτό από μόνο του εξηγεί γιατί η συγκεκριμένη διαφήμιση που γράφει ότι ζωγραφίζει ροζ τις προσωπικότητες μας πούλησε από το 1886 στον Καναδά μέχρι το Ηνωμένο Βασίλειο το 1970 πολλά εκατομμύρια ροζ χαπιών με την γαλλική αύρα του je ne sais quoi που αποπνέει.

Τσιγάρα για τους ασθματικούς

Μοιάζει με κακό αστείο, αλλά δεν είναι. Τα τσιγάρα για το άσθμα εκείνης της εποχής περιείχαν αντισπασμωδικά συστατικά όπως το στραμώνιο (stramonium), πράγμα που σημαίνει ότι λειτουργούσαν ακριβώς όπως οι σημερινοί αναπνευστήρες. Η ιστορία θέλει τον Μαρσέλ Προυστ φανατικό οπαδό τους.

Η θεραπεία του Χαντ

Μια εικόνα χίλιες λέξεις. Ένα φάρμακο που νικά τον θάνατο και θεραπεύει την υδρωπικία και όλες τις ασθένειες των νεφρών, της ουροδόχου κύστης, του συκωτιού και του ουροποιητικού συστήματος, ακριβώς όπως ο κύριος με το ροζ σορτσάκι δεν αφήνει στον θάνατο καμιά τύχη να τον τσακώσει στον ύπνο.

Το εκλεκτρικό λάδι (Eclectric Oil) του Δρ. Τόμας

Η αλήθεια είναι ότι μια λέξη που δεν κατανοεί κανείς πλην του δημιουργού της πείθει σχεδόν άπαντες ότι έχει επιστημονική βάση. Κάπως έτσι το Eclectric Oil που πιθανώς πήρε το όνομα του από το ηλεκτρικό που τότε έκανε πάταγο πωλούσε σαν τρελό σε Καναδά και ΗΠΑ με την υπόσχεση της θεραπείας των πάντων, αν και στην πραγματικότητα τα συστατικά του ήταν εντελώς κοινά όπως τερεβινθίνη και έλαιο καμφοράς.

Η θεραπεία Ayer’s Ague

«Ένας άρρωστος αλιγάτορας παίρνει ένα μπουκάλι Ague Cure από δύο βάτραχους που φαίνονται ανήσυχοι», αναφέρει η λεζάντα της συγκεκριμένης διαφήμισης για ένα φάρμακο, επί της ουσίας ένα φυτικό τονωτικό, για τη θεραπεία της ελονοσίας, τον καθαρισμό του αίματος και τα ηπατικά προβλήματα. Παρότι το Aque Cure έλεγε ότι δεν περιείχε κινίνη, θεράπευε την ελονοσία, ακριβώς επειδή περιείχε τη δραστική αυτή ουσία.

Το μαγικό λάδι του Χάμλιν

«Δεν υπάρχει πληγή που δεν θα θεραπεύσει, δεν υπάρχει πόνος που δεν θα υποτάξει», σε ανθρώπους και θηρία, ήταν το διαφημιστικό σλόγκαν που συνόδευε το μαγικό αυτό λάδι που περιείχε 50% – 70% αλκοόλ συν αμμωνία και τερεβινθίνη, οπότε μάλλον ο κόσμος γινόταν καλύτερος ακόμη και με την ελάχιστη κατανάλωση του.

Το εκχύλισμα Ποντ

Οι βάτραχοι χρησιμοποιούνταν συχνά για τη διαφήμιση φαρμάκων, όπως είναι το θεραπευτικό αυτό εκχύλισμα από τον φλοιό της φουντουκιάς που χρησιμοποιούνταν ως τοπική αλοιφή για το κλείσιμο των πληγών τη θεραπεία πολλών άλλων ασθενειών.

Dr McMunn’s

«Σε υγρή μορφή και πάντα έτοιμο για χρήση», το σλόγκαν της διαφήμισης που χρονολογείται από το 1860 και αφορά ένα τονωτικό με βάση την κινίνη και το όπιο. Τα αποτελέσματα του από την φωτογραφία παραπάνω δεν φαίνονται ενθαρρυντικά.

Το κρασί Mariani

Το κρασί Mariani (Vin Mariani) ήταν ένα κρασί ποικιλίας Μπορντό που είχε ανακατευτεί με φύλλα κόκας και με την προσθήκη γλυκαντικών ουσιών και μπράντι ο Γάλλος χημικός Ανζελό Μαριανί από το νησί της Κορσικής το διαφήμιζε ως ένα εξαιρετικό διεγερτικό, πανάκεια των πάντων. Όπως έλεγε μπορούσε να βελτιώσει την υγεία και να γεμίσει τον οργανισμό με ενέργεια και δύναμη στο άψε σβήσε.