Κατάλαβε;

Δύο θέματα στα οποία, κάθε φορά, θα σταθμίζουν αν μπορεί να υπάρξει συνεννόηση ή όχι συζήτησαν στη συνάντηση της Δευτέρας ο Στέφανος Κασσελάκης και ο Νίκος Ανδρουλάκης – το ένα είναι οι υποκλοπές και το άλλο τα Τέμπη. Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά από τη συνάντηση, ο Ανδρουλάκης ενημέρωσε πως το ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμο να καταθέσει αίτημα για σύσταση προανακριτικής επιτροπής για το δυστύχημα και οι δύο αρχηγοί συμφώνησαν πως πρέπει «να πέσει άπλετο φως». Το ερώτημα είναι αν ο Κασσελάκης συνειδητοποίησε πως η πρόταση του ΠΑΣΟΚ, η οποία βασίζεται στις ευρωπαϊκές έρευνες, δεν θα περιλαμβάνει μόνο την περίοδο Καραμανλή στο υπουργείο Υποδομών, αλλά και αυτή του Χρήστου Σπίρτζη. Και αν το κατάλαβε, έχει σκοπό να συναινέσει;

Διπλά μηνύματα

Σε κάθε περίπτωση, τα μηνύματα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο ΠΑΣΟΚ εξακολουθούν να είναι αντιφατικά: το μεσημέρι συναντούσε τον Ανδρουλάκη με διάθεση για προοδευτικές λύσεις, το βράδυ μιλούσε για «διαπλοκή» της περιόδου Σημίτη, που «μόνο εκσυγχρονισμός δεν ήταν». Αντιθέτως, τα μηνύματα του Σημίτη προσωπικά ήταν πολύ ξεκάθαρα: ειδικά για τον κομματικό του προσδιορισμό, τη διαχρονική σχέση του με το ΠΑΣΟΚ, σε αντίθεση και με την κυβερνητική απόπειρα να «περάσει» την κληρονομιά του εκσυγχρονισμού στο γαλάζιο Μέγαρο Μαξίμου. Και ήταν ξεκάθαρα με τρόπο ορατό («Προσπάθησα και προσπαθώ με το ΠΑΣΟΚ») και με τρόπο που δεν φαίνεται και διαμόρφωσε ακόμα κα τη σύνθεση της εκδήλωσης.

Ο «Ξέρεις-Ποιος»

Ενα όνομα, πάντως, αυτό του προσώπου που έπαιξε τον ρόλο του ανταγωνιστή στην άνοδο του Σημίτη στην εξουσία, δεν αναφέρθηκε καθόλου τη Δευτέρα το απόγευμα. Ο Ακης Τσοχατζόπουλος δεν ονοματίστηκε ούτε στο βίντεο που προβλήθηκε για την πορεία του πρώην πρωθυπουργού, για το ιστορικό συνέδριο του 1996, ούτε από τους συμμετέχοντες στο στρογγυλό τραπέζι. Και η φράση «ευτυχώς που κέρδισε ο Σημίτης» του Γιάννη Βούλγαρη συνοδεύτηκε από το «δεν θα αναφέρω ονόματα τώρα».

Χωρίς τον Κόστα

Ο Αντόνιο Κόστα ήταν, μέχρι χθες, μια πολιτική σταθερά για την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία – γιατί στις δύσκολες μέρες έκανε την Πορτογαλία ένα μικρό κεντροαριστερό χωριό που αντιστέκεται ακόμα. Χωρίς αυτόν, η συντηρητική στροφή της Ευρώπης γίνεται ακόμα πιο ορατή, ενώ η κατηγορία για διαφθορά θυμίζει παλαιότερες εποχές. Μοναδική εξαίρεση στην Ιβηρική είναι πια ο Πέδρο Σάντσεθ, ο οποίος κι αυτός εφαρμόζει μοντέλο συνεργασιών.