Αυτό που είπε χθες ο Ευάγγελος Μυτιληναίος, ότι η κυβέρνηση έχει στη διάθεσή της 12 με 18 μήνες ακόμα προκειμένου να κάνει αλλαγές, το πιστεύει το σύνολο της αγοράς. Στο δεύτερο μισό της θητείας της έχει παρατηρηθεί ότι κάθε κυβέρνηση στην Ελλάδα ασχολείται περισσότερο με τις δημοσκοπήσεις και λιγότερο με τη δύσκολη δουλειά, αυτή των μεταρρυθμίσεων. Και η αλήθεια, είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν. Οπως αναγνώρισε στο ίδιο συνέδριο του Κύκλου Ιδεών ο Κωστής Χατζηδάκης, όλος αυτός ο όγκος των μεταρρυθμίσεων πρέπει να γίνουν τώρα, που η κατάσταση είναι ήρεμη και υπάρχει πολιτική σταθερότητα.

Η αλήθεια είναι ότι στην κυβέρνηση νιώθουν και καλώς ότι η αρχή του νέου κύκλου των μεταρρυθμίσεων έγινε με την πάταξη της φοροδιαφυγής και συγκεκριμένα με τους ελεύθερους επαγγελματίες, όπου παρατηρείται και η μεγαλύτερη παραβατικότητα. Αρκεί από μόνη της; Σε καμία περίπτωση. Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας ενέταξε στη συγκεκριμένη μεταρρύθμιση και τον περιορισμό μέσω του ελέγχου των δικαιούχων των φοροαπαλλαγών, των επιτρεπόμενων δαπανών που απομειώνουν το φορολογητέο εισόδημα και των επιδομάτων. Και αυτή θα είναι μόνο η αρχή, αν θέλουμε να πούμε ότι ελέγχεται ένα μέρος της φορολογητέας ύλης που μέχρι σήμερα δεν εισπράττεται και βέβαια ο έλεγχος των κοινωνικών μεταβιβάσεων του κράτους που «ξεχειλώθηκαν» στον μέγιστο βαθμό την τελευταία τετραετία. Αν οι εξοικονομήσεις που θα υπάρξουν, οδηγήσουν στη μείωση των συντελεστών φορολόγησης των μισθωτών και των συνταξιούχων, τότε η κοινωνία θα επικροτήσει τις αλλαγές. Αν τα χρήματα… χαθούν στην πορεία τότε οι φωνές αυτών που θα αντιδράσουν (των θιγόμενων) θα επικρατήσουν.

Το ίδιο ισχύει για όλες τις μεταρρυθμίσεις που βρίσκονται σε αναμονή. Οι αντιστάσεις θα είναι έντονες, αλλά τα οφέλη πρέπει να επικρατήσουν. Δεν μιλάμε για κάτι άυλο ή αφηρημένο. Οι εκκρεμείς μεταρρυθμίσεις είναι εξαιρετικά συγκεκριμένες. Σκεφτείτε απλά τη βελτίωση που θα επιφέρει σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής και οικονομικής δραστηριότητας η επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης. Πώς θα αλλάξει τη ζωή όλων μας και θα βοηθήσει στην προσέλκυση επενδύσεων η ενίσχυση των υποδομών, η ολοκλήρωση επιτέλους του Κτηματολογίου και το ξεκαθάρισμα των χρήσεων γης. Αλλά και μέτρα που φαίνονται μικρά αλλά είναι εξίσου σημαντικά για μια οικονομία που ψάχνει προσωπικό και δεν βρίσκει λόγω της αναντιστοιχίας των προσόντων που ζητάει η αγορά, με αυτά που διαθέτουν οι υποψήφιοι εργαζόμενοι.

Η χώρα έχει να αντιμετωπίσει και δύο ακόμα μεγάλα προβλήματα, δύσκολα στον χειρισμό. Το πρώτο είναι το «τρίγωνο της γνώσης», εκπαίδευση – έρευνα – καινοτομία, όπου σταθερά εμφανίζουμε χαμηλές επιδόσεις και το δεύτερο είναι η μάχη με τα ολιγοπώλια, που παίζουν τον δικό τους ρόλο στον επίμονο πληθωρισμό. Στο πρώτο εμφανίζονται οι γνωστοί μόνιμα αντιδρώντες σε όλα, που κινούνται γύρω από την εκπαίδευση και δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα. Στο δεύτερο τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα, γιατί οι αντίπαλοι από τον χώρο των τροφίμων, των καυσίμων, των τραπεζών και των ιδιωτικών μονάδων υγείας όπου παρατηρούνται ολιγοπωλιακές τάσεις, είναι πολύ πιο ισχυροί, αλλά και η πρόκληση για την κυβέρνηση να τα ρυθμίσει είναι μεγαλύτερη. Ολα όμως περνούν από το χέρι της.

Με το χρέος ρυθμισμένο, λόγω των σχεδόν μηδενικών χρηματοδοτικών αναγκών και των εξαιρετικά χαμηλών «κλειδωμένων» επιτοκίων των Μνημονίων, τις τράπεζες ισχυρά κεφαλαιοποιημένες και τα δημοσιονομικά σε πλήρη ισορροπία, η χώρα έχει μόνο μια δουλειά να κάνει: να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις που θα εκτοξεύσουν το μέλλον της. Και πρέπει να το κάνει τώρα στην αρχή της θητείας της.

Τελευταία Νέα