Λογικά αυτό το Σαββατοκύριακο ο Στέφανος Κασσελάκης θα νοσταλγήσει τα weekends στα Χάμπτονς. Και από το να βλέπει τη σκυλίτσα Φάρλι να κυνηγάει σκιουράκια, θα παρακολουθεί τον Πολάκη να παίρνει στο κατόπι τον Τσακαλώτο. Δεν λέω, έχει και αυτό το θέαμα την πλάκα του, αλλά ενδέχεται να περιλαμβάνει και ωμές εικόνες με σκληρά λόγια.
Θεωρητικά, όλοι οι λάτρεις των συναρπαστικών πολιτικών σκηνών ενδέχεται να παρακολουθήσουμε κάτι μοναδικό. Τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ που, αντί για αποχαιρετισμούς, θα έχει φάσκελα. Και αν ο Πολάκης κυκλοφορεί ανεξέλεγκτος εκεί μέσα, μπορεί να δούμε και άλλα. Γιατί, ας είμαστε ειλικρινείς, αν έχεις κουβαλήσει τούβλα και τσιμέντο για να χτιστεί αυτό το κόμμα, δεν μπορείς να δεχθείς εύκολα ότι ένας περαστικός μπήκε μέσα και σε πετάει έξω.
Και υπάρχουν μόνο τρεις επιλογές. Η πρώτη είναι να πας στο σπίτι σου. Απορρίπτεται. Η δεύτερη είναι να μείνεις και να τρολάρεις. Να φτάνεις στα όρια της κόκκινης γραμμής, αλλά να μην την περνάς. Και να διασκεδάζεις περιμένοντας την επόμενη δήλωση της Αυγέρη και την ανάρτηση του Πολάκη -είναι θαυμαστό πως δένουν οι δυο τους, φούστα-μπλούζα. Δύσκολο και αυτό, οι 1.300 υπογραφές βρίσκονται κάτω από σημείωμα αποχαιρετισμού.
Η τρίτη λύση είναι και η προφανής: να τα μαζέψεις και να φύγεις. Να στήσεις ένα κόμμα, να κατέβεις στις ευρωεκλογές και να στείλεις τον ΣΥΡΙΖΑ στην τρίτη θέση, μπορεί και στην τέταρτη. Το πιθανότερο είναι ότι θα επιλεγεί η τρίτη λύση που φαίνεται και πιο αξιοπρεπής, εν αντιθέσει με τη δεύτερη που είναι η πιο διασκεδαστική. Και ασφαλώς, τουλάχιστον μέχρι την Κυριακή, μένει ανοιχτό το ερώτημα για το τι πρόκειται να συμβεί στην Κοινοβουλευτική Ομάδα. Ωραία.
Και αν είσαι Κασσελάκης πώς τα βλέπεις όλα αυτά; Αν το καλοσκεφτείς δεν είναι και άσχημα. Εχεις ένα κόμμα δικό σου (και του Παύλου και του Νίκου), ένα ωραίο κτίριο στο κέντρο της Αθήνας με πολλούς άδειους χώρους (το κάνεις και Αirbnb). Και αν έχεις κέφι, τα βράδια φωνάζεις τους φίλους, κάνετε πάρτι και τσουλήθρα ανάμεσα στους ορόφους. Κυρίως τσουλήθρα.
