Την απόλυτη φρίκη του πολέμου Ισραήλ – Χαμάς που βιώνει εδώ και περισσότερο από ένα μήνα, περιέγραψε ο Αμπού Σαχέρ Αλ-Μαγκχάρι, ένας άνδρας που περιποιείται τα άψυχα σώματα και καλύπτει με σάβανο τους νεκρούς που φτάνουν στο Νοσοκομείο Αλ-Άκσα στο κέντρο της Λωρίδας της Γάζας.
Μέσα σε ένα μικρό στενό δωμάτιο με λευκά πλακάκια, ο 53χρονος άνδρας εργάζεται επιμελώς κάθε μέρα, ενώ στέκεται για πολλές ώρες πάνω από μια υπερυψωμένη πλατφόρμα με λευκά υφάσματα που κρέμονται από τα κάγκελα.
Για περισσότερο από ένα μήνα περιποιείται τα πτώματα που φτάνουν στο Νοσοκομείο. Ο Αλ-Μαγκχάρι καλύπτει τους νεκρούς εδώ και 15 χρόνια σε αυτό το νοσοκομείο. Αλλά από τότε που ξεκίνησε η ισραηλινή επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας στις 7 Οκτωβρίου, ο ίδιος έχει γίνει μάρτυρας μιας τεράστιας εισροής πτωμάτων, πολλά από τα οποία είναι ακρωτηριασμένα, σε πρωτόγνωρες εικόνες ακόμα και για τον ίδιο.
Ξέσπασε σε κλάματα όταν άρχισε να μιλάει για τα εκατοντάδες πτώματα που περιποιείται καθημερινά
Μιλώντας στο Al Jazeera, ο 53χρονος ξέσπασε σε κλάματα όταν αναφέρθηκε στα εκατοντάδες πτώματα που περιποιείται καθημερινά στο πλαίσιο της εργασίας του.
«Δεν έχω ξαναζήσει τόσο δύσκολες στιγμές στη ζωή μου», είπε σκουπίζοντας τα δάκρυα που έτρεχαν στα λευκά του γένια.
«Κατά τη διάρκεια όλων αυτών των ετών της εργασίας μου, συνήθιζα να καλύπτω από 30 έως το πολύ 50 νεκρούς από φυσικά αίτια καθημερινά, ενώ στην περίπτωση κλιμάκωσης προηγούμενων ισραηλινών στρατιωτικών επιθέσεων, ο αριθμός αυτός μπορεί να έφτανε περίπου τους 60 νεκρούς», θυμήθηκε.
Τώρα, σκεπάζει περίπου 100 πτώματα και μερικές φορές ο αριθμός αυτός μπορεί να φτάσει τα 200, ανάλογα με την ένταση των βομβαρδισμών και τις περιοχές που στοχεύουν τα ισραηλινά μαχητικά.
«Συχνά φαντάζομαι ότι ανά πάσα στιγμή τα παιδιά μου θα μπορούσαν να είναι ανάμεσα στα θύματα που θα σκεπάσω»
«Τα περισσότερα από τα πτώματα φτάνουν στο νοσοκομείο σε πολύ κακή κατάσταση», δήλωσε ο Αλ-Μαγκχάρι. «Έχουν διαμελισμένα άκρα, σοβαρούς μώλωπες και βαθιές πληγές σε όλο το σώμα. Δεν έχω ξαναζήσει κάτι τέτοιο στο παρελθόν».
«Η καρδιά μου ραγίζει με τα διαλυμένα άκρα των παιδιών»
Ο μεγαλύτερος αριθμός των θυμάτων που φτάνουν στο νοσοκομείο είναι παιδιά και γυναίκες και η φύση των τραυμάτων και των πληγών τους είναι άγνωστη γι’ αυτόν.
«Αυτό που με θλίβει περισσότερο είναι όταν καλύπτω με σάβανο παιδιά», υπογράμμισε ο Αλ-Μαγκχάρι. «Η καρδιά μου ραγίζει καθώς μαζεύω τα διαλυμένα άκρα των παιδιών και τα βάζω σε ένα σάβανο. Τι έχουν κάνει;», διερωτήθηκε.
Τις τελευταίες 34 ημέρες, περισσότεροι από 11.000 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί σε ισραηλινές επιθέσεις στη Λωρίδα της Γάζας. Στον αριθμό αυτό περιλαμβάνονται περισσότερα από 4.400 παιδιά και 2.900 γυναίκες, με αποτέλεσμα ο γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών να έχει κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για το γεγονός ότι η Γάζα μετατρέπεται σε «νεκροταφείο» παιδιών.
Σύμφωνα με τον Μοχάμεντ αλ-Χατζ, εκπρόσωπο του Νοσοκομείοy Αλ-Άκσα, οι σοροί τουλάχιστον 2.476 Παλαιστινίων έχουν φθάσει στο Νοσοκομείο από την έναρξη του πολέμου στη Γάζα.
Το νοσοκομείο είχε χωρητικότητα 200 κλινών για ασθενείς πριν από τον πόλεμο, αλλά αναγκάστηκε να τις αυξήσει, καθώς χρειάστηκε να περιθάλψει περισσότερους από 5.300 τραυματίες που έφτασαν στο νοσοκομείο τον τελευταίο μήνα.
«Επεκτείναμε τη δυναμικότητα σε 431 κλίνες και αυτό μας έβαλε μπροστά σε ένα δίλημμα και μια πρόκληση όσον αφορά την εξυπηρέτηση αυτής της επέκτασης», είπε.
Ο Αλ-Μαγκχάρι, ο οποίος μερικές φορές εργάζεται με έναν βοηθό, μίλησε για τη φρίκη του πολέμου και την κατάσταση των περισσότερων σορών, τις οποίες πρέπει να τοποθετήσει σε σάβανο.
«Ξεκινάω τη μέρα μου σκεπάζοντας τους νεκρούς και τους σκοτωμένους από τις έξι το πρωί μέχρι τις οκτώ το βράδυ χωρίς να σταματώ», δήλωσε στο Al Jazeera αφού κατάφερε να ξεκλέψει λίγο χρόνο για την απογευματινή προσευχή.
«Προσπαθώ να κάνω τα πτώματα να φαίνονται ευπαρουσίαστα, ώστε να μπορούν να τα αποχαιρετήσουν»
«Ορισμένα από τα πτώματα που φτάνουν είναι ήδη σε προχωρημένη αποσύνθεση με οστά ορατά και με μια αφόρητη μυρωδιά, αφού βρίσκονται για μέρες κάτω από τα ερείπια βομβαρδισμένων κτιρίων. Άλλα σώματα φτάνουν σε διαμελισμένα κομμάτια, κάποια είναι καμένα σε τέτοιο βαθμό που δεν αναγνωρίζονται», προσέθεσε ακόμα ο Aλ-Μαγκχάρι. Αυτό είναι κάτι καινούργιο, είπε. Οι τραυματισμοί είναι τόσο άγνωστοι σε αυτόν που αναρωτιέται αν η φύση των πυραύλων και των εκρηκτικών που χρησιμοποιούνται στις ισραηλινές επιθέσεις είναι διαφορετική από ό,τι έχει προηγηθεί.
«Η αποστολή μου αποτελεί μεγάλη πρόκληση», δήλωσε. «Οι γονείς έξω τρελαίνονται από τη θλίψη τους, ουρλιάζουν και κλαίνε για το παιδί τους. Έτσι προσπαθώ να είμαι όσο πιο συμπονετικός μπορώ και να δουλεύω ώστε να κάνω τα πτώματα να φαίνονται ευπαρουσίαστα, ώστε να μπορούν να τα αποχαιρετήσουν».
Ο Αλ-Μαγκχάρι εστιάζει στη γενική εμφάνιση των νεκρών, σκουπίζοντας το αίμα και τη σκόνη και στη συνέχεια γράφοντας τα ονόματά τους στα σάβανα τους.
Τα επιζώντα μέλη της οικογένειας σοκάρονται ιδιαίτερα όταν βλέπουν τα διαμελισμένα μέλη του σώματος των αγαπημένων τους, τα οποία τοποθετεί προσεκτικά σε ένα σάβανο.
«Μερικές φορές έρχονται πτώματα που δεν έχουν κανένα χαρακτηριστικό»
«Αυτές οι στιγμές του τελικού αποχαιρετισμού είναι πάντα σπαρακτικές και σκληρές», είπε. «Μερικές φορές λαμβάνω πτώματα που δεν έχουν κανένα χαρακτηριστικό, λόγω των θραυσμάτων από τα εκρηκτικά. Σε αυτά δένω το σάβανο κλειστό για να γλιτώσουν τα μέλη της οικογένειας από το να θυμούνται τους αγαπημένους τους σε μια τόσο τραγική κατάσταση».
Συχνά, πρέπει να σκεπάζει τα πτώματα μέσα στα ασθενοφόρα που φτάνουν στο νοσοκομείο, επειδή είναι απλώς πολύ δύσκολο να μεταφέρει τα διαμελισμένα μέλη του σώματος στο χώρο εργασίας του για πλύσιμο και για να τοποθετήσει σάβανο.
Ο Αλ-Μαγκχάρι δήλωσε ότι ο αριθμός των πτωμάτων που έφτασαν στο Νοσοκομείο Αλ Άκσα διπλασιάστηκε μετά τη μαζική μετακίνηση των κατοίκων της πόλης της Γάζας προς τις πόλεις της νότιας Λωρίδας της Γάζας, η οποία αυξήθηκε μετά τις 13 Οκτωβρίου.
«Κάθε μέρα, γυναίκες, άνδρες και παιδιά, όλοι τους άμαχοι, σκοτώνονται σε ισραηλινές επιθέσεις στα σπίτια τους ή σε δημόσιους χώρους ή ενώ ταξιδεύουν προς το νότο», σημείωσε.
«Δεν υπάρχει χρόνος για κλάματα»
Ο 53χρονος πιστεύει ότι το να συζητάει για το τίμημα που αυτή η εργασία έχει για την ψυχική του υγεία είναι «πολυτέλεια», υπό το φως των καταστροφικών συνθηκών που βιώνει ο τομέας της υγείας.
«Η αντιμετώπιση αυτού του αριθμού διαμελισμένων και καμένων σωμάτων, τα περισσότερα από τα οποία είναι παιδιά, απαιτεί υψηλό επίπεδο ψυχολογικής ανθεκτικότητας που δεν διαθέτει κάθε άνθρωπος», δήλωσε. «Αντιμετωπίζω μια πραγματική δοκιμασία κάθε μέρα. Δεν υπάρχει χρόνος να κλάψουμε ή να καταρρεύσουμε ταυτόχρονα, αλλά είμαστε μόνο άνθρωποι».
Η εργασία του Αλ-Μαγκχάρι σε αυτές τις επικίνδυνες συνθήκες δεν του αφήνει την ευκαιρία να σκεφτεί την οικογένειά του, η οποία ζει στον προσφυγικό καταυλισμό Νουσειράτ στο κέντρο της πόλης της Γάζας.
«Όπως όλοι οι γονείς, φοβάμαι για την οικογένειά μου, αλλά δύσκολα μπορώ να επικοινωνήσω μαζί τους ή να με καθησυχάσουν», δήλωσε ο 53χρονος που είναι πατέρας πέντε παιδιών.
«Όταν επιστρέφω στο σπίτι μου, δεν μπορώ να μιλήσω καθόλου με την οικογένειά μου», πρόσθεσε. «Το μόνο που τους ζητώ είναι να με αφήσουν ήσυχο, ακόμη και αν τους λείπω. Είναι πέρα από τον έλεγχό μου».
Καθώς οι ισραηλινοί βομβαρδισμοί και η χερσαία επίθεση συνεχίζονται, γνωρίζει ότι είναι πιθανό τα ισραηλινά πλήγματα να χτυπήσουν πιο κοντά στο σπίτι του.
«Συχνά φαντάζομαι ότι ανά πάσα στιγμή τα παιδιά μου θα μπορούσαν να είναι ανάμεσα στα θύματα που θα σκεπάσω», δήλωσε ο Αλ-Μαγκχάρι και κατέληξε λέγοντας: «Όλοι στοχοποιούνται, χωρίς εξαίρεση».