Είναι εντυπωσιακό να μη βρίσκεις στις ανακοινώσεις των κλάδων που αντιδρούν στο φορολογικό νομοσχέδιο ούτε μια λέξη, ούτε μια πρόταση για τη «σκαστή» φοροδιαφυγή που γίνεται στον κλάδο τους. Μια φράση αυτοκριτικής. Λες δεν μπορεί να είναι τόσο μονόπλευροι. Δεν μπορεί να κοιτούν μόνο την πάρτη τους. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να βάζουν μπροστά τα πιο αδύναμα οικονομικά μέλη τους. Το κάνουν όμως.

Μπορεί αλήθεια κάποιος λογικός άνθρωπος να εξηγήσει πώς ζουν οι 170.000 επαγγελματίες που σύμφωνα με τα στοιχεία της ΑΑΔΕ εμφανίζουν για αρκετά χρόνια ζημιές; Πώς τα βγάζουν πέρα; Αντε για μια χρονιά ατυχίας να τσοντάρει η οικογένεια ή να πάρουν κάποια δανεικά. Αλλά για τέσσερα και πέντε χρόνια πώς ζουν τόσοι άνθρωποι, οι οποίοι πιθανότατα έχουν και κάποια εξαρτώμενα μέλη μαζί τους; Προφανώς φοροδιαφεύγουν. Ισως λιγότερο από όσο νομίζουμε. Αλλά μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια όταν μισθωτοί χαμηλόμισθοι με το ζόρι υπάγονται στα επιδόματα, επειδή προηγούνται στους δικαιούχους εργαζόμενοι από αυτούς τους κλάδους;

Εκτός και αν αποφασίσουμε ως κοινωνία, ότι συνειδητά θα επιδοτούμε κάποιους κλάδους. Θα τους προσφέρουμε το περιβάλλον να πληρώνουν λιγότερα από όσα πρέπει ή και καθόλου, γιατί για τον άλφα χι ψι λόγο κρίνουμε ότι μας είναι πιο πολύτιμοι από άλλους. Αυτή η απόφαση ωστόσο δεν έχει ληφθεί. Μόνοι τους έχουν αποφασίσει ότι θα λειτουργούν και θα πληρώνουν κατά το δοκούν. Και ας έρθει, λένε, το κράτος να τους πιάσει. Και τώρα που το κράτος έρχεται, έστω και με αναχρονιστικές διατάξεις τύπου τεκμηρίων, λένε ότι το κάνει αυθαίρετα.

Σχήμα οξύμωρο, ότι αυτοί που φωνάζουν περισσότερο είναι αυτοί που αποτελούν και ορισμένα από τα πιο μορφωμένα στρώματα της κοινωνίας. Κι όμως απειλούν με παράλυση του σύμπαντος. Με «τιμωρητικές» κινήσεις εναντίον αυτών που με την παραβατική τους συμπεριφορά – τέτοια είναι η φοροδιαφυγή – τους πλήττουν εδώ και χρόνια και τώρα θέλουν να τους προκαλέσουν νέα ζημιά. Γιατί είναι τεράστια η ζημιά αν δεν γίνει μια δίκη στην ώρα της. Είναι ζημιά να μη λειτουργήσει μια κρατική επιτροπή που θα λύσει ένα ιδιοκτησιακό θέμα. Είναι ακόμα μεγαλύτερη ζημιά που χτυπάει στην τσέπη του γείτονά του, αν δεν πληρώνει κάποιος όσα του αναλογούν.

Μην έχετε αυταπάτες, οι αντιδράσεις θα γενικευτούν. Το οριζόντιο μέτρο που αποφάσισε η κυβέρνηση δημιουργεί ρωγμές αδικιών. Αυτές οι αδικίες ήδη αναδεικνύονται και όσο πλησιάζουμε προς την κατάθεση του σχετικού νομοσχεδίου στη Βουλή θα προβάλλονται ακόμα περισσότερο.

Η κυβέρνηση αν θέλει να υπερασπιστεί το νομοθέτημά της οφείλει να λειάνει τις γωνίες. Να σπάσει τον οριζόντιο χαρακτήρα, να βρει τις εσωτερικές αδικίες που αυτό προκαλεί και από μόνη της να τις άρει, προκειμένου να αντιμετωπίσει όσους θα επιχειρήσουν να κρυφτούν πίσω από αυτούς που ενδεχομένως άδικα πλήττει.

Δεν είναι εύκολο να κάνει μια κυβέρνηση δύσκολες μεταρρυθμίσεις, ούτε να τα βάζει ταυτόχρονα με τόσο ισχυρές συντεχνίες. Αυτή ωστόσο ήταν η εντολή που έλαβε μόλις πριν από 5 μήνες και οφείλει να την τιμήσει.

Τελευταία Νέα