Oι λεγόμενοι σκληροί δείκτες των δημοσκοπήσεων, εκείνοι που δίνουν τη μεγάλη εικόνα, αλλάζουν τελευταίοι και πάντως όχι από τη μία μέρα στην άλλη. Συμφωνούν σε αυτό οι γκουρού των μετρήσεων. Θα πρέπει, ας πούμε, ένας εν ενεργεία πρωθυπουργός να πηγαίνει πια εμφανώς πολύ… λάθος για να φτάσει ξαφνικά σε ένα γκάλοπ να παλεύει για προβάδισμα στην «καταλληλότητα πρωθυπουργού». Είναι οι μεταβολές σε χαμηλότερους δείκτες, σε μια σειρά από ποιοτικά στοιχεία, αυτές που δίνουν τις πιο κρίσιμες απαντήσεις. Ή ακριβέστερα στέλνουν προειδοποιήσεις, αποτελώντας τα σημαντικότερα – κατά το δημοσιογραφικό κλισέ – «καμπανάκια». Οταν κάποιος μένει μόνο στα βαριά δεδομένα λοιπόν θα βλέπει τη μεγάλη, όχι απαραίτητα την πλήρη, εικόνα.
Τρεισήμισι μήνες μετά τις εθνικές εκλογές και επτά μήνες πριν από το πολιτικό ορόσημο των ευρωεκλογών, στον ΣΥΡΙΖΑ των πολλαπλών αναταράξεων περιμένουν, μετά και το «πολεμικό» διήμερο της Κεντρικής Επιτροπής, τον νέο κύκλο γκάλοπ. Οπωσδήποτε προσδοκούν σε κάτι καλύτερο, δεδομένου ότι προσώρας, ούτε οι σκληροί ούτε οι ποιοτικοί δείκτες επιτρέπουν αισιοδοξία στην Κουμουνδούρου. Ταυτόχρονα το κυβερνών κόμμα δείχνει – σύμφωνα με άλλο κλισέ της περιόδου – να παίζει χωρίς αντίπαλο. Και εδώ όμως υπάρχει… ηχητική υπόκρουση, άλλους είδους «καμπανάκια» ευρύτερα για την κυβερνητική απόδοση και ειδικότερα για το ύφος της εξουσίας. Στην ευθεία ερώτηση εάν «η κυβέρνηση συμπεριφέρεται αλαζονικά;»: ένας στους δύο πολίτες απαντά «ναι» (Alco). Το 61,5% θωρεί ότι το υπουργικό συμβούλιο μετά τις εκλογές (η σύνθεση του «ροτέισον», δηλαδή) είναι χειρότερο από εκείνο της προηγούμενης περιόδου (MRB). Το 59% των κεντρώων βλέπει τα πράγματα στη χώρα προς τη λάθος κατεύθυνση σε έναν δείκτη που στο σύνολο του δείγματος είναι 12 μονάδες πάνω από το καλοκαίρι (Metron Analysis).
Είναι τα «καμπανάκια» που ωθούν στον δρόμο τους πολιτικούς αρχηγούς για «αδιαμεσολάβητη επαφή» (ορίστε ένα κλισέ ακόμα) με την κοινωνία. Ισως αυτά να ακούει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και σε μόνο μία περιοδεία του, στην Κερατέα το Σάββατο, έστειλε μηνύματα που περισσότερο «κουμπώνουν» προς τους δικούς του, παρά στους συγκεντρωμένους: «δεν επιφυλάσσουμε περιοδείες μόνο για την προεκλογική περίοδο», «η υπενθύμιση του εκλογικού αποτελέσματος δεν είναι συνταγή αλαζονείας, αλλά υπενθύμιση της ευθύνης», «δεν μας αφορά καθόλου τι γίνεται στην αντιπολίτευση, εμείς θα κατεβάζουμε το κεφάλι και θα εργαζόμαστε με σεμνότητα».