Η διάσπαση που ξεκίνησε πριν μερικές ημέρες με την αποχώρηση των 47 στελεχών την Ομπρέλας, ολοκληρώθηκε με τους 57 των 6+6, που αποφάσισαν να «κλείσουν την πόρτα» λίγο πριν την έναρξη της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
«Αυστηρά ιδεολογικοί» είναι οι λόγοι. Τα κείμενα των αποχωρησάντων κάνουν σαφές πως το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έχει απωλέσει την αριστερή του ταυτότητα και κινείται σε άλλα ύδατα.
Ήδη από την βραδιά της εκλογής του Στέφανου Κασσελάκη, ο Νίκος Παππάς έθεσε ζήτημα αλλαγής ονόματος. Πιο πριν, είχε δηλώσει ότι ο «ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να φύγει από την αγκαλιά της ριζοσπαστικής Αριστεράς».
Ο δε Στέφανος Κασσελάκης δεν χρησιμοποίησε ποτέ τον όρο, επιμένοντας στην «πατριωτική Αριστερά» και προσφάτως, μίλησε για Κεντρώο χώρο κατά τη συνέντευξή του στο «Ενώπιος Ενωπίω».
Οι λόγοι της διάσπασης…
«Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ βιώνει μία διαλυτική κρίση», αναφέρεται στο κείμενο της οριστικής διάσπασης, δηλαδή στο κείμενο των 57. Όπως και σε αυτό της Ομπρέλας, τα σημεία της διαφωνίας είναι αυστηρά ιδεολογικά.
Αναφέρονται σε μία στροφή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πέρα από τις αξίες τις Αριστεράς και σε έναν πρόεδρο ο οποίος εξελέγη μεν δημοκρατικά, αλλά «λειτουργεί αντιδημοκρατικά». Νωρίτερα τις ανησυχίες του είχε εκφράσει και ο Γιάννης Δραγασάκης, ο οποίος τόνισε πως «ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κινδυνεύει να μην είναι αριστερό κόμμα».
Οι ιδεολογικές διαφορές, που διαφαίνονται εδώ και πολύ καιρό, με τους υποστηρικτές της πλευράς Κασσελάκη να κάνουν λόγο για «αριστερά βαρίδια», κορυφώθηκαν στην τελευταία Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, κατά την οποία αποχώρησαν από την διαδικασία περίπου 130 μέλη.
…και η απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
Από την πλευρά του ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ «δεν βλέπει τον λόγο», ενώ ρίχνουν το βάρος των αποφάσεων για τη διάσπαση στο αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών. Και κατά μία έννοια, ισχύει: η ανάδειξη του Στέφανου Κασσελέκη είναι αυτή που κρίθηκε το μείζον πρόβλημα για την «δεξιά» στροφή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Ο ίδιος ο Στέφανος Κασσελάκης στην εισήγησή του στην Πολιτική Γραμματεία του κόμματος, τονίζοντας ότι δεν είναι ευχάριστη αυτή η μέρα, είπε πως το πρόβλημα που οδήγησε στην διάσπαση ήταν η άρνηση της αποδοχής της βάσης, η οποία τον εξέλεξε και ότι τώρα τελειώνει ο κύκλος της εσωστρέφειας.
Μεγάλο πλήγμα για τον Κασσελάκη – Νέος πολιτικός χώρος από τους αποχωρήσαντες
Ο Στέφανος Κασσελάκης διεκδικεί μία ιστορική πρωτιά: είναι ο πρώτος πρόεδρος κόμματος που μόλις δύο μήνες μετά από την εκλογή του αποχώρησαν 11 βουλευτές, τρεις ευρωβουλευτές (μεταξύ των οποίων ο Δημήτρης Παπαδημούλης, που παραιτήθηκε από μέλος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ την ίδια ημέρα με τους 57) και ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των στελεχών της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος.
Επίσης, καταγράφονται μαζικές αποχωρήσεις μελών από τις οργανώσεις σε όλη την Ελλάδα και ο αριθμός αναμένεται να αυξηθεί. Αποχώρησε μαζικά και το τμήμα Δικαιωμάτων του κόμματος.
Μια τέτοιου μεγέθους διάσπαση δεν μπορεί παρά να έχει πολιτική κατεύθυνση. Δηλαδή, ούτε έφυγαν επειδή δεν κέρδισαν εσωκομματικά, ούτε έφυγαν για να «πάνε σπίτι τους». Οι αποχωρήσαντες επισημαίνουν σε όλους τους τόνους ότι θα συνεχίσουν να παλεύουν για την Αριστερά. Κι ενώ δεν επιβεβαιώνεται ούτε και διαψεύδεται η ίδρυση νέου κόμματος, όπως είχε προαναγγείλει ο Δημήτρης Βίτσας, στο κείμενο των 57 αναφέρεται ότι «δική μας φιλοδοξία είναι να συμβάλλουμε στη δημιουργία ενός αριστερού και προοδευτικού χώρου».
Αξίζει να σημειωθεί ότι συνολικά ανάμεσα στους αποχωρήσαντες είναι 14 πρώην υπουργοί και υφυπουργοί της κυβέρνησης Τσίπρα, όπως και ο πρώην πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης. Αποχώρησαν και πολλοί και πολλές πρώην βουλευτές και βουλεύτριες της κυβέρνησης Τσίπρα και στη μεγάλη του πλειοψηφία το νεότερο στελεχιακό δυναμικό της αριστερής κυβέρνησης.
Τι έχει να χάσει ο Στέφανος Κασσελάκης; Κόσμο από την κομματική και εκλογική βάση, στελέχη, συνδικαλιστές των σωματείων και, όπως όλα δείχνουν, το μεγαλύτερο κομμάτι της νεολαίας του κόμματος.
«Ενότητα» χωρίς ενότητα
Οι ευθύνες των διασπάσεων βαραίνουν τους ηγέτες των κομμάτων. Δεν πρόκειται για μια αποχώρηση μικρή και μάλιστα εφόσον συνέβη μέσα σε μόλις δύο μήνες από την εκλογή Κασσελάκη, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και η ηγετική του ομάδα είναι αυτοί που θα πρέπει να κερδίσουν ξανά την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων.
Όλο αυτό το διάστημα ανάμεσα στις εκκλήσεις για ενότητα, ο Στέφανος Κασσελάκης έριχνε λάδι σε μία πολύ μεγάλη φωτιά. «Αποστάτες» και «Πέμπτη φάλαγγα της Δεξιάς» χαρακτήρισε τους… αντιφρονούντες, ενώ η ηγετική του ομάδα, με πρώτον τον Παύλο Πολάκη, δεν έπαυε όχι μόνο να μιλά για «υπονομευτές», αλλά και να καλεί τους -πλέον αποχωρήσαντες- να κάνουν ακριβώς αυτό: να αποχωρήσουν.
Ο Στέφανος Κασσελάκης δεν κατάφερε να συγκρατήσει τους «θερμόαιμους» της παράταξής του. Ή δεν θέλησε, πάντως η επιβράβευση του πρώτου εκ των πρώτων, του Παύλου Πολάκη και η ανάδειξή του σε υπερτομεάρχη, σίγουρα δεν έδειξε την θέληση να «ηρεμήσει» το καζάνι που βράζει.
Η εξέλιξη φάνηκε προδιαγεγραμμένη από την επομένη της ανάδειξης του νέου προέδρου, όταν αντικατέστησε τον διευθυντή της ΚΟ, κο Θεοχαρόπουλο και τον εκπρόσωπο Τύπου, κο Καλπάκη, χωρίς να τους έχει ενημερώσει προσωπικά.
Τον Φεβρουάριο αναμένεται το συνέδριο του κόμματος υπό το νέο πρόεδρο. Εκεί θα δούμε αν και πόσο θα αλλάξουν οι προγραμματικές θέσεις και αν όντως θα αλλάξει και το ίδιο το όνομα. Εν ολίγοις, θα δούμε ποια ή αν γενικώς ο νυν ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα θελήσει να συνεχίσει Αριστερά.
Πάντως, μία διάσπαση ξεκαθαρίζει συνήθως το τοπίο. Αυτό σημαίνει ότι οι αποχωρήσεις μπορεί να μην έχουν τελειώσει ακόμη. Η δε δημοσκοπική πτώση σίγουρα δεν προδιαγράφει ένα μέλλον «ενωτικό». Όσο για τον Στέφανο Κασσελάκη, μέσα σε μόλις δύο μήνες κατάφερε να συνδέσει το όνομά του με μία από τις πιο μεγάλες διασπάσεις στην ιστορία της ελληνικής Αριστεράς.